ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ πρέπει να "παντρευτούν", αν όχι από έρωτα για χάρη των "παιδιών" τού λαού...

Δεν σας έχει τύχει ποτέ να σας συμπαθεί κάποιος που αντιπαθείτε; Αν ναι, απορώ γιατί μπορεί να δώσει κανείς πολύ μεγάλη σημασία στη δήλωση στήριξης ΣΥΡΙΖΑ από τη Μ. Λεπέν. Πόσω μάλλον όταν αυτή η κριτική ασκείται από ανθρώπους που ταυτίζονται με τις ιδεοληψίες τού γαλλικού Εθνικού Μετώπου και οι οποίοι, όπως έχουν δηλώσει οι ίδιοι με καμάρι, θα κάνουν ό,τι μπορούν (ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται) για να μην ανέλθει η Αριστερά στην εξουσία. Η Ν.Δ., προεξάρχοντος του Αντ. Σαχλαμαρά, ο οποίος συνοδεύεται στα μισαλλόδοξα παραληρήματά του από πολιτικούς "γίγαντες" όπως ο Μ. Βορίδης κι ο Αδ. Γεωργιάδης, παίζει, ειδικώς τις τελευταίες ημέρες, το παιχνίδι τού αντικομμουνισμού, αναβιώνοντας στο φαντασιακό των πιο οπισθοδρομικών ή τρομοκρατημένων ψηφοφόρων το Γράμμο και το Βίτσι. Εφτασαν στο σημείο να υποστηρίξουν εμμέσως σε τηλεοπτικό σποτ πως αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα δεν θα εορταστεί το Πάσχα! Προφανώς θεωρούν το φονταμενταλισμό τους μεταδοτική ασθένεια και πως αν κυβερνήσει η Αριστερά θα καταργήσει τις θρησκευτικές γιορτές και θα γκρεμίσει τις εκκλησίες. Κι όλα αυτά τα κάνουν για να επιτεθούν στο ΣΥΡΙΖΑ κι όχι στο ΚΚΕ, το κατ' εξοχήν κομμουνιστικό κόμμα, το οποίο αντιθέτως δεν σταματούν να επαινούν στις δημόσιες αναφορές τους, ελπίζοντας πως θα λειτουργήσει ως αποτελεσματικό ανάχωμα στην άνοδο της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην εξουσία. Τον οποίο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί το ΚΚΕ πως δεν είναι τόσο κομμουνιστικός όσο θα έπρεπε, καθώς και για οπορτουνισμό και για μη επαρκή "αριστεροσύνη"...

Ολα αυτά, βεβαίως, δεν είναι καινούρια στην πολιτική κουβέντα. Εδώ και πάρα πολύ καιρό όσοι εναντιώνονται στο ΣΥΡΙΖΑ τον "πυροβολούν" χρησιμοποιώντας εκ διαμέτρου αντίθετα επιχειρήματα και, μάλιστα, σχεδόν ταυτοχρόνως. Τη μία ημέρα τον κατηγορούν πως θα φέρει τον κομμουνισμό και τα σοβιέτ στη χώρα και την ακριβώς επόμενη πως θα κάνει "κωλοτούμπα" και θα αποτελέσει συνέχεια του σημερινού συστήματος. Επαναλαμβάνω για χιλιοστή φορά, όσο κι αν είναι αυτονόητο, ότι δεν γνωρίζω πώς θα διαχειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ την αυτοδύναμη εξουσία που θα του δοθεί την Κυριακή. Είναι, πράγματι, πιθανό να εγκλωβιστεί σε μια διαχειριστική λογική ανούσιων συμβιβασμών και να εξελιχθεί σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ. Μπορεί, όμως, κι όχι. Γιατί, επομένως, το ΚΚΕ, το μοναδικό άλλο αριστερό κόμμα που θα έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αρνείται a priori ακόμα και να δώσει ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, με την επίσης a priori συμφωνία, για να μην παρουσιαστεί ως ΛΑΟΣ ή ΜΝΗΜΑΡ, πως αν ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνήσει σε ένα νέο επαχθές μνημόνιο με τους δανειστές θα άρει αυτομάτως την ανοχή του στον Αλέξη Τσίπρα; Με λίγα λόγια, αυτό που προτείνω στον Περισσό δεν είναι να παντρευτεί το ΣΥΡΙΖΑ από έρωτα, αλλά να υπογράψει μαζί του ένα ξεκάθαρο προγαμιαίο συμβόλαιο και να συγκατοικήσει μαζί του για χάρη των "παιδιών", δηλαδή της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων η οποία μαστίζεται από την κρίση...

Κανένας δεν ζητά από το ΚΚΕ να πάψει να είναι ένα σταλινικό απολίθωμα το οποίο θέτει ως μονόδρομο κι όχι ως μια ύστατη επιλογή πάνω στο τραπέζι την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ευρωζώνη. Είναι, άλλωστε, πολύ δύσκολο να μάθεις νέα κόλπα σε έναν γερασμένο σκύλο. Αυτό, όμως, που απαιτεί ακόμα κι ο ανένταχτος κόσμος τής Αριστεράς, ο οποίος κάνει το "σφάλμα" να πιστεύει ότι μόνο αν κυβερνήσεις μπορείς να αλλάξεις την Ελλάδα κι όχι αν μένεις ικανοποιημένος από ένα εκλογικό συν πλην 5% το οποίο θεωρείς ιδιοκτησία σου, είναι να μην χαθεί η ιστορική ευκαιρία που ανοίγεται μπροστά μας την Κυριακή. Ο "Μπράουν, ο Φίσερ κι ο Κραφτ", δηλαδή ο Αντ. Σαμαράς κι ο Β. Βενιζέλος, ενώθηκαν κι έφτιαξαν πολιτικό τραστ. Ο "Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς", δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας κι ο Δ. Κουτσούμπας, γιατί θα πρέπει να μένουν διασπασμένοι όταν και Μαρξ έχουν διαβάσει κι όταν γύρω τους αλυχτούν τα καπιταλιστικά σκυλιά; Εκτός αν για το ΚΚΕ το όραμα της αταξικής κοινωνίας, όπου οι υλικές απαιτήσεις θα καλύπτονται από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του, δεν είναι τίποτα άλλο από ποντικοπαγίδα για προλετάριους. Κι αν ακόμα φοβάται τη στροφή ΣΥΡΙΖΑ προς τη σοσιαλδημοκρατία, που όλοι τη φοβόμαστε, είναι πολύ πιο εύκολο να την ανακόψει πολεμώντας μέσα από τα τείχη παρά έξω από αυτά. Πώς, άλλωστε, θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε όλοι οι Αριστεροί μια τέτοια εξέλιξη αν αναγκάσουμε τον Αλέξη Τσίπρα να μη βρει άλλο σύμμαχο πέρα από τον ψεκασμένο Π. Καμμένο; Αρκετά λάθη έχει κάνει το ΚΚΕ στην ιστορία του. Είναι κρίμα να προσθέσει άλλο ένα μόνο και μόνο για να κομπορρημονεί στη συνέχεια για την πιθανή αποτυχία τής κυβερνώσας Αριστεράς, την οποία όμως δεν θα έχει κάνει τίποτα για να αποτρέψει...