Ο λαϊκισμός του αντιλαϊκισμού...

Είναι λογικό και δημοκρατικώς ωφέλιμο τα κόμματα εξουσίας να εγκολπώνονται και πιο ακραίες φωνές. Από το να πλημμυρίζουμε από μικρά ακροδεξιά κόμματα ή από αριστερίστικα υποστηρικτών τής 17Ν είναι προτιμότερο θιασώτες τέτοιων αντιλήψεων να στεγάζονται στη ΝΔ και στο ΣΥΡΙΖΑ αντιστοίχως. 

Ενώ, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας δεν άγεται και φέρεται από τους απολογητές τού αντάρτικου πόλεων, ο Κ. Μητσοτάκης νομοθετεί και πολιτεύεται έχοντας την ακροδεξιά ατζέντα ως προτεραιότητά του. Κι αυτό φάνηκε και τις τελευταίες ημέρες με τη γυναικοκτονία στα Γλυκά Νερά, την κατασυκοφάντηση του νόμου Παρασκευόπουλου, τη μη καταδίκη τού νέου ομοφοβικού νόμου Όρμπαν, ακόμα και με την παραπομπή στις ελληνικές καλένδες τής ψήφισης των πρωτοκόλλων συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία, που είναι τόσο "προδοτικά" ώστε δίνουν στην ελληνική πολεμική αεροπορία την επιτήρηση του εναέριου χώρου των βόρειων γειτόνων μας κι όχι στην τουρκική. Πάνω από όλα, όμως, ο πατριωτισμός τού φαίνεσθαι από τον πατριωτισμό τής ουσίας...

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι ακροδεξιός, είναι καιροσκόπος. Πουλά πατριωτισμό, νόμο, τάξη και συντηρητισμό για να φύγει από τη δημόσια συζήτηση οποιαδήποτε αναφορά στο αντεργατικό σκουπίδι που ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα, στο πτωχευτικό με τον πλειστηριασμό και πρώτων κατοικιών και στην ιδιωτικοποίηση τής επικουρικής ασφάλισης, που μετατρέπεται και σε τζόγο από τον επόμενο μήνα. Οι οπαδοί τού πρωθυπουργού τού πιστώνουν μεταρρυθμιστικό οίστρο, επιτρέψτε μου όμως να τον χαρακτηρίσω νεοφιλελεύθερο παραλήρημα με ακροδεξιό αμπαλάρισμα. 

Ακόμα και τον όρο "γυναικοκτονία" τον αποδίδουν στο ΣΥΡΙΖΑ όταν έχει αναγνωριστεί κι από τον ΟΗΕ ως "femicide". Είναι τόσο φιλελεύθεροι όσο ο Γεωργιάδης, ο Βορίδης, ο Μπογδάνος, ο Κυρανάκης κι άλλα μικρότερα αστέρια τής μισαλλοδοξίας...

Η Ελλάδα έχει υποφέρει πολύ από τους ελλαδέμπορους, που πολιτεύονται με χρονικό ορίζοντα το δικό τους πολιτικό βίο κι όχι το μέλλον τής χώρας. Ένας από αυτούς είναι κι ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος το απόδειξε ήδη από την εποχή που ήταν αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης πόσο απύθμενος είναι ο λαϊκισμός τού αντιλαϊκισμού του, αυτός ο υπολανθάνων ελιτισμός που θωπεύει χυδαία αντανακλαστικά τής μάζας για να διαιωνίζει την πολιτική του κυριαρχία. Σε αυτό το πλαίσιο ρίχνονται στην πυρά ακόμα και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα προκειμένου τα στερεότυπα να ορίζουν πολιτικές που θα έπρεπε να είναι εντελώς διαφορετικές...