Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Η Πόλη δεν αλώθηκε από το Μωάμεθ τον Πορθητή...

Οταν μια γάτα ή ένας σκύλος δεν έχουν με ποιόν να παίξουν, κυνηγούν την ουρά τους. Το ίδιο κάνουν και πολλοί έλληνες, οι οποίοι κυνηγούν, έμμεσα ή άμεσα, πακιστανούς, εβραίους, ομοφυλόφιλους και λοιπές μειονότητες γιατί ο υπόλοιπος πλανήτης δεν θεωρεί τους ίδιους τόσο σπουδαίους όσο πιστεύουν εκείνοι ότι είναι. Αρκετοί από αυτούς, μάλιστα, εξακολουθούν να δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις πως θα ψηφίσουν μια εγκληματική οργάνωση που δολοφονεί, ξυλοφορτώνει, κλέβει, υπεξαιρεί, εκβιάζει. Κι αυτά είναι μόνο μερικά από τα "ανδραγαθήματα"της Χρυσής Αυγής. Γιατί, όμως, να μη διατηρεί σημαντικό μέρος τής εκλογικής της δύναμης από τη στιγμή που το λούμπεν προλεταριάτο αυτής τής χώρας εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Πόλη αλώθηκε από το Μωάμεθ τον Πορθητή και δεν είχε αλωθεί πρώτα από μέσα;... 

Ανήκω σε μια γενιά που μεγάλωσε με το φόβο πως τα δυο τρία εκατομμύρια των "βάρβαρων" κατοίκων τής ΠΓΔΜ, η οποία μάλιστα είναι διαιρεμένη σε σλάβους κι αλβανούς κι έχει τα δικά της εσωτερικά ζητήματα, θα εισέβαλλαν στη γλυκιά μας πατρίδα, θα κατακτούσαν τη "νύμφη τού Θερμαϊκού" και θα έπιναν εκείνοι...χαλαρά τον καφέ τους στην παραλία αντί για τους θεσσαλονικείς. Η γενιά μου, επίσης, μεγάλωσε με τη δοξασία πως όλοι οι αλβανοί που ήρθαν στην Ελλάδα είναι εγκληματίες και γι' αυτό δεν θα γίνουν άνθρωποι ποτέ. Να, όμως, που οι σκοπιανοί έγιναν καλοί και δεν έχουν πλέον τρία κεφάλια και πέντε πόδια γιατί έρχονται ως τουρίστες στη χώρα μας κι αφήνουν συνάλλαγμα κι εμείς πηγαίνουμε στη δική τους και βάζουμε φτηνή βενζίνη στα αμάξια μας και γεμίζουμε το πορτ μπαγκάζ με τρόφιμα που έχουμε αγοράσει μισοτιμής σε σχέση με τις ελληνικές υπεραγορές. Και να που οι περισσότεροι αλβανοί στάθηκαν γερά στα πόδια τους, πρόκοψαν και δε μας έκλεψαν ποτέ ένα ευρώ, όπως για παράδειγμα οι πολιτικοί ή οι παπάδες που δεν πίστεψαν στον "εξανθρωπισμό" τους. Μήπως, όμως, τα ίδια δεν έλεγαν πριν 40 χρόνια για τους έλληνες που έρχονταν στην Αθήνα για δουλειά από την επαρχία ή για τους μικρασιάτες και τους πόντιους πριν από 90 έτη; Φαίνεται, ωστόσο, πως ακόμα μας τρομάζει ο "ξένος"γιατί μας έχουν μάθει να είμαστε ανασφαλείς, να μην εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας και να αυτομαστιγωνόμαστε για την όποια διαφορετικότητά μας ...

Σε αυτό το πλαίσιο δεν απορώ που μια μη αμελητέα μερίδα συνεχίζει να στηρίζει μισαλλόδοξα καθάρματα, τα οποία δεν έχουν τα...άντερα να υπερασπιστούν ούτε τις χυδαίες ιδεοληψίες τους. Είναι λογικό, αν θέλετε, από τη στιγμή που δε γίνονται βήματα για την εξάλειψη των οικονομικών-κοινωνικών αιτίων τής ενδυνάμωσης του φασισμού και, κυρίως, δεν ανακόπτεται από την οικογένεια και το σχολείο η κερδοφόρα για ορισμένους μπίζνα τής επίρριψης ευθυνών στους "διαφορετικούς", η οποία βολεύει εκείνους τους γονείς, δασκάλους, ιερωμένους, πολιτικούς, επιχειρηματίες που δεν εννοούν να παρουσιάζονται αντάξιοι του ρόλου τους γι' αυτό και ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους κι όχι λύσεις. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία κι όχι το δημόσιο χρέος που έχει εκτιναχθεί στα ύψη...    
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: