Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2018

Ναι στις Πρέσπες, όχι στα λαδώματα...

Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μια καλή συμφωνία. Δεν είναι τέλεια, αλλά από την άλλη όταν διαπραγματεύεσαι δεν μπορείς να παίρνεις κι όλα όσα θες, ακόμα κι αν οι γείτονες έχουν το δικαίωμα να αυτοαποκαλούν τον εαυτό τους και τη γλώσσα τους όπως θέλουν. Όλα αυτά, ωστόσο, δεν σημαίνουν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και πως στο όνομα της εφαρμογής τής Συμφωνίας πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να πράξουμε τα πάντα, όπως, για παράδειγμα, να αγοράσουμε μια χρεοκοπημένη εταιρεία ηλεκτρισμού που ανήκει σε στενό συεργάτη τού Ζ. Ζάεφ. Αν μπούμε σε αυτήν τη λογική, τότε ο κυνισμός έχει επικρατήσει και η ειρηνική συνύπαρξη των λαών καταντά μια ανίερη δοσοληψία κάτω από το τραπέζι...

Ούτε, ωστόσο, σημαίνει πως είναι εναντίον των ελληνικών συμφερόντων η Συμφωνία των Πρεσπών επειδή οι Αμερικανοί την στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις. Από πότε τα εθνικά μας συμφέροντα, μολονότι είμαστε μέλη τής ΕΕ και του ΝΑΤΟ εδώ και δεκαετίες, ταυτίζονται με τα ρωσικά, τα οποία θέλουν τη γείτονα χώρα δικό τους προτεκτοράτο;...

Πότε, άλλωστε, μας βοήθησε το"ξανθό γένος" τον τελευταίο αιώνα; Σε αυτόν τον πόλεμο κατασκόπων που λαμβάνει χώρα στην ΠΓΔΜ την Ελλάδα συμφέρει η γρήγορη επίλυση του θέματος που μόνο στο δικό μας φαντασιακό συνιστά ζήτημα ζωής και θανάτου. Είναι, επιτέλους, καιρός να πάμε παρακάτω...








  

Δεν υπάρχουν σχόλια: