Πολιτικός κρατούμενος των καναλαρχών...

Κάθε ημέρα που περνά γίνεται όλο και πιο φανερό γιατί η ΝΔ του άθλιου Κούλη δεν επιχειρεί να ρίξει την κυβέρνηση χρησιμοποιώντας το βάσιμο επιχείρημα πως φτωχοποιεί ακόμα περισσότερο τον πληθυσμό, αλλά γιατί δεν συγκροτείται ΕΣΡ. Σιγά σιγά, όμως, οι δικαιολογίες στερεύουν και στους πολίτες αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο ενός πολιτικού αρχηγού ο οποίος σύρει την αξιωματική αντιπολίτευση σε μια μάχη στην οποία έχει απέναντί του το δίκιο, την πλειονότητα των ψηφοφόρων, ακόμα και σημαντική μερίδα τού κόμματός του. Έχει φτάσει, μάλιστα, στο σημείο να λειτουργεί ως κοινός εκβιαστής για τα μάτια των εθνικών μας νταβατζήδων- χρηματοδοτών του απαιτώντας να αποσυρθεί στο σύνολό του ένας νόμος που μόνο σε πολύ συγκεκριμένα σημεία του κρίθηκε αντισυνταγματικός από το αγαπημένο του ΣτΕ, προκειμένου να συναινέσει στη συγκρότηση ΕΣΡ. Κατά τα άλλα ο άθλιος Κούλης και οι πάτρωνές του ορκίζονται στην προστασία των θεσμών...

Ύστερα, εξάλλου, από 27 χρόνια στα οποία πάνω από δέκα έτη κυβερνούσε η ΝΔ  η τελευταία φιλοτιμήθηκε επιτέλους να καταθέσει πρόταση νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες, η οποία ωστόσο αποτελεί αντιγραφή τού νόμου Παππά- ναι, του ίδιου που θέλει η Πειραιώς να αποσυρθεί για να ψηφίσει ΕΣΡ- εκτός βεβαίως από τον αριθμό των αδειών και την υποχρέωση των καναλαρχών να απασχολούν τουλάχιστον 400 εργαζόμενους έκαστος. Υπενθυμίζω ότι η αξιωματική αντιπολίτευση κλαιγόταν κι οδυρόταν μαζί με τους θεωρητικώς υπό απόλυση δημοσιογράφους των τηλεοπτικών σταθμών που δεν είχαν λάβει άδεια για την προστασία τού δικαιώματος στην εργασία. Ύστερα από όλα αυτά είναι να μην ισχυρίζεται κανείς πως αν υπήρχε υποκρισιόμετρο ο άθλιος Κούλης θα είχε σπάσει όλα τα ρεκόρ;...

Δεν είμαι υποστηρικτής τής οικογενειακής ευθύνης. Κάθε άτομο πρέπει να κρίνεται με βάση τις δικές του επιδόσεις. Κακά τα ψέματα όμως, το οικογενειακό και κοινωνικό μας περιβάλλον διαμορφώνει σε σημαντικό βαθμό αυτό που είμαστε. Δίνω, επομένως, ένα ελαφρυντικό στον πρόεδρο της ΝΔ γιατί ανδρώθηκε και πολιτικώς σε ένα περιβάλλον όπου η ίντριγκα, η πλεκτάνη και η υπεράσπιση του ατομικού συμφέροντος, το οποίο αλληλοδιαπλέκεται διαχρονικά με αυτό του αποκαλούμενου "συστήματος", βρισκόταν στο καθημερινό μενού. Παιδί τής αποστασίας ο ίδιος, ενός δηλαδή από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα κακοποίησης της ελεύθερης βούλησης του λαού προς τέρψη των μεγάλων συμφερόντων, δυσκολεύεται και σήμερα να υπερασπιστεί κάτι διαφορετικό από αυτό που του έμαθε ο πατέρας και η μεγαλύτερη αδελφή του να υπερασπίζεται: τους πλούσιους έναντι των φτωχών, τους έχοντες και κατέχοντες σε βάρος τής κοινωνικής πλειοψηφίας. Γι' αυτό κι ένας τέτοιος πολιτικός αρχηγός είναι επικίνδυνος ήδη από τις οδηγίες χρήσης, πόσω μάλλον για να αναλάβει κυβερνητική ευθύνη ένας πολιτικός κρατούμενος των καναλαρχών...