Κάτω τα χέρια σου από τον μικρό Νικόλα σάτυρε, δεν θα τον κάνεις κι αυτόν άνεργο, σκλάβο ή μετανάστη...

Ακόμα και για κάποιον που έχει περάσει 40 χρόνια από τη ζωή του στη φυλακή, οι τελευταίες ημέρες τής έκτισης της ποινής του είναι οι χειρότερες. Μολονότι ξανοίγεται μπροστά του η προοπτική της ελευθερίας, ή μάλλον γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, όλα γύρω του στο σωφρονιστικό κατάστημα του φαίνονται πιο ανυπόφορα από ό, τι στο παρελθόν, αν και δεν έχει αλλάξει κάτι δραματικώς. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση της σχέσης τού ελληνικού λαού με τον Αντ. Σαχλαμαρά. Ξέραμε ότι αντιπαθεί τους ξένους, ότι είναι θρησκόληπτος κι ότι δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για τη νέα γενιά, παρά μόνο για τους νταβατζήδες του. Δεν τον περιμέναμε, δηλαδή, να εμφανιστεί στον φράχτη τού αίσχους στον Εβρο, να δηλώσει, σαν να βρισκόταν στην Τεχεράνη, πως δεν θα κατεβούν οι θρησκευτικές εικόνες από τα δημόσια κτίρια ή να γυρίσει το φαιδρό και υποκριτικότατο τηλεοπτικό σποτ με τους πιτσιρικάδες για να καταλάβουμε ποιός είναι. Τώρα, ωστόσο, μένουν λιγότερες από δύο εβδομάδες μέχρι την ημέρα που αυτός ο ακροδεξιός τσαρλατάνος δεν θα είναι πλέον πρωθυπουργός τής πατρίδας μας και δεν αντέχουμε άλλο τόσο σκοταδισμό και μισαλλοδοξία. Πόσω μάλλον όταν αυτές οι παθογένειες δολοφόνησαν 17 ανθρώπους στη Γαλλία μόλις πριν μία εβδομάδα...

Εχω χρόνια να δω παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο στο Ζάππειο, αν και περνώ σχεδόν καθημερινώς από το σημείο όπου ο Αντ. Σαχλαμαράς στόπαρε τη μπάλα και "σούταρε" ψέματα το ένα μετά από το άλλο σε ανήλικους. Κι αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγμα τού πόσο μακριά από την κοινωνική πραγματικότητα ζει ο πρωθυπουργός, μολονότι η τοποθεσία τού διαφημιστικού είναι σχεδόν δίπλα στο Μέγαρο Μαξίμου. Φανταστείτε, δηλαδή, πόσα πραγματικά γνωρίζει ο λεπενίσκος ηγέτης μας για όσα συμβαίνουν στις πιο απομακρυσμένες από την Αθήνα περιοχές τής χώρας μας. Κι αυτό είναι μόνο ένα φάουλ, για να χρησιμοποιήσω την ορολογία τού "προπονηταρά" μας, απέναντι στη νεολαία κι άλλος ένας "τύμβος" στην υποκρισία. Πάνω από τους μισούς νέους είναι άνεργοι, όσοι εργάζονται στην Ελλάδα αμείβονται με "μισθούς" πείνας κι από προγράμματα ζητιανιάς, όπως τα "voucher", ενώ δεκάδες ή κι εκατοντάδες χιλιάδες, οι πιο πολλοί πτυχιούχοι και με μεταπτυχιακά ή και διδακτορικά, έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό προκειμένου να ζήσουν με αξιοπρέπεια κι αυτοσεβασμό...

Την ίδια ώρα, περίπου 700.000 παιδιά υποσιτίζονται, στα σχολεία πολλοί μαθητές δεν έχουν λεφτά για να αγοράσουν ούτε ένα κουλούρι και οι υποδομές παιδικής κι εφηβικής πρόνοιας, περίθαλψης και ψυχικής υγείας υποχρηματοδοτούνται για να μην χάσει η Ανγκ. Μέρκελ ούτε ένα ευρώ από τα υπερκέρδη που αποκόμισε η Γερμανία πάνω στο πτώμα τής ελληνικής οικονομίας. Το ότι, επομένως, με αστεία γραφειοκρατικά επιχειρήματα η κυβέρνηση αποστέρησε το δικαίωμα ψήφου σε 100.000 18άρηδες δεν προκαλεί καμιά έκπληξη. Γιατί ο Αντ. Σαχλαμαράς μπορεί να έπεισε τον πατέρα τού μικρού Νικόλα στη διαφήμιση να τον ψηφίσει. Τον ίδιο τον μικρό Νικόλα, ωστόσο, αποκλείεται. Βλέπετε, ο τελευταίος ενημερώνεται κυρίως από το διαδίκτυο, όπου ο καθένας διατυπώνει ελεύθερα την άποψή του, κι όχι από την Ολ. Τρέμη, τον Γ. Πρετεντέρη και τον Μπ. Παπαδημητρίου κι αυτό είναι ένα ακόμα πρόβλημα για τους σαμαροβενιζέλους...

Οι έλληνες στην Ελλάδα λιγοστεύουν, όπως έδειξε και η πιο πρόσφατη απογραφή πληθυσμού, και γι' αυτό δεν ευθύνονται οι μετανάστες, όπως πιστεύει ο Αλέφαντος της πολιτικής, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό οι πολιτικές που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια. Πράγματι, το δημογραφικό υπήρχε ως πρόβλημα και πριν τα μνημόνια, αλλά δεν είχε λάβει την έκταση που έχει σήμερα. Κι αν είναι αλήθεια ότι οι γονείς και οι παππούδες μας μεγάλωσαν παιδιά στις ίδιες ή και σε χειρότερες οικονομικές συνθήκες από τις σημερινές, είναι πρόκληση να ζητούμε από τα νέα ζευγάρια να κάνουν κι ένα και δύο και τέσσερα παιδιά και να γίνουν όλα τους λεβέντες για χάρη τού Σαχλαμαρά όταν δεν θα μπορούν να τους προσφέρουν τις στοιχειώδεις "ανέσεις" που απόλαυσαν τα ίδια κατά την ανατροφή τους. Πεθαίνουν περισσότεροι από όσοι γεννιούνται κι αυτοί που βγαίνουν στο ελληνικό φως περιμένουν την ημέρα που θα πάρουν των ομματιών τους και θα φύγουν γι' άλλες, πιο κρύες πολιτείες, όπου όμως θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα, όπως αυτό της τακτικής καταβολής αξιοπρεπών αποδοχών και της ασφάλισης, αποτελούν τα εκ των ων ουκ άνευ μιας επαγγελματικής συμφωνίας...

Η "Χιροσίμα" που αφήνουν πίσω τους σε λίγες ημέρες οι σαμαροβενιζέλοι δεν μπορεί να ξαναχτιστεί από τη μια ημέρα στην άλλη. Για να συμβεί όμως αυτό, και το γράφω με σεβασμό στην τρίτη ηλικία που κι αυτή έχει νιώσει στο πετσί της τα τελευταία χρόνια την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων, χρειαζόμαστε κυρίως νέα και δυνατά χέρια, όχι τα γέρικα που χειροκροτούν τον Αντ. Σαχλαμαρά και τον Β. Βενιζέλο στις ομιλίες τους σε καφετέριες, σνακ μπαρ και διαμερίσματα. Αυτά τα χέρια που δεν συμβιβάζονται με λίγο ήλιο κι από τα οποία κάποιοι προσπάθησαν να τους στερήσουν το μέλλον και τώρα τα χρησιμοποιούν σαν ντεκόρ στα τηλεοπτικά τους θεάματα. Λίγη υπομονή, όμως, και στις 25 Ιανουαρίου οι μικροί Νικολάδες θα επισφραγίσουν το δίκαιο τέλος των άδικων αγυρτών...