Δεν υπάρχουν "ρομπέν των δασών" στα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών...

Το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος ελέγχει πολιτικά πρόσωπα. Ε, και; Αυτό δεν θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο σε μια οποιαδήποτε ευνομούμενη κοινωνία; Μα, τί λέω κι εγώ, εδώ είναι Ελλάδα, το οποίο σημαίνει ότι το μόνο αυτονόητο είναι το παράλογο...Το ΣΔΟΕ οφείλει να θέτει κάτω από το μικροσκόπιό του τους πάντες, από τον περιπτερά στην Ορεστιάδα μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εφόσον υπάρχουν καταγγελίες οι οποίες διαθέτουν τη στοιχειώδη αιτιολογική βάση και δεν είναι προφανώς ανυπόστατες ή απαράδεκτες. Γι' αυτό και περισσεύει η υποκρισία από όλους: τόσο από εκείνους που αισθάνονται πως αν δεν παραιτηθεί πάραυτα ο Πρόεδρος της Βουλής θίγονται οι θεσμοί όσο κι από τους μεϊμαράκηδες, οι οποίοι ακόμα και στην υποψία πως θα ελεγχθούν, σπεύδουν να αποκαλύψουν το μέγεθος του κομπλεξισμού τους, μιλώντας για το μέγεθος των παντελονιών τους και του γεννητικού τους οργάνου...
Το ΣΔΟΕ και, ποιός ξέρει, η Δικαιοσύνη αργότερα οφείλουν να "γυρίσουν ανάποδα" το Β. Μεϊμαράκη και τους λοιπούς πολιτικούς προκειμένου να διαπιστώσουν αν υπάρχει κάτι βρόμικο πάνω τους. Αλίμονο, όμως, αν κάθε πολιτειακός παράγοντας παραιτείτο μόνο και μόνο γιατί ερευνάται ο βίος του ή επειδή το λεξιλόγιό του δεν ηχεί όμορφα στους "σαλονάτους". Δεν είμαι κανένας "γκρούπι" τού Β. Μεϊμαράκη, τον θεωρώ άλλωστε ένα διαχρονικό τραμπούκο τής δεξιάς που δεν έχει να προσφέρει και πολλά στο δημόσιο διάλογο για την ανόρθωση της χώρας μας. Από την άλλη, όμως, είμαι αλλεργικός στην υποκρισία όλων εκείνων που περιμένουν από τους πολιτικούς ταγούς τους να είναι πνευματικώς και ηθικώς ανώτεροι από τους ίδιους όταν την ίδια ώρα συνωστίζονται στα πολιτικά τους γραφεία για ένα διορισμό, μια μεταθεσούλα και για οποιοδήποτε άλλο ρουσφέτι με "αντίδωρο" την ψήφο τους. Οι πολιτικοί μιας χώρας δε μπορούν να είναι καλύτεροι από το λαό της, μολονότι η ευθύνη που τους βαρύνει είναι μεγαλύτερη γιατί εκείνοι και τα τραπεζικά-επιχειρηματικά αφεντικά τους είναι που ασκούν την πραγματική εξουσία και μοιράζουν την "τράπουλα"...
Η υποκρισία, βεβαίως, αφορά κι εκείνους τους δημοσιογράφους, ιδιαιτέρως τους δημοσιογράφους-επιχειρηματίες, οι οποίοι παριστάνουν τους "ρομπέν των δασών" όταν και οι ίδιοι είναι βουτηγμένοι στη λάσπη. Ορθώς πράττει ο Ν. Χατζηνικολάου κι ο κάθε Χατζηνικολάου και δημοσιεύουν λίστες υπό διερεύνηση από το ΣΔΟΕ πολιτικών. Μόνο που αυτός ο τόπος είναι μικρός και γνωριζόμαστε πολύ καλά μεταξύ μας για να μας παριστάνει το χαϊδεμένο παιδί μεγαλοεπιχειρηματιών τον κήνσορα της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας. Ας έχουμε συναίσθηση πως αυτή τη στιγμή διεξάγεται ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ αντίπαλων φατριών, όπως συνέβη άλλωστε και με την περίπτωση Ζαχόπουλου-Αναστασιάδη (αλήθεια, τί απέγιναν τα "μαύρα" 5.000.000 ευρώ τού εκδότη ρυπαροφυλλάδων;), κι όχι κάποια δημοσιογραφική σταυροφορία υπέρ τής αλήθειας και της καλύτερης ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Δεν είμαστε δα και τόσο αφελείς...