Η ευρωζώνη είναι νεκρή!

Αν το σπίτι σας είχε πιάσει φωτιά, τί θα κάνατε; Θα συνεχίζατε να υπολογίζετε πώς θα βγάλετε το μήνα, κάνοντας περικοπές εκεί που χρειάζεται κι έχοντας το κομπιουτεράκι υπό μάλης, ή θα πέφτατε με τα μούτρα στην κατάσβεση ώστε να γλιτώσετε τα χειρότερα; Ο κοινός νους, που δυστυχώς δεν είναι τόσο κοινός όσο θα θέλαμε, θα επέβαλλε την εστίαση όλων μας των δυνάμεων στο σβήσιμο της φωτιάς. Ωστόσο, η τρόικα εσωτερικού και η τρόικα εξωτερικού περί άλλα τυρβάζουν. Την ώρα που η κοινωνική έκρηξη, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στον υπολοιπο ευρωπαϊκό Νότο, είναι πιο κοντά από ποτέ οι κοντόφθαλμοι πολιτικοί και οι λογιστές τους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό αναζητούν μερικά δισεκατομμύρια ευρώ από ένα Δημόσιο και μια κοινωνία που, έτσι απλά, δεν τα έχουν για να τους τα δώσουν...
Ακόμα κι αν ξεπουληθεί όλη η δημόσια περιουσία, κλείσουν και συγχωνευτούν δημόσιοι οργανισμοί, απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι κι ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα το δημόσιο χρέος, που φτάνει σήμερα τα 270 δισεκατομμύρια ευρώ, θα παραμένει δυσθεώρητο. Τί σημαίνει αυτό; Πως δεν είναι η μη πλήρης εφαρμογή τού μνημονίου που οδηγεί τη χώρα στα βράχια, αλλά η ίδια η συνταγή, η οποία άλλωστε αποδεικνύεται αναποτελεσματική και στα άλλα κράτη που εφαρμόζεται πιο πιστά από ό,τι στην Ελλάδα. Είναι εξοργιστικό, αλλά αυτό συμβαίνει: βρισκόμαστε σε πολύ χειρότερο σημείο από εκείνη την ημέρα τού Μαΐου τού 2010 που ψηφιζόταν το πρώτο μνημόνιο, τόσο από άποψη δημοσιονομικών μεγεθών κι εργαλείων επιβολής των απόψεών μας στα κέντρα λήψης αποφάσεων όσο, κυρίως, στην πραγματική οικονομία. Για παράδειγμα, το δημόσιο χρέος είναι υψηλότερο, η ύφεση εξακολουθεί για πέμπτη χρονιά, εννιά στους δέκα εργαζομένους έχουν δει τα εισοδήματά τους να μειώνονται και οι μισοί νέοι είναι άνεργοι...

Το μνημόνιο, επομένως, δε βγαίνει ακόμα κι αν "κουρευτεί" όλο το δημόσιο χρέος. Κι όμως ο Αντ. Σαμαράς παραπέμπει την επαναδιαπραγμάτευση στις ελληνικές καλένδες και η Ανγκ. Μέρκελ, με τη σύμπραξη του ΔΝΤ, ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή στην Ελλάδα, μαζί με τη οποία όμως θα ξεψυχήσει και η Γερμανία και, συνεπακόλουθα, και η ευρωζώνη. Ηδη η Moody's αξιολόγησε ως αρνητική την προοπτική τής γερμανικής οικονομίας. Τί σημαίνουν όλα αυτά; Πως η ευρωζώνη είναι κλινικώς νεκρή εξαιτίας των αποτυχημένων πολιτικών που αποφασίστηκαν σε 19 διαφορετικές Συνόδους Κορυφής τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Αν δεν ήταν τραγικό, θα ήταν αστείο: αυτοί που έγιναν κυβέρνηση τρομοκρατώντας το λαό πως αν επέλεγε την άλλη προοπτική θα φεύγαμε από το ευρώ θα είναι εκείνοι που θα κληθούν, λίαν συντόμως, να λογοδοτήσουν για το πώς μετατράπηκαν σε πρωθυπουργοί τής δραχμής χωρίς να έχουν κάνει καμιά προεργασία ώστε η μετάβαση να γίνει όσο πιο ομαλά είναι εφικτό και δίχως να έχει προηγηθεί η μαζική φτωχοποίηση του ελληνικού λαού. Η ευθύνη που τους αναλογεί είναι πολύ βαρύτερη από την αντίστοιχη εκείνων που μας οδήγησαν στη μικρασιατική καταστροφή και θα αποδοθεί στους δρόμους, στις κάλπες και στα δικαστήρια...