Από πότε η Αριστερά παραδίδει ανθρώπους στο εκτελεστικό απόσπασμα Αλέξη;...

Ας υποθέσουμε πως οι οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί που ζήτησαν άσυλο από την Ελλάδα ήταν οι πρωταίτιοι του πραξικοπήματος, αυτοί δηλαδή οι οποίοι ενορχήστρωσαν την ανατροπή τού δημοκρατικώς (τρόπος τού λέγειν, αν λάβουμε υπόψη τις συνθήκες με τις οποίες ο Ρ. Τ. Ερντογάν διαιωνίζει την εξουσία του) εκλεγμένου προέδρου τής Τουρκίας και την θανάτωσή του. Θα όφειλε σε αυτή την περίπτωση η ελληνική πολιτεία να τους επιστρέψει σε ένα καθεστώς το οποίο έχει εξαπολύσει πολύ καιρό πριν το αποτυχημένο πραξικόπημα πογκρόμ σε βάρος οποιουδήποτε εκφράζει θέσεις οι οποίες δεν ταυτίζονται με τις αντίστοιχες του "Σουλτάνου" και το οποίο σκέφτεται πολύ σοβαρά την επαναφορά τής θανατικής ποινής; Όχι, δεν θα όφειλε η ελληνική πολιτεία να τους εκδώσει, πόσω μάλλον όταν δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι συγκεκριμένοι αξιωματικοί γνώριζαν ότι συμμετείχαν σε στασιαστική κίνηση και, κυρίως, όταν υποτίθεται πως τη χώρα μας κυβερνά η Αριστερά, η οποία αν μη τι άλλο θα έπρεπε να θυμάται τι σημαίνει να κυνηγιέσαι για τα πολιτικά σου φρονήματα και για το ότι θέλεις έναν καλύτερο κόσμο...

Η Ελλάδα δεν θα όφειλε να επιστρέψει τους στρατιωτικούς ακόμα κι αν ο τουρκικός στρατός ήταν σε θέση ή πρόθυμος να εξαπολύσει επίθεση σε βάρος των ελληνικών νησιών. Ποιος πιστεύει, όμως, ότι οι ταπεινωμένες Ένοπλες Δυνάμεις της γείτονος θα συναινούσαν σε μια πολεμική κίνηση αντεκδίκησης εναντίον τής χώρας μας από τον Τούρκο πρόεδρο; Και γιατί οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες δεν θα στενοχωριούνταν και πολύ από μια ανατροπή τού "Σουλτάνου"-όπως φάνηκε κι από τις τοποθετήσεις τους πριν ξεκαθαρίσει η κατάσταση στην Τουρκία- θα επέτρεπαν τουρκική εισβολή στη χώρα μας όταν δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη πως ο ο Ρ. Τ. Ερντογάν είναι ο καταλληλότερος για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους; Ακόμα, όμως, κι αν οι Τούρκοι ξεκινούσαν πόλεμο γιατί δεν θα τους παραδίδαμε τους στασιαστές, η Ελλάδα θα ήταν υποχρεωμένη να σταθεί στο ύψος κάθε πολιτισμένου κράτους που δεν παραδίδει ανθρώπους, όσο φαύλοι κι αν είναι αυτοί, στο εκτελεστικό απόσπασμα ενός αυταρχικού καθεστώτος. Αρκετές υποχωρήσεις, εξάλλου, έχουμε κάνει ήδη, αποκαλώντας "ασφαλή" χώρα την Τουρκία στο ζήτημα του προσφυγικού...

Η Ελλάδα οφείλει να αποδείξει και σε αυτή την περίπτωση πως είναι κράτος δικαίου. πως σέβεται δηλαδή τόσο το εθνικό δίκαιο όσο και τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων τις οποίες έχει υπογράψει. Αυτό σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, πως οι αιτούντες άσυλο έχουν το δικαίωμα εξέτασης της αίτησής τους σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, στην προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο. ακόμα κι επικουρικής προστασίας στην περίπτωση που δεν τους δοθεί άσυλο, αφού στην Τουρκία κινδυνεύουν με βασανιστήρια ή και με την θανατική ποινή αν ο Ερντογάν σκληρύνει κι άλλο, μολονότι η γείτονας έχει υπογράψει το Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ που απαγορεύει τις εκτελέσεις ακόμα και για εγκλήματα πολέμου ή κατά της ανθρωπότητας. Η υποκίνηση σε πραξικόπημα, πόσω μάλλον η απλή συμμετοχή σε αυτό ακόμα κι αν ισχύει κάτι τέτοιο στην περίπτωση των αξιωματικών, δεν είναι επαρκής λόγος για την έκδοσή τους όταν κινδυνεύει η ζωή τους λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων. Γι' αυτό και είναι παράλογο ο Αλέξης Τσίπρας και κάποιοι υπουργοί του να παρουσιάζονται ερντογανικότεροι του Ερντογάν από το φόβο διατάραξης των διμερών μας σχέσεων. Αλίμονο αν υποταχθούμε στην ψυχοπάθεια επειδή στο διπλανό σπίτι κατοικεί ένας ψυχοπαθής...