Ο Κωστάκης που πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει Κώστας...

Ακόμα και στην πιο αποκρουστική οικογένεια υπάρχει κάποιος που είναι συμπαθής ή, έστω, συμπαθέστερος από τους υπόλοιπους. Στην αγία οικογένεια Μητσοτάκη αυτός είναι ο Κ. Μπακογιάννης, ο οποίος εμφανίζεται λιγότερο ξύλινος από τους υπόλοιπους της φαμίλιας και πιο ανθρώπινος, σε βαθμό που να αναρωτιέσαι αν είναι πράγματι γιος τής Ντόρας, ανιψιός τού Κυριάκου κι εγγονός τού μακαριστού επίτιμου...

Κατά τις θητείες του, μάλιστα, στο δήμο Καρπενησίου και στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας δεν ακούστηκε το όνομά του σε κάποια υπόθεση διαφθοράς. Κι αυτό από μόνο του είναι μεγάλο επίτευγμα για έναν Μητσοτάκη...

Δεν αμφιβάλλω, επίσης, ότι αν ήταν ο Κωστάκης αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης κι όχι ο θείος Κυριάκος η ΝΔ θα είχε πολύ περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει την αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές. Αρκούν, όμως, η συμπάθεια και η αυτοδιοικητική εμπειρία για να γίνει κανείς καλός δήμαρχος Αθηναίων; Όχι, χρειάζονται πολύ περισσότερες ικανότητες, στοιχειώδης ευφυΐα, πολιτική βούληση για ρήξεις με τα κακώς κείμενα και, κυρίως, δήμαρχος ο οποίος να μην βλέπει την πρωτεύουσα ως απλό σκαλοπάτι στην καριέρα του, όπως συνέβη με τους περισσότερους από τους προηγούμενους, αλλά να της αφιερωθεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα...

Κατά πάσα πιθανότητα ο Κ. Μπακογιάννης θα είναι ο επόμενος δήμαρχος Αθηναίων. Το μαρτυρά, άλλωστε, και η επιλογή ήττας που αναμένεται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Όπως κι αν έχει, οφείλει να μην επαναλάβει το λάθος (και) του Γ,. Καμίνη να λειτουργήσει ως λογιστής που μοίραζε τις δουλειές στους δικούς του ανθρώπους. Αντιθέτως, έχει χρέος να οραματιστεί και να υλοποιήσει τη μητροπολιτική Αθήνα, που δεν θα στηρίζεται αποκλειστικώς στα αρχαία της κάλλη μέσα στο συρφετό του βλαχομπαρόκ, αλλά θα μετατραπεί σε μια μεγαλούπολη που θα είναι φιλική στους πολίτες της, θα σφύζει από ζωή και δράσεις και δεν θα αντιμετωπίζει την πολυπολιτισμικότητα ενοχικά ούτε θα φοβάται να αναμετρηθεί με τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως ίση προς ίσες...