Η τζαμαρία τής τράπεζας να είναι καλά...

Η αστυνομία μπορούσε να εισβάλει στην ΑΣΟΕΕ και να κατάσχει κράνη, κοντάρια, γάντια κηπουρικής κι άλλα όπλα (sic) που χρησιμοποιούνται και στη Συρία και με τον προηγούμενο νόμο για το άσυλο. Αρκούσε ένα τηλεφώνημα της πρυτανείας. Η αστυνομία, όμως, τώρα δεν μπορεί να συλλάβει τραπεζικά στελέχη για τα θαλασσοδάνεια που έδωσαν σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΜΜΕ γιατί η κυβέρνηση τους εξασφάλισε ασυλία, όπως και την επιστροφή πάνω από ένα δισ. ευρώ δεσμευμένων χρημάτων για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, αλλά και προστασία πρώην υπουργών από τη δίωξη για δωροδοκία. Με λίγα λόγια, η βορίδειος αναγκαστικότητα του ξύλου έχει εφαρμογή μόνο σε μπαχαλάκηδες και φοιτητές, την ίδια ώρα που πρασινίζει όλα τα φανάρια για τους εγκληματίες τού λευκού κολάρου...

Το δόγμα "νόμος, τάξη κι ασφάλεια" είτε θα περιλαμβάνει τους πάντες είτε άλλους θα τους θάβει κι άλλους θα τους ξεπλένει. Οι μπαχαλάκηδες δεν συντελούν στην κοινωνική δικαιοσύνη παρά μόνο στην εμπέδωση του συντηρητισμού ως modus vivendi στην ελληνική κοινωνία. Ποιος απειλεί, ωστόσο, περισσότερο τη ζωή τού μέσου Έλληνα; Εκείνος που σπάει την τζαμαρία μιας τράπεζας ή η ίδια η τράπεζα την οποία έχουμε ανακεφαλαιοποιήσει τρεις φορές την τελευταία δεκαετία, αλλά μας συμπεριφέρεται ως τοκογλύφος στη διαχείριση του δανείου μας, ακόμα και του "πράσινου", ή στις προμήθειες για τις συναλλαγές μας;...

Η κυβέρνηση μέσα σε μία εβδομάδα έκανε ό,τι μπορεί για να πυροδοτήσει ενόψει του Πολυτεχνείου τη λούμπεν βία. Αν υπολογίσουμε ότι σε μερικές εβδομάδες έρχεται και η επέτειος της δολοφονίας τού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όλοι καταλαβαίνουμε ότι δημιουργείται ένα εκρηκτικό κλίμα που ευελπιστούμε να μην καταλήξει στον ίδιο θλιβερό απολογισμό. Επίσης, όμως, όλοι μας οφείλουμε να έχουμε καταλάβει μέχρι σήμερα ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει σχηματιστεί για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πολλών, αλλά μίας ελίτ, μίας παρασιτικής ολιγαρχίας της οποίας αποτελεί άλλωστε σάρκα από τη σάρκα της...