Το Μητσοτακέικο εκφράζει τον μέσο Έλληνα που βρισκόταν στο pay roll της Siemens κι έπαιρνε δάνεια 300.000 που δεν αποπλήρωσε ποτέ...

Με αφορμή τις τηλεοπτικές άδειες η αντιπολίτευση βρήκε την αφορμή να κατηγορήσει εκ νέου την κυβέρνηση για σταλινισμό: πως αντιμάχεται, δηλαδή, την ελευθεροτυπία και τη δυνατότητα σε κάθε πολίτη να αποκτήσει το δικό του τηλεοπτικό σταθμό, λες κι αυτή είναι έγνοια του κυρ Μήτσου στο Νεοχώρι κι όχι του κάθε διαπλεκόμενου λαμόγιου. Είναι ανησυχητικά υποκριτικά τα δύο μέτρα και δύο σταθμά με τα οποία οι νεοφιλελέδες αξιολογούν τα δικαιώματα των πολιτών. Από τη μια οι σημερινοί καναλάρχες πρέπει να εξακολουθήσουν να λειτουργούν ασύδοτα σε ένα καθεστώς παρανομίας, αλλά από την άλλη ο λαός είναι επικίνδυνο να ψηφίζει σε δημοψηφίσματα γιατί είναι απαίδευτος, γι' αυτό είναι προτιμότερο να λαμβάνουν τις αποφάσεις εκ μέρους του εκείνοι που βρίσκονταν στα μαύρα ταμεία τής Siemens. Κατά τα άλλα, οι ίδιοι γραμματείς και φαρισαίοι αντιμάχονται το σταλινισμό, λες κι ο τελευταίος περιοριζόταν στα αναγκαστικά στρατόπεδα εργασίας και δεν απλωνόταν μέχρι την πλήρη εξαΰλωση της ατομικής βούλησης...

Ακόμα, όμως, και στην προσωπολατρία ομοιάζουν οι νεοφιλελέδες με τους σοβιετολάτρες. Τι κι αν, για παράδειγμα, δεν έχουν ταριχεύσει την Θάτσερ κυριολεκτικώς, όπως οι Ρώσοι τον Λένιν στην Κόκκινη Πλατεία; Εδώ και χρόνια αναζητούσαν κάποιον πολιτικό-ακόμα καλύτερα μια γυναίκα ώστε οι ομοιότητες να είναι ακόμα πιο προφανείς- ο οποίος να μοιάζει στη "Σιδηρά Κυρία" κι εμφανισιακά. Να ισχυρίζεται, δηλαδή, πως δεν υπάρχει κοινωνία παρά μόνο άτομα ή πως δεν βρίσκεται κάποια άλλη εναλλακτική διαθέσιμη πέρα από το οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Τώρα πιστεύουν ότι έχουν ανακαλύψει τη μουμιοποιημένη εκδοχή τής Θάτσερ στο πρόσωπο της νέας πρωθυπουργού τής Μεγάλης Βρετανίας, Τ. Μέι. Ηδονίζονται, μάλιστα, ακόμα περισσότερο με το ότι η τελευταία είναι κι αυτή κόρη πάστορα, όπως η Ανγκ. Μέρκελ. Τους εξιτάρει, βλέπετε, αφάνταστα αυτός ο συνδυασμός άκρως αντιεργατικών πολιτικών και  καλβινιστικού συντηρητισμού μέσα στην ίδια φούστα...

Για να δέσει, μάλιστα, ακόμα καλύτερα το γλυκό οραματίζονται και την απώλεια της ηγεσίας των Εργατικών από τον Τζέρεμι Κόρμπιν, ο οποίος είναι πολύ Αριστερός για τα γούστα τους κι έχει ένα φριχτό "ελάττωμα": πιστεύει ότι η κοινωνική δικαιοσύνη κι όχι η κοινωνική απορρύθμιση θα απομακρύνει από την Ευρώπη τα πολεμικά σύννεφα. Τι κι αν, επομένως, διαθέτει την έγκριση της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων τού κόμματός του; Το μπλερικό κονκλάβιο, το ίδιο που σήμερα μας λέει ξεδιάντροπα πως εξαπάτησε την παγκόσμια κοινή γνώμη για τη εισβολή στο Ιράκ, θέλει το κεφάλι του και το θέλει τώρα, πριν ριζοσπαστικοποιηθεί περισσότερο και η βρετανική κοινωνία και μείνουν και οι ίδιοι άνεργοι. Στην Ελλάδα, πάλι, οι νεοφιλελέδες έχουν βρει την "υγειά" τους με τον αρχηγό Κούλη και την οικογένειά του που λαμβάνουν, για πλάκα, δάνειο 300.000 ευρώ, δεν το αποπληρώνουν ποτέ, αλλά κατά τα άλλα "μαζί τα φάγαμε"κι ανησυχούν μήπως ο λαουτζίκος χάσει τα σπίτια του προκειμένου να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες των θαλασσοδανείων που δημιούργησαν οι ίδιοι και η ελίτ την οποία υπηρετούν επί δεκαετίες...