Δεν είμαστε θεοί, αλλά δεν είμαστε και σκλάβοι...

Ο νέος εθνικός διχασμός είναι εδώ και διαπερνά τα όρια της ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Εχουν σχηματιστεί πλέον πολύ καθαρά στην ελληνική κοινωνία δύο στρατόπεδα, τα οποία φαίνεται πως έχει επιλέξει η πλειονότητα του πληθυσμού. Από τη μια είναι οι εθνικιστές κι από την άλλη οι ξενολιγούρηδες! Οι πρώτοι βρίσκουν κάθε αφορμή για να διατρανώνουν τη ριζωμένη πίστη τους ότι οι έλληνες είναι ο περιούσιος αν κι ανάδελφος λαός, την καταστροφή τού οποίου επιδιώκουν όλοι οι ξένοι γιατί δε μπορούν να συγκριθούν αλλιώς με το μεγαλείο του. Είναι οι ίδιοι, βεβαίως, που πιστεύουν ότι η ιστορία σταμάτησε με την άλωση της Πόλης κι από τότε κανένας άλλος λαός δεν κατάφερε να παράξει πολιτισμό. Σε αυτό το πλαίσιο είναι όλοι οι άλλοι υποχρεωμένοι να ανέχονται τις αμαρτίες μας γιατί τους προσφέραμε τη δημοκρατία κι όλες τις υπόλοιπες αξίες πάνω στις οποίες βασίστηκε ο δυτικός πολιτισμός. Αυτός ο σνομπισμός ξεπεσμένου αριστοκράτη φάνηκε κι από τον τρόπο που παρουσιάστηκε και χαρακτηρίστηκε από αρκετούς ελληναράδες τόσο ο αποκλεισμός τής Β. Παπαχρήστου όσο και η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων τού Λονδίνου. Καλώς ή κακώς μετά από το Σοφοκλή και τον Αισχύλο έγραψαν αριστουργήματα και "κάποιοι" Σέξπιρ και Ντίκενς. Δεν είναι ανθελληνικό να παραδεχόμαστε πού και πού ότι δεν είμαστε ο ομφαλός τής γης. Αλλωστε, αυτός δε βρίσκεται πουθενά...
Από την άλλη, βεβαίως, υπάρχουν κι εκείνοι οι οποίοι βγάζουν φλύκταινες και μόνο στο άκουσμα των λέξεων "Ελλάδα", "ελληνικός", "έλληνας". Είναι οι ίδιοι που θέλουν να καταργηθούν τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου που δεν αντιστοιχούν στο λατινικό, που επιθυμούν η αγγλική να διδάσκεται ως επίσημη γλώσσα τού κράτους, όσοι βαφτίζουν τις σφαγές "συνωστισμούς" κι ορισμένοι που ταυτίζουν την Ελλάδα και τους έλληνες με τον απόπατο της γης και προσκυνούν όλους τους "πολιτισμένους" ξένους οι οποίοι θέλουν να σώσουν τους "ιθαγενείς", αλλά εκείνοι είναι τόσο βουτηγμένοι στη λάσπη που δε μπορούν να δουν το καλό τους. Πρόκειται, εν ολίγοις, για ανθρώπους οι οποίοι μέσα από τη ντροπή που εκφράζουν για την εθνική τους ταυτότητα προσπαθούν να κρύψουν το γελοίο αρχοντοχωριατισμό τους και την κομπλεξική "Μαντάμ Σουσού" που κρύβουν μέσα τους...
Η Ελλάδα δεν πρόκειται να σωθεί από εκείνους που έχουν ενταχθεί σε ένα από αυτά τα δύο "στρατόπεδα". Δεν υπάρχει περίπτωση να συγκροτήσουμε μια στιβαρή κοινωνία αν κάθε φορά που κοιταζόμαστε στον καθρέφτη μας αναφωνούμε με περίσσιο ναρκισσισμό "ομορφάντρα μου", αφού πρώτα έχουμε αποκοιμίσει το μυαλό και τη συνείδησή μας. Ούτε, βεβαίως, θα συγκροτήσουμε ποτέ ένα ανεξάρτητο κράτος αν εξακολουθήσουμε να προσφέρουμε γη και ύδωρ στους ξένους επικυρίαρχους, αποδίδοντάς τους υπερφυσικές δυνάμεις τις οποίες όμως δεν έχουν. Αυτή η χώρα δεν είναι έρημος, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν ορισμένοι. Διαθέτει ικανότατο και μορφωμένο ανθρώπινο δυναμικό, παραγωγική και καινοτόμα βάση (παρ' όλα τα αντιθέτως θρυλούμενα η μεταποίηση, για παράδειγμα, αποτελεί το 10% τού ελληνικού ΑΕΠ), αγροτική γη, θάλασσα και φυσικούς πόρους που μπορούν να την "απογειώσουν". Μόνο που αυτό δεν θα συμβεί ποτέ αν δε συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που κρατάμε στα χέρια μας κι αν δεν προηγηθεί η κατάρτιση ενός εθνικού σχεδίου δράσης, μακριά από τα μνημόνια της φτωχοποίησης και της υποτέλειας, το οποίο θα έχει στο επίκεντρό του τη δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου και το "στρώσιμο" του εδάφους ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα φτωχότερα στρώματα να παράξουν το δικό τους πλούτο, τον οποίο θα απολαμβάνουν τα ίδια. Το μπορούμε; Βεβαίως, αρκεί να καταλάβουμε όλοι ότι οι έλληνες, όπως και κάθε λαός άλλωστε, δεν είμαστε θεοί αλλά δεν είμαστε και σκλάβοι...