Τι να τις κάνεις τις φυλακές όταν δεν έχεις φράγκα...

Πρέπει όσοι έχουν βάλει το χέρι στο μέλι εκμεταλλευόμενοι δημόσια αξιώματα να οδηγηθούν στη φυλακή; Ασφαλώς και πρέπει, αφού η ισότητα απέναντι στο νόμο και στη δικαιοσύνη συνιστά θεμελιώδη παράγοντα βιωσιμότητας της δημοκρατίας. Από τη στιγμή, μάλιστα, που το 2019 θα έχουμε μπαράζ εκλογικών αναμετρήσεων ο λαός οφείλει να γνωρίζει ποιοι από αυτούς που θα ζητήσουν την ψήφο του είναι καθαροί και ποιοι βρόμικοι ώστε να αξιολογήσει στην επιλογή του και τον παράγοντα της εντιμότητας...

Αλίμονο, όμως, σε όσους πιστεύουν, προεξάρχοντος του Π. Πολάκη, ότι η διακύβευση των επόμενων εκλογών σχετίζεται με το πόσοι θα πάνε φυλακή. Άλλες είναι οι προτεραιότητες της μεταμνημονιακής Ελλάδας κι όχι αν θα καταλήξουν στη μπουζού ο Κ. Μητσοτάκης ή ο Αδ. Γεωργιάδης. Ιδίως ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας θα όφειλε να ασχολείται νυχθημερόν με τον τομέα αρμοδιότητάς του, ο οποίος είναι από τους πιο ευαίσθητους κι ο οποίος απέχει ακόμα πολύ από το να χαρακτηρίζεται από υψηλή ποιότητα ώστε εκείνος να μπορεί να κάνει τον τιμητή των πάντων στον ελεύθερο χρόνο του...

Αν κάποιος στο ΣΥΡΙΖΑ προσωποποιεί καλύτερα τη μετάλλαξη σε ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας τού '80 και στον χειρίστου είδους αυριανισμό αυτός είναι ο Π. Πολάκης κι ας μην είναι "παιδί τής αλλαγής". Όταν φωνάζεις, άλλωστε, συνεχώς για σκάνδαλα μεγατόνων αλλά δεν έχεις παρουσιάσει τίποτα περισσότερο από σκανδαλάκια κινδυνεύεις να την πατήσεις όπως ο αισωπικός βοσκός.

Αν, για παράδειγμα, αύριο μεθαύριο αποκαλυφθεί η ενοχή και πολιτικών προσώπων για τη Novartis, ακόμα κι αν κάποιοι από αυτούς καταλήξουν στη φυλακή λίγοι θα ασχοληθούν. Ο λαός, εξάλλου, γνωρίζει ότι οι προηγούμενοι ήταν σάπιοι. Έλπιζε, ωστόσο, αυτοί που θα τους διαδέχονταν να αποδεικνύονταν περισσότερο ικανοί και λιγότερο φωνακλάδες...