Από πότε οι δολοφόνοι έγιναν πολιτικοί κρατούμενοι;...

Οι ημέρες είναι δύσκολες για τους χρυσαυγίτες και τους φιλικώς προσκείμενους σε αυτούς, τύπου Μ. Βορίδη. Μετά από τη δολοφονία τού Παύλου Φύσσα, τα όσα έχουν αποκαλυφθεί για τη δράση τής Χρυσής Αυγής, τις συλλήψεις και προφυλακίσεις τής ηγετικής της ομάδας είναι δύσκολο πλέον να ισχυρίζονται πως οι εθνικιστές νεοναζί (πόσο πιο μεταμοντέρνα μπορεί να γίνει η πολιτική!) είναι χρήσιμοι για να "ξεβρομίσει ο τόπος". Γι' αυτό κι έχουν βρει ένα άλλο παραμυθάκι, χρησιμοποιώντας δημοκρατικά επιχειρήματα, έστω κι αν οι ίδιοι δεν είναι και τίποτα φαν τού συγκεκριμένου πολιτεύματος. Λένε κυρίως πως είναι δημοκρατικό και νομικό ατόπημα να διώκεται ένα κοινοβουλευτικό κόμμα και να βρίσκεται στη φυλακή ο αρχηγός του. Αφήνουν, μάλιστα, υπονοούμενα πως θα έπρεπε, κατ' αντιστοιχία, να εξεταστεί κατά πόσο είναι νόμιμη η λειτουργία και του ΚΚΕ, το οποίο μάχεται για ένα άλλο σύστημα από την αστική κοινοβουλευτική ολιγαρχία, συγγνώμη δημοκρατία ήθελα να γράψω αλλά με μπέρδεψε η πραγματικότητα...

Η Χρυσή Αυγή, ωστόσο, δε διώκεται ως πολιτικό κόμμα για πολιτικά εγκλήματα (για παράδειγμα για εσχάτη προδοσία) ή για τη μισαλλόδοξη ιδεολογία της, αλλά για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου. Για δολοφονίες, ξυλοδαρμούς, μαστροπείες, εκβιασμούς κλπ. για να μη σας κουράσω παραθέτοντας το μεγαλύτερο μέρος τού Ποινικού Κώδικα. Και για να σας μασήσω ακόμα περσσότερο την τροφή, αν δεν έγινα μέχρι τώρα αντιληπτός, ο Ν. Μιχαλολιάκος, ο Χρ. Παππάς κι ο Γ. Λαγός, για παράδειγμα, δε βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στη "μπουζού" γιατί μισούν τους πακιστανούς και λατρεύουν το Χίτλερ, αλλά γιατί εμπλέκονται σε ποινικά αδικήματα τα οποία είναι τα αγαπημένα μαφιόζικων οργανώσεων...

Οσον αφορά το ΚΚΕ, είμαι ο τελευταίος που θα το υμνήσει για τον ξύλινο, παλαιολιθικό του λόγο, για την αδυναμία του να κατανοήσει ότι η σημερινή εργατική τάξη δεν είναι ακριβώς ίδια με αυτή για την οποία έγραψε ο Καρλ Μαρξ ή για το ότι επιμένει στο ότι ο Στάλιν και οι λοιποί τύραννοι του πρώην ανατολικού μπλοκ κι όχι μόνο υπήρξαν κατασυκοφαντημένοι ήρωες κι όχι αιμοσταγείς δικτάτορες. Αλίμονο, ωστόσο, αν ταυτίσουμε την ιστορική πορεία τού ΚΚΕ,  παρόλα τα κολοσσιαία λάθη και τις δικές του μαύρες στιγμές, με τους χρυσαυγίτες δολοφόνους. Οι έλληνες κομμουνιστές δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν, εκβιάστηκαν, ταπεινώθηκαν από τους εξωτερικούς κι εσωτερικούς εχθρούς τους. Κι όταν έβαψαν κι εκείνοι τα χέρια τους με αίμα, χωρίς να το δικαιολογώ για κάθε περίπτωση, το έκαναν για να απαλλάξουν τη χώρα από τους συνεργάτες των Ες Ες οι οποίοι στη συνέχεια την κυβέρνησαν...

Κι αν ακόμα υποθέσουμε πως στις επόμενες εκλογές το ΚΚΕ βγαίνει πρώτο κόμμα, το οποίο θα σημαίνει πως το πρόγραμμά του (που είναι γνωστό τοις πάσι και δε μακιγιάρεται επιμελώς όπως της Χρυσής Αυγής) θα έχει γίνει αποδεκτό από την πλειοψηφία τού ελληνικού λαού, η ηγετική του ομάδα έχει δηλώσει πως δε σκοπεύει να κυβερνήσει σε ένα πολίτευμα αστικής δημοκρατίας. Τί σχέση έχουν, επομένως, όλα αυτά με εκείνους που υπόσχονται πογκρόμ κι άνοιγμα των ξερονησιών, μεταξύ άλλων "ριζοσπαστικών" μέτρων, στην περίπτωση που καταλάβουν την εξουσία;...