"Συγγνώμη" που δεν αυτοκτονούμε όλοι...

Το ποσοστό των αυτοκτονιών στη χώρα βαίνει αυξανόμενο τα τελευταία χρόνια, αλλά το ότι παραλλήλως "τρέχει" και μια πρωτοφανής οικονομική κρίση "μάλλον" είναι σύμπτωση για ορισμένη μερίδα καλοταϊσμένων επιστημόνων κι επιστημολογούντων. Πρόκειται για εκείνους που ξεμπερδεύουν με το φαινόμενο αποδίδοντάς το αποκλειστικώς σε προϋπάρχοντα ψυχοπαθολογικά αίτια. "Σε διαφορετική περίπτωση θα αυτοκτονούσαμε όλοι", αποφαίνονται με ύφος χιλίων σοφών, αρχειοθετώντας παραλλήλως τις δεκάδες περιπτώσεις ανθρώπων από την αρχή τού έτους οι οποίοι "έτυχε βρε παιδί μου" να έχουν χάσει τη δουλειά, το βιος τους κι οτιδήποτε για το οποίο εργάστηκαν μια ζωή πριν αποφασίσουν να προχωρήσουν στο απονενοημένο διάβημα...
Στη ζωή δεν παίρνεις ό,τι αξίζεις, αλλά ό,τι διεκδικείς. Γι' αυτό και πρέπει να προσπαθούμε να μην υποκύπτουμε στη μοιρολατρία, ακόμα κι όταν οι περιστάσεις, σε προσωπικό ή σε κοινωνικό επίπεδο, είναι πολύ δύσκολες. Από την άλλη, όμως, το οποιοδήποτε κράτος σέβεται το ρόλο του, αλλά κι ο οποιοσδήποτε επιστήμονας έχει επίγνωση του τί συμβαίνει γύρω του δεν είναι δυνατό να συμπεριφέρονται σαν το πρόβλημα να είναι αποκλειστικώς τού θύματος και να μην έχει καμιά ευθύνη για την τραγωδία το σκηνικό καταστροφής που έχει στηθεί γύρω μας. Η πολιτεία και οι ειδικοί είναι υποχρεωμένοι να προστατεύουν τα πιο αδύναμα μέλη μιας κοινωνίας κι όχι να τα αφήνουν στο έλεος των παθών τους ωσάν να ήταν εκείνα υποχρεωμένα να έχουν εντρυφήσει στη νιτσεϊκή φιλοσοφία...
Πόσα ακόμα επιστημονικοφανή άλλοθι θα δίνουμε στους διάφορους Στουρνάρες ώστε να πηγαίνουν στα Eurogroup και να υπόσχονται στους "εταίρους" μας πόσο καλά παιδιά θα είμαστε και πως θα εφαρμόσουμε πλήρως ένα πρόγραμμα το οποίο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη εξαθλίωση του λαού και στην απώλεια και των τελευταίων ψηγμάτων εθνικής κυριαρχίας; Το ότι δεν αυτοκτονούμε όλοι δε σημαίνει πως η ευτυχία και η αισιοδοξία για το μέλλον είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα ανάμεσα στον ελληνικό πληθυσμό. Δυστυχώς για εκείνους που θέλουν να μας υποδουλώσουν αβρόχοις ποσί, η πλειονότητα δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί παθητικώς τον εξανδραποδισμό της και θα παλέψει με κάθε τρόπο ώστε να μην ψηφιστεί ένα τρίτο μνημόνιο το οποίο θα αποδειχθεί και το φαρμακερό για τους νενέκους κάθε εξουσίας...
Υ.Γ. Επόμενο ραντεβού τη Δευτέρα!