Αν είναι όλοι οι εβραίοι παμπόνηροι φραγκοφονιάδες, τότε κι όλοι οι έλληνες είναι τεμπέληδες...

Είναι αναπόφευκτο, μοιραίο, γραμμένο στα γονίδιά μας οι έλληνες να αντιπαθούμε τους τούρκους ή οι παλαιστίνιοι τους ισραηλινούς; Και πόσο ανθρωπιστές πραγματικά είμαστε όταν γεμίζουμε, και πολύ καλά κάνουμε, με σχόλια συμπαράστασης τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάθε φορά που βομβαρδίζονται σχολεία στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά αδιαφορούμε όταν παλαιστίνιοι καμικάζι σκοτώνουν πολίτες, ακόμα και γυναικόπαιδα, στην Ιερουσαλήμ; Εχουμε, μάλιστα, και δικαιολογία για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά με τα οποία διαφοροποιούμε μέσα μας τις κτηνωδίες, γιατί περί κτηνωδιών πρόκειται και στις δύο περιπτώσεις: "Μα, είναι απλώς πράξεις αντεκδίκησης. Στο κάτω κάτω οι εβραίοι, οι οποίοι είναι δύναμη κατοχής, έχουν σκοτώσει πολλές περισσότερες γυναίκες και παιδιά στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Οχθη". Οταν, όμως, μπαίνουμε στη διαδικασία να βάλουμε στη ζυγαριά το ένα έγκλημα κατά τής ανθρωπότητας με το άλλο έχουμε ήδη κάνει ένα τεράστιο σφάλμα. Η ελευθερία, η εθνική ανεξαρτησία, η δικαιοσύνη δεν μπορούν να θεμελιωθούν πάνω στους τάφους άμαχου πληθυσμού. Οποιος το πιστεύει αυτό, απλώς έχει βρει έναν τρόπο για να εξαπατήσει ακόμα και τον εαυτό του για τον αντισημιτισμό του, με τον οποίο έχουμε γαλουχηθεί από τα σπίτια, τα σχολεία, τις εκκλησίες και τα μέσα ενημέρωσής μας...

Ο κύκλος τής βίας θα συνεχίζεται όσο εξακολουθούμε να αναπαράγουμε εθνικά, φυλετικά ή θρησκευτικά στερεότυπα. Ενοχλούμαστε όταν οι ξένοι μάς παρουσιάζουν σαν ακαμάτηδες, ανεύθυνους γλεντζέδες, αλλά το ευχαριστιόμαστε να παρουσιάζουμε όλους ανεξαιρέτως τους εβραίους σαν άκαρδους, παμπόνηρους φραγκοφονιάδες, σαν να είναι όλοι τους "Εμποροι της Βενετίας" που είναι ικανοί να απαιτήσουν ακόμα και τη σάρκα μας αν δεν εξοφλήσουμε κάποιος χρέος μας απέναντί τους. Κατανοώ ότι υπάρχει μια διανοητική ευκολία στο να βάζουμε τους λαούς σε κουτάκια: οι τούρκοι είναι βάρβαροι, οι γάλλοι είναι άπλυτοι, οι βρετανοί είναι ομοφυλόφιλοι, οι γερμανοί είναι ξινοί. Δεν αντιλέγω πως ακόμα η παγκοσμιοποίηση δεν έχει καταφέρει να ισοπεδώσει τα εθνικά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Από την άλλη, ωστόσο, δεν θα ξεχάσω ποτέ την "πληρωμένη" απάντηση που έδωσε μουσουλμάνος συμφοιτητής μου στο Κάρντιφ σε χριστιανό καθηγητή που απόρησε όταν έμαθε πως ένας άλλος μουσουλμάνος συμφοιτητής μας είχε μεθύσει το προηγούμενο βράδυ, μολονότι το Ισλάμ απαγορεύει το αλκοόλ: "Κι εγώ νόμιζα πως οι χριστιανοί δεν κάνετε σεξ πριν το γάμο", του αποκρίθηκε κι έβαλε στην θέση του όχι μόνο τον προφέσορα αλλά και κάθε προκατάληψη που διατρέχει όλους μας, μηδενός του γράφοντος εξαιρουμένου...

Η τυφλή βία είναι αδιέξοδη και στο τέλος δεν προσφέρει παρά μόνο επιχειρήματα στην αδικία ώστε να διαιωνίζεται. Οι παλαιστίνιοι δεν θα βρουν ποτέ το δίκιο τους σκοτώνοντας με κομάντο αυτοκτονίας γυναίκες, παιδιά και γέροντες σε λεωφορεία, εστιατόρια ή συναγωγές. Κι αν πράγματι τα δάκρυα που ρίχνουν οι μεγάλες δυνάμεις και τα κυρίαρχα διεθνή μέσα ενημέρωσης για τους νεκρούς ισραηλινούς είναι πολύ περισσότερα από αυτά που "σπαταλούν" για τους άραβες, αυτά δεν παύουν να είναι δικαιολογημένα. Κάθε λαός έχει το δικαίωμα να παλεύει και με τα όπλα για τη λευτεριά του, αρκεί όμως να τα στρέφει στον πραγματικό εχθρό κι όχι σε εκείνους που αν ακολουθούσε μια άλλη τακτική θα μπορούσε να είχε κάνει συμμάχους του. Θα ήταν πολύ περισσότεροι οι ισραηλινοί που θα συναινούσαν σε ένα ελεύθερο παλαιστινιακό κράτος αν δεν είχαν χάσει κάποιον δικό τους σε επίθεση αυτοκτονίας. Το "οφθαλμός αντί οφθαλμού" πέρα από απάνθρωπο είναι κι ανόητο. Κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν οι παλαιστίνιοι τόσο γρηγορότερα θα ικανοποιηθεί το δίκαιο αίτημά τους για ένα ανεξάρτητο κράτος και θα πάψουν να ζουν σε πόλεις-φυλακές...