Φώτη, θα βρεις κάποια στιγμή πάτο στο βαρέλι;

Δε με εκπλήσσει το ότι ο Α. Σαμαράς συγχέει τις επενδύσεις με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τη δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών στις οποίες όσοι έλληνες εργάζονται θα το κάνουν με μισθούς Βιετνάμ και δικαιώματα Μπαγκλαντές. Ο πρωθυπουργός δεν έκρυψε ποτέ ότι είναι δεξιός, γι' αυτό και θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, της τάξης του δηλαδή. Ακόμα και φυλακή είναι πρόθυμος να πάει ο άνθρωπος, όπως δήλωσε χθες στην εμετική ομιλία του στη Βουλή, προκειμένου να αγοράσουν κοψοχρονιά οι έλληνες και ξένοι φίλοι του τα ασημικά τού Δημοσίου. Αυτός, όμως, που προκαλεί ατελείωτη θλίψη δεν είναι άλλος από το Φ. Κουρέλη, ο οποίος πέρασε μια ζωή παριστάνοντας τον Αριστερό μέσα στο βαθύ συντηρητισμό του μέχρι να αποφασίσει στα γεράματα πως δεν υπάρχει κάποιος λόγος να κρύβεται και να αποκαλύψει επιτέλους ότι είναι περισσότερο ψοφοδεής και νεοφιλελεύθερος ακόμα κι από όσο πίστευαν και οι πιο άσπονδοι των φίλων του...
Την ώρα που ο νεοδημοκράτης υφυπουργός Εργασίας Ν. Νικολόπουλος παραιτείται γιατί η κυβέρνηση δεν έθεσε εμφατικώς τα εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και προνοιακά ζητήματα ο Φ. Κουρέλης χειροκροτεί και υπερψηφίζει την ιδιωτικοποίηση των πάντων, εκτός ίσως του αέρα που αναπνέουμε, ενώ δε φαίνεται να έχει αντιρρήσεις ούτε για το ότι η κυβέρνηση παραπέμπει στις ελληνικές καλένδες την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Του "φουκαρά" τού Φώτη τού χτυπούν το ντέφι κι αυτός χορεύει σαν τις αρκούδες που έσερναν μια φορά κι έναν καιρό τα αφεντικά τους αλυσοδεμένες στα πανηγύρια για να διασκεδάζουν οι κοτζαμπάσηδες...
Δεν αμφιβάλλω ότι η ΔΗΜΑΡ θα αποχωρήσει λίαν συντόμως από την κυβέρνηση. Σε διαφορετική περίπτωση, άλλωστε, ο Φ. Κουρέλης θα κάνει παρέα μια ώρα αρχύτερα στο Γ. Καρατζαφύρερ στο κλαμπ των εξαπτέρυγων του συστήματος που πετάχτηκαν σαν αβαρία για να σωθεί το μνημονιακό καράβι. Μόνο που μέχρι να συμβεί αυτό θα έχει προλάβει να νομιμοποιήσει σε μερίδα, έστω και μικρή, του Αριστερού ακροατηρίου μια πολιτική που είναι τόσο Αριστερή όσο είναι μαρξιστής ο Α. Σαμαράς. Ο χρήσιμος ηλίθιος του συστήματος εξακολουθεί να γελοιοποιείται προσπαθώντας να ταυτίσει την Αριστερά με τη μιζέρια τής εθελοδουλίας και το συμβιβασμό με την πλήρη εξαθλίωση του λαού. Πάλι καλά, δηλαδή, που ο Α. Σαμαράς δεν θα προλάβει να γιορτάσει την πρωτοχρονιά στο Μέγαρο Μαξίμου...