Το 2018 δεν είναι 1989 για να κρίνει εκλογές...

Το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια τής παντοδυναμίας του είχε πάψει να αποτελεί ένα λαϊκό κίνημα ανατροπής τής καθεστηκυίας τάξης- αν υποθέσουμε πως ήταν ποτέ τέτοιο- και είχε μετατραπεί σε έναν καλοκουρδισμένο μηχανισμό αναπαραγωγής τής εξουσίας, στον οποίο όσοι εισέρχονταν το έκαναν για λόγους καριέρας κι όχι, βεβαίως, για τη σωτηρία τού λαού. Ιδίως στα σημιτικά χρόνια ο σοσιαλισμός είχε πάει περίπατο και είχε παραδώσει την θέση του στο ντε φάκτο νεοφιλελευθερισμό με μπόλικη δόση διαφθοράς.

Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι όλοι οι πασόκοι είναι λαμόγια κι ότι όλοι οι πασόκοι που πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ το έκαναν για να σώσουν το τομάρι τους. Αρκετοί, όμως, είναι και λαμόγια και καρεκλοκένταυροι...

Αν ο Γ. Παπαντωνίου είναι ένοχος, πρέπει να τιμωρηθεί για τις πράξεις του όπως του αξίζει. Αν, ωστόσο, πιστεύουν στο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα κερδίσουν τις εκλογές με την ανάδειξη σκανδάλων τής σημιτικής ή ακόμα και της σαμαρικής περιόδου μάλλον δεν έχουν καταλάβει ότι βρισκόμαστε στο 2018 κι όχι στο 1989. Άλλωστε η προσοχή τής κοινής γνώμης είναι στραμμένη σε αυτόν που κυβερνά κι όχι σε αυτόν που κυβερνούσε και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι όταν αύριο μεθαύριο οι συριζαίοι εγκαταλείψουν την εξουσία θα έχουν αφήσει πίσω τους μια χώρα αμόλυντη κι από τα δικά τους σκάνδαλα. Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί, αφού δεν είναι λίγοι οι φερόμενοι αριστεροί οι οποίοι έχουν προλάβει αυτά τα τριάμισι χρόνια να βάλουν το χέρι στο μέλι περισσότερο από τους πασόκους αριστερούς τα προηγούμενα 30 χρόνια...

Οι εκλογές θα κριθούν εκεί που κρίνονται σε κάθε χώρα που το προλεταριάτο της είναι λούμπεν, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, στο πόσα φράγκα δηλαδή έχει στην τσέπη του ο καθένας μας. Δεν είμαι η Μαρία Αντουανέτα για να απαρνιέμαι το χρήμα, το αντίθετο, ούτε όμως κρίνω με βάση τη φωτογραφία τής στιγμής ή στη λογική "κι εσείς βασανίζατε τους μαύρους" ή της ακατάσχετης παροχολογίας ενόψει εκλογών...

Μπορώ ακόμα και να συγχωρήσω τις συριζαίικες αμαρτίες αν διαπιστώσω ένα αναπτυξιακό σχέδιο για το αύριο με κοινωνική δικαιοσύνη και λογική. Μέχρι τώρα, όμως, βλέπω κόμματα έτοιμα να επαναλάβουν τα λάθη που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Και γι' αυτό ένας Γ. Παπαντωνίου ή μια Novartis κι ένα ΚΕΕΛΠΝΟ είναι πολύ λίγοι για να με αποπροσανατολίσουν...