Η Χρυσή Αυγή στη φυλακή, οι ακροδεξιοί στην εξουσία...

Ο Αντ. Σαχλαμαράς πρέπει να είναι ένα πολύ μπερδεμένο άτομο τις τελευταίες ημέρες. Από τη μια γνωρίζει ότι αν θέλει να παραμείνει στην εξουσία, οφείλει να εξουδετερώσει τη Χρυσή Αυγή τόσο γιατί δέχεται ισχυρές πιέσεις από το εξωτερικό όσο και γιατί τυχόν περαιτέρω κωλυσιεργία του μπορεί να γιγαντώσει ακόμα περισσότερο την επίσημη ακροδεξιά, σε βαθμό που να ελέγχεται από αυτή κι όχι να την ελέγχει. Από την άλλη, όμως, πρέπει να αισθάνεται βαθιά πληγωμένος για το ότι δε μπορούσε πλέον να φυλά τις "σφαίρες" του για τους πραγματικούς του αντιπάλους κι όχι για τους αδελφούς του "εθνικιστές πατριώτες", όπως θα 'λεγε κι ο καλός του φίλος Φ. Κρανιδιώτης. Η Χρυσή Αυγή, τουλάχιστον τα " μεγάλα κεφάλια" της, βρίσκεται στη φυλακή. Η ακροδεξιά, όμως, των Αντ. Σαχλαμαρά, Φ. Κρανιδιώτη, Χρ. Λαζαρίδη, Τ. Μπαλτάκου και των λοιπών "παλικαριών" τού Δικτύου 21 (ας με συγχωρήσει όποιος ακροδεξιούλης στην Ηρώδου Αττικού δε διάβασε το ονοματάκι του) παραμένει στο μέγαρο Μαξίμου, καθορίζοντας, στο μέτρο τού επιτρεπτού από την τρόικα, τις τύχες αυτής της χώρας...

Ο Αντ. Σαχλαμαράς δεν είναι χθεσινός στην πολιτική. Τον ξέρουμε από τότε που συμμετείχε στις γιορτές μίσους στο Μελιγαλά, από τον καιρό που κυνηγούσε κομμουνιστές ως πρωτοπαλίκαρο του Ευ. Αβέρωφ, από την εποχή που μας οδηγούσε σε μια αδιέξοδη διαμάχη με την ΠΓΔΜ για την ονομασία της, από την ίδρυση της εθνικιστικής παράταξης της Πολιτικής Ανοιξης. Τον γνωρίζουμε κι ως τον πρωθυπουργό, επίσης, που την ίδια ώρα που καταργούσε το νόμο περί ιθαγένειας έσφιγγε το χέρι τού Γιάννη Αντετονκούμπο. Μπορώ να τον φανταστώ πώς αισθανόταν πίσω από το υποκριτικό πλατύ χαμόγελο που διατηρούσε για τους φωτογράφους και τους εικονολήπτες όταν δήλωνε την υπερηφάνεια του για τον έλληνα μαύρο μπασκετμπολίστα ή για την εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής. Αν ήταν στο χέρι του, ο Γιάννης Αντετονκούμπο θα είχε μεταφερθεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας που έστησε για όσους ξένους δεν ξέρουν να σουτάρουν καλά την πορτοκαλί μπάλα. Αν ήταν στις δυνάμεις του, θα είχε κάνει αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τον "αδελφό" του Ν. Μιχαλολιάκο κι όχι τον αδίστακτο "Ροβεσπιέρο" με τον οποίο είναι υποχρεωμένος να συγκυβερνά...

Τώρα ο Αντ. Σαχλαμαράς θα δώσει σκληρή μάχη για τις ψήφους τού λούμπεν προλεταριάτου που είχαν κατευθυνθεί στη Χρυσή Αυγή. Η αλήθεια είναι ότι βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τους αντιπάλους του γιατί είχε ήδη φροντίσει να ακολουθήσει τη μισαλλόδοξη ατζέντα των νεοναζί. Από τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις τού Ν. Δένδια μέχρι την απόσυρση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου (ο οποίος είναι επιβεβλημένος, αν κι όχι στη λογική με την οποία παρουσιάστηκε) ο πρωθυπουργός δεν έκανε τίποτα άλλο από τα θωπεύει τα πιο ταπεινά ένστικτα ενός ακροατηρίου που δεν επιλέγει ούτε τη δική του αφύπνιση ούτε την τιμωρία των βιαστών του, αλλά την ευθεία επίθεση σε αυτούς τους οποίους αισθάνεται πως είναι ακόμα πιο αδύναμοι από αυτό. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Αντ. Σαχλαμαράς θα επιχειρήσει να μετατρέψει (εν πολλοίς το έχει πράξει ήδη) την πολιτική ζωή τής χώρας σε πλειστηριασμό μίσους, στον οποίο ο ίδιος έχει έτοιμη προς κατάθεση την καλύτερη προσφορά. Τί κι αν, επομένως, ο Ν. Μιχαλολιάκος, ο Ηλ. Κασιδιάρης και το υπόλοιπο νεοναζιστικό παρεάκι βρίσκονται πίσω από τις μπάρες; Εχουν αφήσει πίσω τους άξιους συνεχιστές, οι οποίοι θα επιχειρήσουν να επιβάλουν τις ρατσιστικές τους αντιλήψεις για την ανθρωπότητα με περισσότερο τακτ, αν κι όχι με λιγότερη βία, όπως αποδεικνύουν το κλίμα αστυνομικής καταστολής και ψυχολογικών εκβιασμών που επιβάλλεται εν όψει του τρίτου μνημονίου...