Ο χριστιανός το ευαγγέλιο, ο μουσουλμάνος το κοράνι κι ο Στουρνάρας το μνημόνιο...

Περίπου το 9% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 82% του συνολικού πλούτου, σύμφωνα με σχετική μελέτη. Είμαι, επομένως, διατεθειμένος να συζητήσω την επίλυση όποιου προβλήματος θέλετε, από το δημόσιο χρέος και το αν το μνημόνιο είναι το σοβαρότερο κείμενο στη χώρα, όπως είπε ο Γ. Στουρναρας, μέχρι τον αν όλοι ανεξαιρέτως οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι άχρηστα τεμπελόσκυλα ή το αν ο Μεταξάς είναι "πατέρας τού έθνους", όπως αναφέρεται σε σχολικό βιβλίο. Θα μου κάνετε, όμως, τη χάρη να κάτσουμε να συζητήσουμε πρώτα τρόπους δίκαιης αναδιανομής τού παγκόσμιου πλούτου. Γιατί αν δεν προηγηθεί αυτό, και γρήγορα μάλιστα, όσα μνημόνια κι αν ψηφίσεις, όσους νεοναζί κι αν ρίξεις στη φυλακή, αυτός ο κόσμος δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Η αδικία, η οποία μάλιστα διδάσκεται ως θέσφατο στην οικογένεια, στο σχολείο, στην κοινωνία, είναι γενεσιουργός αιτία κάθε κακού, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για εκείνους που ξεπλένουν τις ενοχές τους με φιλανθρωπίες ή για όσους από τη σκοτεινή πλευρά τού φεγγαριού μένουν ικανοποιημένοι αν τους πετάξουν ένα ξεροκόμματο, ενώ δικαιούνται το μεγαλύτερο κομμάτι τής πίτας... 

Μπορεί να σας κάνει εντύπωση, αλλά σύμφωνα με την ίδια έρευνα ο πλούτος αυξήθηκε και στην Ελλάδα το 2013 σε σχέση με το 2012. Και πού να μπορούσε να συνυπολογιστεί και το χρήμα που έχει "ξεπλυθεί" ή που έχει καταλήξει σε τράπεζες του εξωτερικού κι εξωχώριες εταιρίες. Είναι γνωστό ότι η στατιστική είναι ένας πολύ καλός τρόπος να πεις ψέματα ή να παραπλανήσεις. Αν κάποιος, για παράδειγμα, βγάζει 100.000 ευρώ και κάποιος άλλος 1000, τα μαθηματικά θα σου υποδείξουν ότι βγάζουν κατά μέσο όρο 50.000 ευρώ. Πλούτος εξακολουθεί να υπάρχει σε αυτήν τη χώρα, πλούτος όμως που δε φορολογείται, που "ξεπλένεται", που τοκίζεται στο εξωτερικό κι ο οποίος βρίσκεται στα χέρια 200 οικογενειών.

Τις ξέρετε, τις ξέρω και φαντάζομαι τις ξέρουν κι εκείνοι που έχουν κάνει καριέρα ως καλοθελητές τους αυτές τις φαμίλιες, οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο από πιο καλλωπισμένες εκδοχές τής Κόζα Νόστρα. Την επόμενη φορά, επομένως, που ο Γ. Στουρνάρας χαρακτηρίσει αυτάρεσκα το μνημόνιο το σοβαρότερο κείμενο, με το ίδιο δέος που ένας χριστιανός αναφέρεται στο ευαγγέλιο ή ένας μουσουλμάνος στο κοράνι, γιατί θέτει στόχους και λύσεις (λες κι έχει πέσει μέσα σε τίποτα) ας αναλογιστεί, αν δεν το ξέρει ήδη, πόσο συμβάλλει στη δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου στη χώρα μας, που είναι και το σημαντικότερο πρόβλημα. Γιατί αν αυτό δε συμβαίνει, οφείλει να εξηγήσει στον ελληνικό λαό πως το μέλλον που του σχεδιάζει είναι τόσο ευοίωνο όσο του Σίσυφου...