Φώφη, διάλεξε...

Η Φ. Γεννηματά δεν είναι υποχρεωμένη να χειροκροτά οποιαδήποτε κυβερνητική απόφαση. Αντιθέτως, έχει χρέος να ασκεί την πιο σκληρή κριτική. Από την άλλη, ωστόσο, είναι λυπηρό να συνεχίζει από εκεί που το άφησε ο Β. Βενιζέλος και να χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα με αυτά που εκτοξεύει ο αρχηγός Κούλης. Με λίγα λόγια, να μην ασκεί αντιπολίτευση από τα Αριστερά αλλά από τα δεξιά. Κατανοώ, επίσης, ότι αισθάνεται την ανάγκη να μην θεωρηθεί το ΠΑΣΟΚ από τους ψηφοφόρους ουρά τού ΣΥΡΙΖΑ. Είναι, όμως, προτιμότερο να θεωρείται ουρά τής νεοφιλελεύθερης ΝΔ; Πότε θα καταλάβουν στη Χαριλάου Τρικούπη ότι έπαψαν να είναι Κίνημα όταν εγκατάλειψαν το "Σοσιαλιστικό" από την ονομασία τους; Υπενθυμίζω, επίσης, πως το ΠΑΣΟΚ-όπως, άλλωστε, και η ΝΔ και το Ποτάμι- είχαν υπερψηφίσει το περασμένο καλοκαίρι το τρίτο μνημόνιο λόγω ανάγκης, την ίδια ανάγκη εξάλλου η οποία υποχρέωσε και το ΣΥΡΙΖΑ να το αποδεχθεί και να προωθεί εφαρμοστικούς του νόμους που σε μεγάλο βαθμό δεν απηχούν την ιδεολογία του...

Από εκεί και πέρα έγινε μια προσπάθεια-όχι πάντοτε επιτυχημένη- τα βάρη τού νέου ασφαλιστικού και φορολογικού να κατανεμηθούν δικαίως. Μεγαλύτερο σφάλμα θεωρώ την εμμονή να μην κοπεί καμιά κύρια σύνταξη-μολονότι σε αυτές συγκαταλέγονται και πολύ υψηλές που δεν συνδέονται με την καταβολή των ανάλογων ενσήμων από τους δικαιούχους τους- αλλά και κανένας μισθός δημοσίου υπαλλήλου όταν υπάρχουν ακόμα αδικαιολογήτως υψηλόμισθοι και υπηρεσίες, φορείς ή οργανισμοί που δεν προσφέρουν τίποτα. Η αύξηση έμμεσων φόρων ή η επιβολή νέων που πλήττουν την πλειονότητα των μικρομεσαίων θα μπορούσαν εν μέρει να είχαν αποφευχθεί αν η κυβέρνηση δεν έδινε τόσο μεγάλη σημασία στην επικοινωνιακή διαχείριση και στην εξυπηρέτηση προνομιακής εκλογικής της πελατείας...

Από την άλλη, ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να θυμηθεί τις ιστορικές του ρίζες, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ακούσει τι του λένε και οι Ευρωπαίοι σύντροφοί του για την αναγκαιότητα σύμπτυξης δυνάμεων με το ΣΥΡΙΖΑ κόντρα στο νεοφιλελεύθερο Αρμαγεδδώνα. Αυτό φυσικά προϋποθέτει την απαλλαγή του από βαρίδια, με μεγαλύτερο τον Β. Βενιζέλο αλλά όχι μόνο. Υπάρχουν στην κεντροαριστερά άφθαρτοι πολιτικοί που μπορούν να βοηθήσουν και οι οποίοι αισθάνονται περισσότερο Αριστεροί παρά κεντρώοι, γι'αυτό και βγάζουν φλύκταινες όταν βλέπουν τη Φώφη να χαζογελά με τον Κυριάκο και τον Κούλη, πέφτοντας στην παγίδα των βενιζελολοβέρδων...

Για όλα αυτά και για πολλά άλλα η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ οφείλει να επιλέξει άμεσα αν είναι ικανοποιημένη με ένα 5%, ναι μεν στεγανοποιώντας τους ψηφοφόρους της αλλά δίχως ευρύτερες φιλοδοξίες-σαν να ήταν το ΚΚΕ- ή αν είναι έτοιμη να παίξει τον ιστορικό της ρόλο και να δώσει νέα ώθηση στις δυνάμεις που μάχονται την άγρια λιτότητα σε βάρος των πολλών. Στην Πορτογαλία και στην Ισπανία οι αριστερές δυνάμεις συνασπίστηκαν μπροστά στο κοινό κακό και σχημάτισαν κυβέρνηση ή βρίσκονται εν αναμονή σχηματισμού της. Γιατί όχι και στην Ελλάδα;...