Αν ο Κασιδιάρης λεγόταν Κουφοντίνας...

Την ώρα που ο πρωθυπουργός από τις ΗΠΑ επανέφερε την θεωρία των δύο άκρων, όπως την έχουν διατυπώσει ο ίδιος και το ακροδεξιό επιτελείο του, η ελληνική (α)δικαιοσύνη απελευθέρωνε μερικά από τα χρυσαυγίτικα αποβράσματα, τα οποία μάλιστα έσπευσαν να υποπέσουν σε νέα ποινικά αδικήματα (εξυβρίσεις και προπηλακισμοί) για τα οποία κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να ασκήσει δίωξη. Τί δεν καταλαβαίνετε;...Είχα γράψει πως το κυνηγητό των νεοναζί ερχόταν σε αντίθεση με το μισαλλόδοξο χαρακτήρα τού πρωθυπουργού και πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις "μπουμπούκια" τύπου Κασιδιάρη και Παναγιώταρου αποφυλακίστηκαν για να μπορέσουν να συνεχίσουν το αποκρουστικό έργο τους, για το οποίο αν το σύστημα ήταν έντιμο απέναντι στην κοινωνία θα είχε φροντίσει να το ανταμείψει και με μετάλλια ανδρείας...

Ποιός, αλήθεια, πιστεύει ότι αν είχαν συλληφθεί αριστεροί βουλευτές με τις κατηγορίες συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση που βαραίνουν τους χρυσαυγίτες δεν θα βρίσκονταν ήδη στον Κορυδαλλό και θα είχαν πεταχτεί και τα κλειδιά των κελιών τους; Ακόμα και η τυφλή ή αποσπασματική χωρίς ευρεία λαϊκή αποδοχή και δίχως να έχουν εξαντληθεί άλλες λύσεις και γι' αυτό αδιέξοδη αριστερίστικη βία, την οποία δεν επικροτώ, βασίζεται σε κάποια ιδεολογική βάση, η οποία έχει αποτυπωθεί σε χιλιάδες σελίδες προκηρύξεων και λοιπών μορφών επικοινωνίας. Πώς έχουν δικαιολογησει ιδεολογικώς τη δράση τους οι μαφιόζοι τής Χρυσής Αυγής; Με βρισιές, κλωτσιές, μπουνιές κι απειλές. Κι όμως, αυτοί είναι ελεύθεροι ενώ θα έπρεπε να βρίσκονται ήδη στον Κορυδαλλό, όπως συνέβη με το Γιωτόπουλο, τον Κουφοντίνα και τους υπόλοιπους της 17 Νοέμβρη...

Θέλει ή δεν θέλει το σύστημα να χτυπήσει πραγματικά τη Χρυσή Αυγή; Και το ίδιο είναι καταφανώς μπερδεμένο γι' αυτό και με το ένα χέρι μαστιγώνει και με το άλλο χαϊδεύει τους νεοναζί. Οι ισορροπίες είναι λεπτές: αν τους καταδικάσει, θα κάνει το χατίρι στους ευρωπαίους και στους αμερικανούς και θα έχει αποδομήσει ένα σημερινό σύμμαχο, αλλά έναν πιθανό μελλοντικό σφετεριστή τής εξουσίας του. Από την άλλη, όμως, συμμερίζεται την κοσμοθεωρία τού Τζέιμς Ντιν ("να ζεις κάθε σου ημέρα σα να είναι η τελευταία"), γι' αυτό και σκέφτεται πως είναι προτιμότερο να αφήσει τώρα τα λυσσασμένα σκυλιά λυμένα για να γαβγίζουν και να δαγκώνουν την "επάρατη"Αριστερά και να μπορεί να μιλά το κατεστημένο για άκρα και για το μέλλον βλέπουμε. "Ας κρατηθούμε έστω και μια ημέρα παραπάνω στην εξουσία κι όταν έρθει η ώρα να την κάνουμε κι έχουμε αφήσει πίσω μας μια σμπαραλιασμένη δημοκρατία πρόθυμη να ακολουθήσει τον οποιοδήποτε φιρερίσκο, δε βαριέσαι αδελφέ. Θα έχουμε προλάβει να κάνουμε το κομμάτι μας", είναι το σκεπτικό αρκετών εκ των συναπαρτιζόντων την ελίτ αυτής της χώρας, οι οποίοι όμως μάλλον δεν έχουν ακούσει ποτέ τη συνέχεια της ρήσης τού Ντιν ("και να ονειρεύεσαι σα να είναι να ζήσεις γα πάντα"). Φοβάμαι, μάλιστα, πως αποτελούν και την πλειονότητα...