Ο ένας παρακολουθεί τον άλλο; Νέα έχετε να μου πείτε;...

Ωστε μας παρακολουθούν; Σοβαρά μιλάτε, δε μπορώ να το πιστέψω, πέφτω από τα σύννεφα, αυτό είναι κεραυνός εν αιθρία! Φυσικά και μας παρακολουθούν, μας παρακολουθούσαν από την εποχή που στέλναμε αγγελιοφόρους και σήματα καπνού για να επικοινωνούμε, που μετακινούμασταν με άλογα, που δεν είχε εφευρεθεί η τυπογραφία. Πόσο αφελής μπορεί να είναι κανείς για να πιστεύει ότι αυτό δε συμβαίνει σήμερα, όταν με ένα κλικ στον ηλεκτρονικό μας υπολογιστή μπορούμε να συνεννοηθούμε με κάποιον στο Λος Αντζελες ή στο Πεκίνο; Είναι δυνατό να υπάρχουν ακόμα ανάμεσά μας άνθρωποι που να θεωρούν πως οι κυβερνήσεις τους δεν τους παρακολουθούν ή δεν παρακολουθεί η μια την άλλη όταν στην καθημερινότητά μας αφήνουμε τόσα ηλεκτρονικά αποτυπώματα, αλείφοντας με "βούτυρο" το ψωμί τους;...

Οι ΗΠΑ δεν είναι σύμμαχοι της Ευρώπης, όπως η Ευρώπη δεν είναι φίλη τής Ρωσίας και η Ρωσία τής Κίνας και η Κίνα των ΗΠΑ και το αντίστροφο. Είναι αντίπαλοι που απλώς δεν έχουν κηρύξει τον πόλεμο ο ένας στον άλλο επισήμως, αλλά που αλληλοϋπονομεύονται με χίλιους δυο τρόπους, είτε πρόκειται για το διπλωματικό, οικονομικό ή επιχειρησιακό πεδίο. Επομένως, αδυνατώ να συγκρατήσω τα γέλια μου όταν ακούω και διαβάζω διάφορους ερασιτέχνες ή επαγγελματίες αδαείς να ισχυρίζονται πως ο Θ. Πάγκαλος έβλαψε τα εθνικά συμφέροντα γιατί "αποκάλυψε" ότι παρακολουθούσαμε την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα. Λες και οι αμερικανοί δεν το ήξεραν ή λες κι εκείνοι δεν έκαναν το ίδιο. Κι αν δε με πιστεύετε, ρωτήστε και τον υπάλληλο της Vodafone, Κώστα Τσαλικίδη. Α, συγγνώμη, ξεχάστηκα: αυτός "αυτοκτόνησε" με ναυτικό κόμπο, αν και δεν είχε κάνει ούτε μια ημέρα λοστρόμος...

Η εξουσία δεν εμπιστεύεται το λαό. Αντιθέτως, πάντοτε φοβόταν το ξύπνημά του και τη συνεπακόλουθη ανατροπή της. Γι' αυτό και προσπαθεί να τον ελέγχει με όσα μέσα έχει στη διάθεσή της: από τα όργανα βίαιης καταστολής και τα μέσα μαζικής προπαγάνδας μέχρι τους "κοριούς". Γι' αυτό και είναι, επίσης, αστείο η δήθεν δημοκρατική Δύση να δείχνει με το δάχτυλο απολυταρχικά καθεστώτα για καταπάτηση των ανθρωπίνων ελευθεριών. Μπορεί, για παράδειγμα, στη Βόρειο Κορέα ή στην Κούβα να το κάνουν με πιο εξόφθαλμο τρόπο, αυτό όμως δε σημαίνει πως οι ΗΠΑ ή η Ευρώπη είναι σε θέση για να δίνουν μαθήματα. Κι αυτό όχι μόνο εξαιτίας τού βρόμικου παρελθόντος τους (να θυμηθώ, για παράδειγμα, τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας;), αλλά και του φασιστικού παρόντος τους. Την τελευταία φορά που κοίταξα, το Γκουαντάναμο ήταν ακόμα ανοιχτό, η θανατική ποινή ίσχυε σε πολλές αμερικανικές πολιτείες, μετανάστες σκοτώνονταν κατά εκατοντάδες τη φορά στη Μεσόγειο ή συνωστίζονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι λαοί υπέφεραν από πείνα για να μπορούν τα "golden boys" να εξακολουθούν να απολαμβάνουν τα μπόνους τους στον "όμορφο" παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό μας. Με όλα αυτά γιατί να μπουν στον κόπο να μας ψεκάσουν, αφού μας έχουν ήδη του χεριού τους;...