Αλίμονο αν κι αυτήν τη φορά ο "κακός καιρός" καταρρίψει ελικόπτερο ή ρίξει τη σημαία...

Στη Συρία τις τελευταίες ημέρες σκοτώθηκαν και παιδιά από τις αεροπορικές δυνάμεις τού προέδρου Άσαντ σε νοσοκομείο που τα φιλοξενούσε. Πιθανότατα, ωστόσο, μάθατε λίγα ή ελάχιστα γι' αυτό από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Αντιστοίχως στη Δύση πληροφορούνται ελάχιστα από τα εγκλήματα πολέμου στα οποία έχουν υποπέσει οι δυνάμεις τής αντιπολίτευσης, και δεν αναφέρομαι βεβαίως στον ISIS ο οποίος είναι πλέον καταδικαστέος από όλη την οικουμένη. Αυτό ίσως και να εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί ο εμφύλιος σε αυτήν τη χώρα διαρκεί ήδη πέντε χρόνια: ο πλανήτης είναι διχασμένος για μια ακόμα φορά σε φιλοδυτικούς και φιλορώσους με αποτέλεσμα η αλήθεια να συνθλίβεται κάπου στη μέση. Ο πρόεδρος Άσαντ τον οποίο στηρίζει η Ρωσία και η αντιπολίτευση η οποία στηρίζεται από τη Δύση είναι ένοχοι για εγκλήματα κατά τής ανθρωπότητας και στο ενδιάμεσο η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο βολής τού νέου Ψυχρού Πολέμου. Και ύστερα απορούν ορισμένοι γιατί οι Σύριοι δεν μένουν στην πατρίδα τους να πολεμήσουν. Ποιόν και γιατί άραγε;...

Κομίζω γλαύκας ες Αθήνας όταν ισχυρίζομαι πως ο πλανήτης έχει βυθιστεί στον τρόμο και στην παράνοια. Δείτε, για παράδειγμα, πώς συμπεριφέρεται ο Ρ. Τ. Ερντογάν, ο οποίος ετοιμάζεται να "φάει" και τον πρωθυπουργό του Αχ. Νταβούτογλου γιατί δεν είναι τόσο δουλικός απέναντί του όσο θα τον ήθελε. Ο "Σουλτάνος" έχει καταφέρει να εξοργίσει ακόμα και τους Αμερικανούς με τα καμώματά του, τα οποία τώρα μεταφέρει στο Αιγαίο. Από την ημέρα που γεννήθηκα μέχρι και σήμερα μιλάμε συνεχώς για ένα θερμό επεισόδιο το οποίο μπορεί να καταλήξει σε πόλεμο. Φτάσαμε πολύ κοντά σε αυτόν στα Ίμια. Πολύ φοβάμαι πως ο πρόεδρος της Τουρκίας είναι πολύ πιο ανεξέλεγκτος από την πρωθυπουργό Τ. Τσιλέρ το 1996. Γι' αυτό και φοβάμαι ακόμα περισσότερο για το ότι δεν μπορώ να αποκλείσω κάποιου είδους πολεμική εμπλοκή με τη γείτονα...

Σε αυτό το πλαίσιο, καλά κάνει η κυβέρνηση και δείχνει τα δόντια της. Μόνο που όπως και στη διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση έτσι κι όσον αφορά την τουρκική επιθετικότητα, αν θες να είσαι πειστικός πρέπει να αποδεικνύεις συνεχώς ότι είσαι ικανός να φτάσεις μέχρι τέλους. Η σημερινή Ελλάδα δεν είναι ίδια με αυτή προ 20ετίας. Τα τελευταία χρόνια έχει δεχθεί πολλές σφαλιάρες και θα έπρεπε να έχει κατανοήσει εδώ και καιρό πως δεν θα σωθεί ούτε από την Εσπερία ούτε από το "ξανθό γένος" και τον Βλ. Πούτιν. Αν επιθυμούμε να ξαναβγούμε στον αφρό έχουμε ιστορικό χρέος να μην αφήσουμε την οικονομική κρίση να οδηγήσει ακόμα και σε εδαφικές απώλειες. Αλίμονο αν κι αυτήν τη φορά ο "κακός καιρός" καταρρίψει ελικόπτερο ή ο "άνεμος" ρίξει κάτω την ελληνική σημαία. Αυτή η πατρίδα χτίστηκε και με αίμα και ίσως για να διατηρηθεί ζωντανή να χρειαστεί να χυθεί κι άλλο. Έτσι κι αλλιώς η ατίμωση ήταν πάντοτε χειρότερη επιλογή από τον θάνατο...