Λεφτά υπάρχουν κι αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε τον Καρατζαφέρη...

Ο ρεζίλης των Παπανδρέου είναι πιθανότατα ο χειρότερος πρωθυπουργός τής μεταπολίτευσης. Είτε από δόλο είτε από αφέλεια κατάστησε την Ελλάδα το πρώτο μεγάλο πείραμα του νεοφιλελευθερισμού στον 21ο αιώνα. Φυσικά δεν παράλαβε μια χώρα στην οποία όλα λειτουργούσαν ρολόι. Αντιλαμβανόμενος, όμως, τις λιγοστές ικανότητες του ίδιου και των συνεργατών του, τους οποίους γνώρισε σε ταβέρνες, γυμναστήρια και βγάζοντας βόλτα το σκύλο του, για να διορθώσει τα κακώς κείμενα προτίμησε να ακολουθήσει την πεπατημένη τού "παραλάβαμε καμένη γη". Κι έμπλεξε τη γλυκιά μας πατρίδα σε μια καταστροφή που όμοιά της δεν έχει ξαναδεί δυτικό κράτος μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ρεζίλης των Παπανδρέου, ωστόσο, είχε δίκιο όταν ισχυριζόταν πως λεφτά υπάρχουν κι έχει και σήμερα που επαναλαμβάνει πως αυτά σπαταλιούνται, χάνονται ή χαρίζονται. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για το φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου και τις εξωχώριες εταιρείες τού Γ. Καρατζαφίρερ το αποδεικνύουν περίτρανα...

Φυσικά το σύστημα δεν πληροφορήθηκε για τις λαμογιές τού προέδρου τού ΛΑΟΣ αυτήν την εβδομάδα. Είμαστε πολύ λίγοι σε αυτήν τη χώρα για να μη γνωριζόμαστε καλύτερα από όσα γράφονται για εμάς στις εφημερίδες. Προφανώς κι αυτοί που πρέπει να ξέρουν, είχαν γνώση και πριν το σχηματισμό τής κυβέρνησης Παπαδήμιου ότι η επιμονή τού Γ. Καρατζαφίρερ για την αγορά συγκεκριμένου τύπου υποβρυχίων, ελικοπτέρων και λοιπού πολεμικού εξοπλισμού δεν στηριζόταν στις απεριόριστες γνώσεις του γύρω από την αμυντική τεχνολογία, αλλά σε καθαρό προσωπικό συμφέρον. Κάποιος κακοπροαίρετος ενδεχομένως να επισημάνει πως η συμμετοχή τού ΛΑΟΣ σε εκείνη την κυβέρνηση, όπως άλλωστε και της Ν.Δ. λόγω της εμπλοκής τού Αντ. Σαχλαμαρά με το σκάνδαλο Siemens, δεν ήταν αποτέλεσμα άδολης αγάπης για τη διάσωση της Ψωροκώσταινας, όπως μας βομβάρδιζε τότε επικοινωνιακώς ο Γ. Καραταζαφίρερ, ο οποίος είχε βρει μόνιμο στασίδι στα τηλεπαράθυρα των διαπλεκόμενων, αλλά συνέπεια στυγνού εκβιασμού τού τύπου "ή στηρίζεις Παπαδήμιο ή πας φυλακή". Κι επειδή τότε δεν θα έβρισκε στον Κορυδαλλό την "καλή" παρέα των χρυσαυγιτών φίλων του προτίμησε να συγκυβερνήσει που, όσο να 'ναι, είναι πιο ένδοξο...

Αυτή είναι, κυρίες και κύριοι, η κομματική νομενκλατούρα που κυβέρνησε και κυβερνά ακόμα αυτόν το δύσμοιρο τόπο: ένα συνονθύλευμα απατεώνων κι εκβιαστών τού κοινού ποινικού δικαίου, το οποίο κατ' εντολή μεγαλοεπιχειρηματιών και τραπεζιτών και με εκτελεστικά όργανα τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης κατασπατάλησε το κρατικό χρήμα κι εκμεταλλεύτηκε τα δημόσια αξιώματά του προκειμένου να πλουτίζει ασυστόλως. Κι όμως, ορισμένοι εξακολουθούν να βάζουν στο ίδιο "τσουβάλι" αυτόν που διορίστηκε κλητήρας σε ένα υπουργείο γιατί ανήκε στο ΠΑΣΟΚ ή στη Ν.Δ. με εκείνους που πίστωναν με εκατομμύρια ευρώ τις εταιρείες και τους λογαριασμούς τους στις Μπαχάμες και στα Νησιά Κέιμαν...

Συμφωνώ πως απαιτείται ένα διεθνές πλαίσιο για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής-φοροαποφυγής, το οποίο είναι δύσκολο να τεθεί όσο ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί το κυρίαρχο μοντέλο παγκοσμίως. Από την άλλη, ωστόσο, όταν υπάρχει πολιτική βούληση σύγκρουσης με τις ελίτ τότε βρίσκονται και οι δρόμοι. Αν είναι, για παράδειγμα, συνταγματικό και σύμφωνο με την ευρωπαϊκή νομοθεσία να επιβάλλεται χαράτσι στα ακίνητα μέσω των λογαριασμών τής ΔΕΗ τότε θα είναι σύμφωνη και η επιβολή φόρου και για τον αέρα που αναπνέουμε. Οι φτωχοί και οι μικρομεσαίοι θα πληρώνουν ένα συμβολικό ποσό, 20 λεπτά για παράδειγμα, ώστε να μη θεωρηθεί από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών πως υπάρχει άνιση μεταχείριση, και οι έχοντες και κατέχοντες θα καταβάλλουν αυτό που υπολείπεται ως φορολογική τους υποχρέωση από τα πραγματικά τους εισοδήματα και διοχετεύεται σήμερα σε εξωχώριους παραδείσους. Το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος είναι, άλλωστε, ξεκάθαρο και κατατροπώνει όσους θυμούνται τη νομιμότητα μόνο για να απαγορεύουν τις καταλήψεις σχολείων:"οι έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους"...