Έσπειρε ψεκασμένους, θερίζει ανεμβολίαστους...

Και μόνο η συζήτηση για να καταστούν υποχρεωτικοί οι εμβολιασμοί μαρτυρά κυβερνητική ήττα να πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητά τους. Δείχνει, όμως, και μια επιστημοφοβία, ιδίως από τις μεγαλύτερες ηλικίες, η οποία έχει καλλιεργηθεί χρόνια κι από τη συντηρητική δεξιά- ιδίως την θρησκευόμενη-, αλλά κι από κομμάτι τής τεχνοφοβικής Αριστεράς που οτιδήποτε το καινούριο το αντιμετωπίζει πρωτίστως με δυσπιστία κι όχι με μια ανοιχτή αγκαλιά. Όπως κι αν έχει, συνιστά εθνική ήττα ο βραδύς εμβολιασμός τού πληθυσμού, έστω κι αν δεν έχουμε ακόμα τον απαραίτητο αριθμό εμβολίων ώστε να επιταχύνονταν οι διαδικασίες δραστικώς...

Το δημοκρατικό κράτος οφείλει κατά βάση να επιβραβεύει κι όχι να τιμωρεί. Δεν αποκλείεται η τιμωρία, με οποιαδήποτε έννοιά της, αλλά μόνο ως ύστατη καταφυγή. Σε αυτό το πλαίσιο κι ως προς τη σωφρονιστική μας πολιτική, για παράδειγμα, η φυλάκιση- πολλώ δε μάλλον τα ισόβια- μόνο ως τελευταίο όπλο μπορεί να θεωρείται ενδεδειγμένη. Εν προκειμένω, είμαι θετικός στο να δοθούν κίνητρα για εμβολιασμό και δωράκια στους εμβολιασμένους, είμαι ωστόσο πολύ επιφυλακτικός έως αρνητικός στην υποχρεωτικότητά του, ιδίως όταν μιλάμε για το σύνολο του πληθυσμού κι όχι μόνο για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές ή άλλες επαγγελματικές ομάδες που έρχονται σε καθημερινή επαφή με πολύ κόσμο...

Το κράτος νουθετεί βάσει του παραδείγματός του. Όταν, όμως, έχουμε ένα κυβερνών κόμμα που σε μια σειρά ζητημάτων πολιτεύεται, κι όταν βρισκόταν ακόμα στην αξιωματική αντιπολίτευση, θωπεύοντας χυδαία αντανακλαστικά τού πόπολου είναι λογικό να βρίσκει τώρα στο αλάτι το κατούρημά του στη θάλασσα. Η ΝΔ την έχει πατήσει και με το δόγμα "νόμος και τάξη" και με τη Συμφωνία των Πρεσπών και με τους εμβολιασμούς, στους οποίους είχε βασιστεί ώστε να μην κάνει τίποτα το πολύ ουσιαστικό για την ενίσχυση του ΕΣΥ. Όταν υποθάλπεις ψεκασμένους, το λαϊκισμό και το μικροκομματισμό τότε κάποια στιγμή θερίζεις τις θύελλες που έσπειρες...