Πέρα από το ότι θέλει θράσος, μολονότι το έχει μπόλικο, να κατηγορεί ο Π. Καμμένος άλλους για τη χρήση μυστικών κονδυλίων η ουσία είναι μία: ο πρωθυπουργός δεν θέλει τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ απέναντί του είτε γιατί τον κρατά από κάπου είτε γιατί δεν θέλει για αντίπαλό του κάποιον κοινό συκοφάντη που έχει το ψέμα για ψωμοτύρι...
Πίσω από μεγαλοστομίες περί διατήρησης της εξουσίας για να μην επιστρέψει η δεξιά- λες και στα τριάμισι χρόνια που κυβερνά δεν εφαρμόζει ως επί το πλείστον δεξιές πολιτικές- ή η διαπλοκή- λες και δεν έχει χτίσει τη δική του κι από κάτω το κομματικό σκυλολόι δεν αλωνίζει με το δημόσιο χρήμα- δεν κρύβεται τίποτα άλλο από τη λατρεία για την καρέκλα και τον πόνο που θα προκαλέσει η απώλειά της. Ανεξαρτήτως αν είχαν πάντοτε δίκιο ή όχι, που δεν είχαν αρκετές φορές, οι περισσότεροι που εγκατέλειψαν το τσιπραίικο καράβι ήταν άνθρωποι που υπάκουαν στη συνείδησή τους κι όχι στα μικροκομματικά παιχνίδια μιας κυβερνητικής νομενκλατούρας που πρόλαβε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να αντιγράψει πολλές από τις παθογένειες της μεταπολίτευσης...
Ο Αλ. Τσίπρας θέλει να ορίσει εκείνος το χρόνο των εκλογών όχι γιατί πιστεύει στην τελική νίκη, αλλά για να μπορεί να αποτελεί πολιτικό παίκτη και μετά από τις κάλπες. Με λίγα λόγια, θέλει να οριοθετήσει τα όρια της εκλογικής του συντριβής, μόνο που αυτό ανησυχεί μόνο τον ίδιο κι όσους ταΐζονται από εκείνον και κανέναν άλλον, ιδίως την πλειονότητα του ελληνικού λαού που ο πρωθυπουργός αντιμετωπίζει σαν ιθαγενείς με τα καθρεφτάκια (και) στο θέμα των συντάξεων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου