Το
περίεργο δεν είναι που μπράβος των φραουλοπαραγωγών στη Μανωλάδα Ηλείας πυροβόλησε
τους εργάτες που είχαν το «θράσος» να ζητήσουν να πληρωθούν για την εργασία
τους. Το παράξενο είναι, με βάση το πόσο ανυπεράσπιστοι έχουν μείνει
νομοθετικώς αλλά και πρακτικώς οι εργαζόμενοι, το ότι αυτό δε συμβαίνει σε
καθημερινή βάση. Οι εργοδότες έχουν επιδείξει μεγάλη «ανοχή» έως τώρα στο πιο
παραγωγικό κομμάτι τού πληθυσμού, δεδομένου ότι οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί κι
αναμένεται να ψηφιστούν τους δίνουν όλες τις δυνατότητες να έχουν ανθρώπους στη
δούλεψή τους, τους οποίους μπορούν να αμείβουν με μισθούς πείνας και να τους παρέχουν
εργασιακά δικαιώματα τα οποία μόνο ο Σπάρτακος θα ζήλευε…
Προς
τί, επομένως, η υποκριτική αγανάκτηση του πολιτικού συστήματος για όσα
διαδραματίστηκαν στην Ηλεία; Δε μπορούν να καταλάβουν ότι ήταν ένα «έργο» το
οποίο στην ουσία έγινε με τη δική τους ευγενική χορηγία; Όταν ρίχνεις ανθρώπους
στη μέση τού ωκεανού χωρίς να τους πετάξεις ούτε ένα σωσίβιο, είναι τουλάχιστον
ντροπή να κλαις στη συνέχεια όταν βλέπεις να ξεβράζονται πτώματα στη στεριά. Αν
η τρόικα εσωτερικού αισθάνεται αποτροπιασμό για τέτοιου είδους εγκληματικές
ενέργειες, τότε να πάει στην αστυνομία και να παραδοθεί. Κι αυτό γιατί δεν είναι άλλος ο ηθικός αυτουργός του
μακελειού στην Ηλεία παρά εκείνος που νομιμοποιεί την ασυδοσία, που ξεπλένει
τις κοινωνικές αδικίες στο «καθαρτήριο» της δήθεν ανάπτυξης κι
ανταγωνιστικότητας κι όσοι έχουν ακόμα το θράσος να εκβιάζουν για πολιτικές που
εξανδραποδίζουν στο όνομα της ιδεοληψίας «δουλίτσα να υπάρχει κι ό,τι να ‘ναι».
Λες και δεν υπάρχει ακόμα σε αυτήν τη χώρα πλούτος που δε διανέμεται με κριτήρια
κοινωνικής δικαιοσύνης…
Οι
εικόνες των αγρίως χτυπημένων εργατών από το Μπαγκλαντές είναι εικόνες από το
προσεχές μέλλον όχι μόνο των αλλοδαπών, αλλά και των ελλήνων. Τί θα κάνουμε
επομένως; Θα χώσουμε γι’ άλλη μια φορά το κεφάλι μας στο χώμα μέχρι τη φορά που
θα συμβεί και σε εμάς ή θα αντιδράσουμε εδώ και τώρα; Το ξέρω, η ερώτηση είναι
ρητορική στη χώρα που ο νεοναζισμός συγκεντρώνει στις δημοσκοπήσεις ποσοστά που
ξεπερνούν το 10% και το λούμπεν προλεταριάτο τρέμει περισσότερο την ελευθερία
του από την υποδούλωσή του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου