Πώς λέγεται η άγρια λιτότητα στην εποχή των μνημονίων; "Ευρύτερος στρατηγικός σχεδιασμός"! Τουλάχιστον αυτή είναι η ορολογία που διάλεξαν ο Β. Βενιζέλος κι ο Φ. Κουρέλης προκειμένου να εξωραΐσουν ένα νέο πακέτο μέτρων, το οποίο όσο καθυστερείται να ανακοινωθεί τόσο γίνεται και πιο φανερό ότι όχι μόνο δεν θα είναι κοινωνικώς δίκαιο, αλλά θα συμβάλει στην περαιτέρω φτωχοποίηση του ελληνικού πληθυσμού. Και πώς να γίνει αλλιώς όταν η τρόικα εσωτερικού φροντίζει να δηλώνει δημοσίως, από φόβο μήπως παρεξηγηθεί η τρόικα εξωτερικού, πως θα προσπαθήσει να προστατεύσει τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, ωστόσο δεν θα διακινδυνεύσει την παρουσία της χώρας μας στο ευρώ; Οι καθηγητές διπλωματίας του μέλλοντος θα γελούν μαζί με τους φοιτητές τους όταν θα τους διηγούνται την ιστορία μιας κυβέρνησης που δήθεν διαπραγματευόταν, καθιστώντας όμως σαφές στην απέναντι πλευρά ότι θα ήταν πρόθυμη να υποχωρήσει με την πρώτη απειλή που θα δεχόταν...
Υπάρχουν πολλοί, ανάμεσά τους κι ο γράφων, που φοβούνται μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ καταντήσει ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, αυτός που φαίνεται να πραγματοποιεί άμεσα το παιδικό του όνειρο να γίνει "πρασινοφρουρός" δεν είναι άλλος από το Φ. Κουρέλη! Η προθυμία του να δημιουργήσει ένα επικοινωνιακό μέτωπο με το Β. Βενιζέλο, αλλά και η απόλυτη ταύτισή του με κατ' εξοχήν νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, θυμίζουν ξεμωραμένο γέρο που ύστερα από 50 χρόνια γάμου με την Αριστερά ερωτεύεται μια πιτσιρίκα, την εξουσία, που αγαπά περισσότερο τα ποσοστά του παρά τον ίδιο. Πιστέψτε με, δεν αντιμετωπίζω με εμπάθεια τον πρόεδρο της Μνημονιακής Αριστεράς, αλλά με τον οίκτο που αρμόζει να συμπεριφερόμαστε σε συμπλεγματικούς ανθρώπους, οι οποίοι θέλουν έστω και στα γεράματά τους να κάνουν τη μεγάλη ζωή που είχαν αρνηθεί στη νιότη τους, όταν κι "έδειχναν πως θα γίνονταν άλλοι", όπως θα έγραφε κι ο Κώστας Βάρναλης...
Δεν καταλαβαίνουν Σαμαράς-Βενιζέλος-Κουβέλης ότι ένας ολόκληρος λαός εξευτελίζεται καθημερινώς όταν βλέπει την πολιτική του ηγεσία να συγκεντρώνεται στο Μέγαρο Μαξίμου προσπαθώντας να βρει πώς θα του πλασάρει καλύτερα το νέο βιασμό του; Την ώρα που όλο και περισσότερες ιδιωτικές και κυβερνητικές μελέτες στην Ευρώπη εφιστούν την προσοχή πως μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα σημάνει ένα οικονομικό ολοκαύτωμα για ολον τον πλανήτη και την ώρα που το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχεται ότι η εσωτερική υποτίμηση έχει αποτύχει στις πλείστες των περιπτώσεων που έχει εφαρμοστεί, στην ημεδαπή οι κυβερνώντες μας εξακολουθούν να παριστάνουν τα "καλά παιδιά", περιμένοντας να επαναδιαπραγματευτούν όταν η ύφεση θα φτάσει σε διψήφιο ποσοστό, η ανεργία θα έχει "χτυπήσει" το μισό πληθυσμό κι όταν η φτώχεια θα αφορά σχεδόν τους πάντες. Θα τους το επιτρέψουμε;...
Υ.Γ. Ραντεβού τη Δευτέρα!
Υπάρχουν πολλοί, ανάμεσά τους κι ο γράφων, που φοβούνται μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ καταντήσει ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, αυτός που φαίνεται να πραγματοποιεί άμεσα το παιδικό του όνειρο να γίνει "πρασινοφρουρός" δεν είναι άλλος από το Φ. Κουρέλη! Η προθυμία του να δημιουργήσει ένα επικοινωνιακό μέτωπο με το Β. Βενιζέλο, αλλά και η απόλυτη ταύτισή του με κατ' εξοχήν νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, θυμίζουν ξεμωραμένο γέρο που ύστερα από 50 χρόνια γάμου με την Αριστερά ερωτεύεται μια πιτσιρίκα, την εξουσία, που αγαπά περισσότερο τα ποσοστά του παρά τον ίδιο. Πιστέψτε με, δεν αντιμετωπίζω με εμπάθεια τον πρόεδρο της Μνημονιακής Αριστεράς, αλλά με τον οίκτο που αρμόζει να συμπεριφερόμαστε σε συμπλεγματικούς ανθρώπους, οι οποίοι θέλουν έστω και στα γεράματά τους να κάνουν τη μεγάλη ζωή που είχαν αρνηθεί στη νιότη τους, όταν κι "έδειχναν πως θα γίνονταν άλλοι", όπως θα έγραφε κι ο Κώστας Βάρναλης...
Δεν καταλαβαίνουν Σαμαράς-Βενιζέλος-Κουβέλης ότι ένας ολόκληρος λαός εξευτελίζεται καθημερινώς όταν βλέπει την πολιτική του ηγεσία να συγκεντρώνεται στο Μέγαρο Μαξίμου προσπαθώντας να βρει πώς θα του πλασάρει καλύτερα το νέο βιασμό του; Την ώρα που όλο και περισσότερες ιδιωτικές και κυβερνητικές μελέτες στην Ευρώπη εφιστούν την προσοχή πως μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα σημάνει ένα οικονομικό ολοκαύτωμα για ολον τον πλανήτη και την ώρα που το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχεται ότι η εσωτερική υποτίμηση έχει αποτύχει στις πλείστες των περιπτώσεων που έχει εφαρμοστεί, στην ημεδαπή οι κυβερνώντες μας εξακολουθούν να παριστάνουν τα "καλά παιδιά", περιμένοντας να επαναδιαπραγματευτούν όταν η ύφεση θα φτάσει σε διψήφιο ποσοστό, η ανεργία θα έχει "χτυπήσει" το μισό πληθυσμό κι όταν η φτώχεια θα αφορά σχεδόν τους πάντες. Θα τους το επιτρέψουμε;...
Υ.Γ. Ραντεβού τη Δευτέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου