Δεν κουνάς το δάχτυλό σου όταν αυτό είναι βρόμικο...

Πρέπει να υφίσταται μια βασική προϋπόθεση για να έχεις το δικαίωμα να κουνάς το δάχτυλο στους άλλους, δίνοντας συμβουλές κι επιρρίπτοντας ευθύνες, κι αυτή δεν είναι άλλη από το να είναι το δικό σου καθαρό. Σε διαφορετική περίπτωση η συμπεριφορά σου είναι στην καλύτερη περίπτωση υποκριτική. Το τελευταίο συμβαίνει και με το διοικητή τής Τραπέζης τής Ελλάδος, Γ. Προβόπουλο, ο οποίος όποτε ανοίγει το στόμα του δεν έχει τίποτα άλλο να πει από το να ζητήσει θυσίες από τους άλλους. Για τον ίδιο, βεβαίως, ισχύουν άλλα μέτρα και σταθμά αφού εξακολουθεί να αμείβεται με μερικές χιλιάδες ευρώ μηνιαίως για να "ξεπλένει" τις βρομιές ενός τραπεζικού συστήματος το οποίο από όπου κι αν το πιάσεις βρομά και ζέχνει...

Κατά τη διάρκεια της θητείας Προβόπουλου το ένα σκάνδαλο διαδέχεται το άλλο, από την Proton Bank και τα θαλασσοδάνεια στα κόμματα μέχρι τα δάνεια της Marfin και την περίεργη γιγάντωση της Πειραιώς. Για να μην αναφερθώ στο "σορτάρισμα" των ομολόγων την εποχή που η Ελλάδα πάσχιζε να δανειστεί από τις αγορές. Κι όμως αυτός ο "κύριος" όχι μόνο δεν έχει κληθεί από τη Δικαιοσύνη για να δώσει τουλάχιστον εξηγήσεις, αν όχι για να απολογηθεί για τις αμαρτίες του, αλλά συνεχίζει να περιφέρει τον κυνισμό του στα κρατικά και στα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης και να ζητά το αίμα των πληβείων προκειμένου να μην απωλέσουν ούτε ένα ευρώ τα αφεντικά του...

Το ένοχο παρελθόν και παρόν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όσοι υπεραμύνονται της άγριας λιτότητας. Ο λαός ακολουθεί μόνο από φόβο κι όχι από πεποίθηση γιατί γνωρίζει ότι αυτοί που του ζητούν να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι έχουν σκελετούς στη ντουλάπα που θα τρόμαζαν ακόμα και ιατροδικαστή. Γι' αυτό και τα τελευταία τρία χρόνια έχουν περάσει από αυτήν τη χώρα τέσσερις πρωθυπουργοί και πέντε υπουργοί Οικονομικών. Εχουμε πλέον ένα πολιτικό προσωπικό μιας χρήσης, εντεταλμένο να κάνει τη "δουλειά" και ύστερα να αποσύρεται πλασάροντας την αποτυχία του σε διεθνή συνέδρια. Ο Γ. Προβόπουλος αύριο μεθαύριο δεν θα είναι διοικητής τής Τραπέζης τής Ελλάδος. Αυτό, όμως, δεν έχει καμιά σημασία. Οι πορτοκαλεώνες τής φαυλότητας είναι γεμάτοι σαπισμένα φρούτα που θέλουν να επιβάλουν τη σαπίλα τους και στους υπόλοιπους...