Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Ακόμα να καταλάβουν γιατί οι λαοί τούς μισούν...

Δε μπορώ να καταλάβω γιατί οι λαοί δεν θέλουν το...καλό τους. Γιατί, για παράδειγμα, στη βόρειο Αφρική και στη Μέση Ανατολή δεν κατανοούν ότι οι ΗΠΑ δεν είναι μια ιμπεριαλιστική χώρα η οποία εξακολουθεί να μετρά τη δύναμή της με εισβολές ή απειλές εισβολών σε άλλα κράτη; Γιατί στην Ισπανία και στην Πορτογαλία είναι τόσο αγνώμονες απέναντι στα "σκληρά, αλλά αναγκαία" νεοφιλελεύθερα μέτρα και στο "ιαματικό" ΔΝΤ; Πότε, επιτέλους, θα "σοβαρευτεί" το πόπολο και θα πάψει να βγαίνει στους δρόμους διαμαρτυρόμενο εναντίον πολιτικών που θεσπίζονται για τη δική του ευημερία σε 20, 50...500 χρόνια από σήμερα;
Δε γνωρίζω αν τα "γεράκια" τής Ουάσιγκτον και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών έχουν ασχοληθεί ποτέ στα σοβαρά να δώσουν μια καλή απάντηση στο ερώτημα "γιατί μας μισούν οι λαοί". Από την αντίδρασή τους, πάντως, φαίνεται πως στο δικό τους πλανήτη δεν υπάρχουν τίποτα άλλο παρά υπολογισμοί για το πώς το 1% θα εξακολουθεί να νέμεται αποκλειστικώς τον πλούτο τού 99%. Για παράδειγμα, ο προοδευτικός, υποτίθεται, Μ. Ομπάμα χρησιμοποιεί ως σημαντικότερα επιχειρήματα για την επανεκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ την εν ψυχρώ δολοφονία τού κατασκευασμένου "νούμερο ένα" εχθρού τής πατρίδας του (Οσάμα Μπιν Λάντεν) και τη διάσωση μιας πολυεθνικής εταιρείας ("General Motors"). Την ίδια ώρα, βεβαίως, το Γκουαντάναμο εξακολουθεί να είναι ανοιχτό, η ανεργία παραμένει σε υψηλο, για τα αμερικανικά δεδομένα, επίπεδο, οι τράπεζες, στις οποίες οφείλεται η παγκόσμια κρίση, συνεχίζουν να λειτουργούν ανεξέλεγκτες, ενώ το οικονομικό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών γιγαντώνεται, με τη μεσαία τάξη να πιέζεται ασφυκτικώς. Οσα τρισεκατομμύρια δολάρια και να σπαταλήσει η αμερικανική κυβέρνηση στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, όσους Μπιν Λάντεν και να εκτελέσει θα έπρεπε ήδη να γνωρίζει ότι θα γεννηθούν άλλοι που θα πάρουν την θέση του στην "τζιχάντ" σε βάρος τού κράτους-παγκόσμιου χωροφύλακα, όσο αυτό επιμένει να χρησιμοποιεί δυο μέτρα και δύο σταθμά στην αυστηρότητά του απέναντι στην προσβολή θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τη γη...
Τα ίδια, πάνω κάτω, ισχύουν και για τους οικονομικούς τρομοκράτες τής τρόικας, οι οποίοι βλέπουν ακόμα και "καλά παιδιά", όπως η κυβέρνηση τής Πορτογαλίας, να αποτυγχάνουν στην εξυγίανση των χωρών τους λαμβάνοντας το "φάρμακο" της άγριας λιτότητας που τους χορηγείται. Πόσοι, όμως, αλήθεια πιστεύουν ακόμα ότι εκείνοι που "συνταγογραφούν" αφειδώς με παραλήπτες τα κράτη τού ευρωπαϊκού Νότου το κάνουν με την ιδιότητα του ευσυνείδητου γιατρού κι όχι της διαβολικής μαύρης χήρας, που εξοντώνει τους συζύγους της για να καρπώνεται την περιουσία τους; Γι' αυτό και δε συμφωνώ με εκείνους που ισχυρίζονται πως το ΔΝΤ έχει αποτύχει από όπου κι αν έχει περάσει. Αντιθέτως, πέτυχε και με το παραπάνω τους πραγματικούς του στόχους, οι οποίοι δεν ήταν και δεν είναι άλλοι από τη διαιώνιση της οικονομίας τής ζούγκλας, με όποιο κόστος κι αν έχει αυτή για την πλειονότητα των ανθρώπων...
Οι μουσουλμάνοι δεν εξεγέρθηκαν μόνο για ένα βίντεο που θεωρούν προσβλητικό για τον προφήτη τους και οι ισπανοί και οι πορτογάλοι δεν κατέβηκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους απλώς για να υποδηλώσουν την αντίθεσή τους σε ένα νέο κύμα "εσωτερικής υποτίμησης", όπως αποκαλείται στα...νεοφιλελεύθερα η περαιτέρω φτωχοποίηση των λαών. Το έκαναν και θα το κάνουν κυρίως για να δηλώσουν τη δυσφορία τους σε βάρος των κάθε είδους κέντρων λήψης αποφάσεων, που δεν τους ακούν, δεν τους σέβονται και δεν τους υπολογίζουν. Ολοι αυτοί οι "καλοί κύριοι" τής τρόικας οι οποίοι βρίσκονται κάθε τρεις και λίγο στη χώρα μας έχουν συνομιλήσει ποτέ τους με έναν άνεργο, έναν ανασφάλιστο εργαζόμενο οικογενειάρχη ή συνταξιούχο των 400 ευρώ και τους έχουν ρωτήσει αν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τις μηνιαίες υποχρεώσεις τους; Οι χορτάτοι και οι εθελόδουλοι ενδεχομένως να θεωρήσουν την πρόταση λαϊκίστικη, αλλά μόνο αν όσοι απαιτούν και ψηφίζουν "σκληρά, αλλά αναγκαία" μέτρα έπρεπε να περάσουν έστω ένα μήνα με τα χρήματα με τα οποία ζητούν από άλλους να τα βγάλουν πέρα, τότε ίσως και να ανάνηπτε η συνείδησή τους. Δεν θα έπρεπε να περιμένουμε, όμως, τη σωτηρία μας από την αγαθή προαίρεση των άλλων, αλλά μέσα από το δικό μας προσωπικό αγώνα, τη δική μας άρνηση υποταγής στη δουλεία και την αφύπνιση που αν δεν έχει ταξικές ρίζες δεν πρόκειται ποτέ να οδηγήσει σε ένα δικαιότερο κόσμο...  
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: