Η ζωή μάς επιφυλάσσει εκπλήξεις, τις οποίες βεβαίως θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει αν αναλογιζόμασταν το ρόλο που παίζει το ατομικό συμφέρον στις ανθρώπινες επιλογές. Ποιός θα το περίμενε, για παράδειγμα, ότι ο Αντ. Σαχλαμαράς θα συμμετείχε σε πορεία κατά τής μισαλλοδοξίας; Ή ποιός θα ανάμενε πως ο ΔΟΛ θα έκανε στροφή 180 μοιρών και η "ναυαρχίδα" του, το "Βήμα", θα κυκλοφορούσε χθες Κυριακή με πρωτοσέλιδο για την "ευκαιρία τής Αριστεράς" και με εκτίμηση πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές με πάνω από 5% διαφορά; Τί έγινε; Ο πρωθυπουργός μας συνειδητοποίησε στα 63 του πως έκανε λάθος όλα αυτά τα χρόνια που ήταν εθνικιστής, ρατσιστής και μισαλλόδοξος και είπε να διευρύνει τους πνευματικούς του ορίζοντες και να δει τον κόσμο πιο ανοιχτόμυαλα; Κι ο Στ. Ψυχάρης αποφάσισε στα βαθιά του γεράματα πως για μια φορά θα πρέπει να αφεθεί ο λαός να ψηφίσει ελεύθερα αυτό που επιθυμεί, χωρίς τρομοκράτηση και ποδηγέτηση, και πως η κοινωνική δικαιοσύνη έχει μεγαλύτερη αξία από τον προσωπικό πλουτισμό μέσα από την παροχή επικοινωνιακών εξυπηρετήσεων στην ελίτ αυτής της χώρας;...
Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν έχει συμβεί. Αυτό που βλέπουμε είναι μια απέλπιδα προσπάθεια του Αντ. Σαχλαμαρά να γαντζωθεί στην εξουσία και των διαπλεκόμενων να σαγηνεύσουν αυτούς που έρχονται για να την καταλάβουν. Είναι όλοι τους πολύ γέρικα σκυλιά στην ψυχή για να μάθουν νέα κόλπα, γι' αυτό και χρησιμοποιούν όσα γνωρίζουν επί δεκαετίες για να πιάσουν στασίδι και στη νέα τάξη πραγμάτων. Ο πρωθυπουργός που το μόνο που κατάλαβε από τις δολοφονίες στη Γαλλία είναι πως πρέπει να φτιάξουμε νέους φράχτες τύπου Εβρου, όταν ακριβώς αυτοί οι φράχτες, τα γκέτο κι ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι που οδήγησαν στη σφαγή, δεν είχε κανένα δικαίωμα να συμμετάσχει στη "Σιωπηλή Πορεία" του Παρισιού. Αυτός που εξακολουθεί να αποκαλεί "λαθραίους" και "παράνομους" άλλους ανθρώπους μόνο και μόνο γιατί επιθυμούν μια καλύτερη ζωή από αυτή που τους επιφύλαξαν οι ιμπεριαλιστές της Δύσης είναι ντροπή να παρευρίσκεται σε μια εκδήλωση τιμής με συνθήματα περί ελευθερίας, ισότητας κι αδελφοσύνης. Κι αν οι ευρωπαίοι ηγέτες πιστεύουν ότι με μέτρα όπως οι προληπτικές κρατήσεις θα επιλύσουν το πρόβλημα της τρομοκρατίας δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να χώνουν βαθιά το κεφάλι τους στο χώμα για να μην βλέπουν τις συνέπειες των κοντόφθαλμων πολιτικών τους. Κινεζοποιούν την Ευρώπη με άγρια, νεοφιλελεύθερη λιτότητα σε βάρος των πολλών και υπέρ των λίγων και ύστερα αναρωτιούνται γιατί οι πολίτες τους δεν είναι ευτυχισμένοι και "προσφέρουν" σφαίρες ο ένας στον άλλο αντί για λουλούδια. Το αίσθημα της ασφάλειας, όμως, προϋποθέτει ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη, ίσες ευκαιρίες και πάντως δεν κατακτιέται με περισσότερα μέτρα αστυνόμευσης και καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων. Οποιος πιστεύει το αντίθετο μάλλον είναι τυφλωμένος από το δικό του, ατομικό τζιχαντισμό...
Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα απαντήσει σε όλα αυτά η κυβερνώσα Αριστερά. Θα διατηρήσει, για παράδειγμα, θα επεκτείνει ή θα καταργήσει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών; Θα υποκύψει στο φλερτ των διαπλεκόμενων μιντιαρχών; Θα το διαπιστώσουμε από τις 26 Ιανουαρίου κατά πόσο οι ηχηρές προεκλογικές της εξαγγελίες περί σύγκρουσης με το κατεστημένο και υλοποίησης φιλολαϊκών πολιτικών θα γίνουν πράξη, Τις έχουμε ακούσει και στο παρελθόν από άλλους, γι' αυτό ας με συγχωρήσει ο σύντροφος Αλέξης αν πάω στην κάλπη κρατώντας μικρό καλάθι. Αυτό, ωστόσο, που σίγουρα δεν είναι αριστερό είναι να ασκείς κριτική σε μια γυναίκα πολιτικό αναρτώντας γυμνές της φωτογραφίσεις. Η Αντζ. Γκερέκου ή η Ν. Δούνια είναι πολύ πιθανό να μην διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα για να αντιπροσωπεύουν ψηφοφόρους στο Κοινοβούλιο, όπως για παράδειγμα και η Κ. Στανίση. Αυτό, ωστόσο, δεν συμβαίνει γιατί είναι όμορφες ή γιατί έχουν πει σκυλοτράγουδα. Κι αν μη τί άλλο μαρτυρά κομπλεξισμό από την πλευρά των επικριτών τους να τις επιτίθενται με αυτόν τον τρόπο όταν θα μπορούσαν τουλάχιστον να περιμένουν λίγο και να σχολιάσουν τα λεγόμενά τους. Η ομορφιά δεν είναι ελάττωμα. Αντιθέτως, είναι χάρισμα πολύ πιο αντικειμενικώς αποδεκτό σε σύγκριση με την ευπροσηγορία την οποία διαθέτουν πολλοί βουλευτές μας λόγω και του δικηγορικού τους επαγγέλματος. Και στο κάτω κάτω της γραφής αν είναι να διαλέξω ανάμεσα σε μια όμορφη και σε έναν ψεύτη και κλέφτη, νομίζω πως η επιλογή είναι αυτονόητη...
Οπως, βεβαίως, θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι στη Βουλή αυτό που έχουμε περισσότερη ανάγκη δεν είναι από την παρουσία καλλονών ή δεινών ρητόρων αλλά από ανθρώπους που πιάνουν την πέτρα και τη στύβουν για το κοινό καλό. Αλλά μάλλον ζητώ πολλά, κρίνοντας από την (μη) ποιότητα αρκετών από αυτούς που είναι υποψήφιοι και σε αυτές τις εκλογές. Ορισμένοι, μάλιστα, αποδεικνύονται αριβίστες ολκής, όπως ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θ. Φορτσάκης, ο οποίος απογοήτευσε με την επιλογή του να εξαργυρώσει τόσο γρήγορα τις καλές υπηρεσίες που παρείχε στην κυβέρνηση με μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Ν.Δ., χάνοντας με αυτόν τον τρόπο το ηθικό πλεονέκτημα που όντως διέθετε απέναντι στην αριστερίστικη επαναστατική γυμναστική η οποία συντείνει στην απαξίωση των ΑΕΙ και ΤΕΙ και δεν την ανακόπτει...
Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν έχει συμβεί. Αυτό που βλέπουμε είναι μια απέλπιδα προσπάθεια του Αντ. Σαχλαμαρά να γαντζωθεί στην εξουσία και των διαπλεκόμενων να σαγηνεύσουν αυτούς που έρχονται για να την καταλάβουν. Είναι όλοι τους πολύ γέρικα σκυλιά στην ψυχή για να μάθουν νέα κόλπα, γι' αυτό και χρησιμοποιούν όσα γνωρίζουν επί δεκαετίες για να πιάσουν στασίδι και στη νέα τάξη πραγμάτων. Ο πρωθυπουργός που το μόνο που κατάλαβε από τις δολοφονίες στη Γαλλία είναι πως πρέπει να φτιάξουμε νέους φράχτες τύπου Εβρου, όταν ακριβώς αυτοί οι φράχτες, τα γκέτο κι ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι που οδήγησαν στη σφαγή, δεν είχε κανένα δικαίωμα να συμμετάσχει στη "Σιωπηλή Πορεία" του Παρισιού. Αυτός που εξακολουθεί να αποκαλεί "λαθραίους" και "παράνομους" άλλους ανθρώπους μόνο και μόνο γιατί επιθυμούν μια καλύτερη ζωή από αυτή που τους επιφύλαξαν οι ιμπεριαλιστές της Δύσης είναι ντροπή να παρευρίσκεται σε μια εκδήλωση τιμής με συνθήματα περί ελευθερίας, ισότητας κι αδελφοσύνης. Κι αν οι ευρωπαίοι ηγέτες πιστεύουν ότι με μέτρα όπως οι προληπτικές κρατήσεις θα επιλύσουν το πρόβλημα της τρομοκρατίας δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να χώνουν βαθιά το κεφάλι τους στο χώμα για να μην βλέπουν τις συνέπειες των κοντόφθαλμων πολιτικών τους. Κινεζοποιούν την Ευρώπη με άγρια, νεοφιλελεύθερη λιτότητα σε βάρος των πολλών και υπέρ των λίγων και ύστερα αναρωτιούνται γιατί οι πολίτες τους δεν είναι ευτυχισμένοι και "προσφέρουν" σφαίρες ο ένας στον άλλο αντί για λουλούδια. Το αίσθημα της ασφάλειας, όμως, προϋποθέτει ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη, ίσες ευκαιρίες και πάντως δεν κατακτιέται με περισσότερα μέτρα αστυνόμευσης και καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων. Οποιος πιστεύει το αντίθετο μάλλον είναι τυφλωμένος από το δικό του, ατομικό τζιχαντισμό...
Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα απαντήσει σε όλα αυτά η κυβερνώσα Αριστερά. Θα διατηρήσει, για παράδειγμα, θα επεκτείνει ή θα καταργήσει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών; Θα υποκύψει στο φλερτ των διαπλεκόμενων μιντιαρχών; Θα το διαπιστώσουμε από τις 26 Ιανουαρίου κατά πόσο οι ηχηρές προεκλογικές της εξαγγελίες περί σύγκρουσης με το κατεστημένο και υλοποίησης φιλολαϊκών πολιτικών θα γίνουν πράξη, Τις έχουμε ακούσει και στο παρελθόν από άλλους, γι' αυτό ας με συγχωρήσει ο σύντροφος Αλέξης αν πάω στην κάλπη κρατώντας μικρό καλάθι. Αυτό, ωστόσο, που σίγουρα δεν είναι αριστερό είναι να ασκείς κριτική σε μια γυναίκα πολιτικό αναρτώντας γυμνές της φωτογραφίσεις. Η Αντζ. Γκερέκου ή η Ν. Δούνια είναι πολύ πιθανό να μην διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα για να αντιπροσωπεύουν ψηφοφόρους στο Κοινοβούλιο, όπως για παράδειγμα και η Κ. Στανίση. Αυτό, ωστόσο, δεν συμβαίνει γιατί είναι όμορφες ή γιατί έχουν πει σκυλοτράγουδα. Κι αν μη τί άλλο μαρτυρά κομπλεξισμό από την πλευρά των επικριτών τους να τις επιτίθενται με αυτόν τον τρόπο όταν θα μπορούσαν τουλάχιστον να περιμένουν λίγο και να σχολιάσουν τα λεγόμενά τους. Η ομορφιά δεν είναι ελάττωμα. Αντιθέτως, είναι χάρισμα πολύ πιο αντικειμενικώς αποδεκτό σε σύγκριση με την ευπροσηγορία την οποία διαθέτουν πολλοί βουλευτές μας λόγω και του δικηγορικού τους επαγγέλματος. Και στο κάτω κάτω της γραφής αν είναι να διαλέξω ανάμεσα σε μια όμορφη και σε έναν ψεύτη και κλέφτη, νομίζω πως η επιλογή είναι αυτονόητη...
Οπως, βεβαίως, θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι στη Βουλή αυτό που έχουμε περισσότερη ανάγκη δεν είναι από την παρουσία καλλονών ή δεινών ρητόρων αλλά από ανθρώπους που πιάνουν την πέτρα και τη στύβουν για το κοινό καλό. Αλλά μάλλον ζητώ πολλά, κρίνοντας από την (μη) ποιότητα αρκετών από αυτούς που είναι υποψήφιοι και σε αυτές τις εκλογές. Ορισμένοι, μάλιστα, αποδεικνύονται αριβίστες ολκής, όπως ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θ. Φορτσάκης, ο οποίος απογοήτευσε με την επιλογή του να εξαργυρώσει τόσο γρήγορα τις καλές υπηρεσίες που παρείχε στην κυβέρνηση με μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Ν.Δ., χάνοντας με αυτόν τον τρόπο το ηθικό πλεονέκτημα που όντως διέθετε απέναντι στην αριστερίστικη επαναστατική γυμναστική η οποία συντείνει στην απαξίωση των ΑΕΙ και ΤΕΙ και δεν την ανακόπτει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου