Ακουσα τον Χ. Ράιχενμπαχ, έναν από τους πολλούς "γκαουλάιτερ" που έχουν εγκατασταθεί στη χώρα μας όπως οι γύπες που μυρίζονται αίμα, για το καλό μας βεβαίως βεβαίως κι όχι για την προώθηση των γερμανικών συμφερόντων, να υποστηρίζει πως η τρόικα εσωτερικού έχει πετύχει πάρα πολλά πράγματα μέσα σε λιγότερο από 100 ημέρες. Ομολογώ ότι τσιμπήθηκα πολλές φορές σε μια απέλπιδα προσπάθειά μου να διαπιστώσω αν ο ίδιος και η πλειονότητα των ελλήνων ζούμε στην ίδια χώρα με αυτή που μας παρουσιάζεται από τα μίντια της διαπλοκής, τα οποία ανοίγουν τη μία "σαμπάνια" μετά από την άλλη για τα καλά λόγια που ακούγονται από τους τρομοκρατημένους στο ενδεχόμενο ελληνικής εξόδου από το ευρώ τροϊκανούς. Ο Χ. Ράιχενμπαχ κι ο κάθε Ράιχενμπαχ έχουν αντιληφθεί ότι στην Ελλάδα αγοράζουν τα φάρμακά τους ακόμα και οι ασφαλισμένοι; Πως περισσότεροι από ένα εκατομμύριο έλληνες (ανάμεσά τους ένας στους δύο νέους) είναι άνεργοι; Πως ολοένα αυξανόμενος αριθμός εργαζομένων πληρώνεται, το νωρίτερο, κάθε τρεις μήνες με δελτίο παροχής υπηρεσιών και με μάξιμουμ 400 ευρώ, την ώρα που "λυσσομανούν" οι αυξήσεις στα προϊόντα, στις υπηρεσίες και στους φόρους; Οι εγχώριοι και ξένοι Ράιχενμπαχ δηλώνουν, με ξετσίπωτη υπερηφάνεια, πως διασώζουν τη χώρα με τα νέα μέτρα άγριας λιτότητας και με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας της κι αυτήν την οικονομική γενοκτονία τού πληθυσμού της παρουσιάζουν σα "διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις"...
Για να επανέλθω στο αρχικό παράδειγμα, εσείς τί βαθμό θα βάζατε σε έναν οικογενειάρχη που αφήνει τα παιδιά του νηστικά, όταν δεν τα δέρνει από "αγάπη", και τα υποχρεώνει να ζουν σε ένα αχούρι μόνο και μόνο για να λένε οι γείτονες πόσο συνετός είναι; Γι' αυτό και μου φαίνονται τουλάχιστον θλιβεροί όλοι εκείνοι οι οποίοι στήνουν πανηγύρι για να γιορτάσουν τη δική τους επιβίωση πάνω στα πτώματα των ψηφοφόρων τους, που προφανώς τους θεωρούν υπηκόους μπανανίας. Μήπως θα έπρεπε να τους χαλάσουμε τη γιορτή;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου