Εμείς, οι Ντάνιελ Μπλέικ...

"Όταν κάποιος χάσει τον αυτοσεβασμό του είναι τελειωμένος", λέει ο Ντάνιελ Μπλέικ, ο τελευταίος κινηματογραφικός ήρωας του Κεν Λόουτς, ένας μεσήλικας ο οποίος δεν μπορεί να εργαστεί λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας αλλά που το κράτος τού φέρνει προσκόμματα για να λάβει οποιοδήποτε επίδομα.  Αυτός ο άνθρωπος, που εργάστηκε 40 χρόνια έντιμα και στάθηκε δίπλα στην άρρωστη σύζυγό του μέχρι την ημέρα που πέθανε, θα πρέπει να απολογηθεί σε ένα τσούρμο γραφειοκρατών- πραιτωριανών τού συστήματος όχι για να γίνει πλούσιος αλλά για να λάβει το στοιχειώδες. Κι όλα αυτά, βεβαίως, δεν ισχύουν μόνο στην Αγγλία, όπου διαδραματίζεται η ταινία, αλλά οπουδήποτε στον κόσμο έχει κυριαρχήσει ο πιο απάνθρωπος από όλους τους καπιταλισμούς, ο νεοφιλελευθερισμός...

Ο Ντάνιελ Μπλέικ κι ο κάθε Ντάνιελ Μπλέικ της γειτονιάς μας δεν θέλει να κυβερνήσει τον κόσμο ούτε να πεθάνει μεγιστάνας του πλούτου. Το ότι, επομένως, η δόξα και το χρήμα δεν τον συνάντησαν στη διαδρομή του αυτό δεν τον καθιστά ούτε τεμπέλη ούτε αποτυχημένο. Πώς να το κάνουμε, κάποιοι άνθρωποι πορεύονται με άλλες αξίες από αυτές που μας "διδάσκουν" τύποι όπως ο Ντ. Τραμπ. Ο νεοφιλελευθερισμός, ωστόσο, δεν καταλαβαίνει τίποτα από όλα αυτά: σε παρατά μόνο σου στη ζούγκλα και σου λέει "γίνε κτήνος για να επιβιώσεις, αλλιώς ψόφα"...

Για τους νεοφιλελέδες είναι προβληματικό που οι Ντάνιελ Μπλέικ δεν συσσώρευσαν πλούτο με κάθε κόστος όσο ήταν υγιείς για να μην έχουν ανάγκη επιδομάτων όταν βρεθούν άνεργοι ή ασθενήσουν. Τον οίκτο τους τον κρατούν για τις φαλιρισμένες τράπεζες. Αυτές δικαιούνται δεύτερης και τρίτης και τέταρτης ευκαιρίας αν αποτύχουν. Όχι όμως και οι Ντάνιελ Μπλέικ, οι οποίοι αφού δεν πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο για να γίνουν ωνάσηδες θα πρέπει να αποδεχθούν μια κοινωνία δίχως κανένα δίχτυ ασφαλείας...

Βγήκε ο "πολύς" Β. Σόιμπλε να σχολιάσει το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών και μίλησε πάλι για δημαγωγικό λαϊκισμό. Ο ίδιος και οι όμοιοί του μοιάζουν με εκείνους που αφού πρώτα βάζουν φωτιά σε ένα σπίτι, στη συνέχεια καταγγέλλουν τους κατασκευαστές του γιατί δεν είχαν φτιάξει εξόδους κινδύνου. Φυσικά "αγαπητέ" Βολφι θα επικρατούν ο δημαγωγικός λαϊκισμός, η ακροδεξιά, ο νεοφασισμός, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός κι ο απομονωτισμός όσο οι πολιτικές που σπονσοράρεις εσύ και οι συνοδοιπόροι σου, όπως ο άθλιος Κούλης, γιγαντώνουν τις ταξικές ανισότητες, καταστρέφουν τη μεσαία τάξη, κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους, τους φτωχούς φτωχότερους, τις κοινωνίες μας να θυμίζουν όλο και περισσότερο ζούγκλα κι ένα νέο "Μεγάλο Πόλεμο" να γίνεται όλο και πιο αναπόφευκτος. Εύχομαι τουλάχιστον οι Ντάνιελ Μπλέικ οποιασδήποτε εθνικότητας, χρώματος ή καταγωγής να βρεθούν στο ίδιο στρατόπεδο αυτήν τη φορά και να μην μακελευτούν πάλι για τα συμφέροντα των ολιγαρχών...