Τσιμπήστε τους ανεμβολίαστους να ξυπνήσουν από την ψευδαίσθηση της αδικίας...

Οι κυβερνητικές ευθύνες για τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού και γενικότερα για την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι δεδομένες και δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από την ατομική ευθύνη των πολιτών ή από το ότι δεν υπάρχει επαρκής ροή εμβολίων. Οι αριθμοί δείχνουν ότι ενώ υπάρχει η δυνατότητα να εμβολιαστούν άμεσα όλοι οι ενήλικες δεν προκύπτει και η ανάλογη προθυμία. Και γι' αυτό ευθύνεται και το έλλειμμα εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και στους επικοινωνιακούς της μηχανισμούς, αφού με προπαγάνδα κι όχι με έργα διαχειρίστηκαν την υγειονομική κρίση...

Είναι προφανές, επίσης, ότι το voucher των 150 ευρώ στους νέους αποτελεί μπαξίσι τής new age εποχής. Όπως κι αν έχει, όμως, ακόμα και με δωροδοκία τού πληθυσμού είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο να εμβολιαστεί τουλάχιστον το 80% αν δεν θέλουμε το φθινόπωρο να ζήσουμε νέα καραντίνα. Κι αν η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού εμπεριέχει και δικαιολογημένα πολλές νομικές και ηθικές αμφισβητήσεις, είναι κατά βάση η ευθύνη μας ως πολιτών να τσιμπηθούμε για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τα αγαπημένα μας πρόσωπα τουλάχιστον, αν οι ευαισθησίες μας δεν φτάνουν έως το τείχος προστασίας τού ευρύτερου κοινωνικού συνόλου...

Οι υγειονομικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες του μη εμβολιασμού είναι σαφώς μεγαλύτερες και πιο εκτεταμένες από τις παρενέργειες του εμβολιασμού με οποιοδήποτε εμβόλιο. Συνιστά, εξάλλου, κουτοπονηριά να προσδοκάμε τη σωτηρία μας από το ότι οι υπόλοιποι θα εμβολιαστούν, πολλώ δε μάλλον να γκρινιάζουμε και να μιλάμε για κοινωνία δύο ταχυτήτων με αφορμή το ότι οι εμβολιασμένοι θα απολαμβάνουν κάποιων προνομίων. 

Γιατί, δηλαδή, ο εμβολιασμένος να μην εργάζεται, ταξιδεύει, ψωνίζει ή διασκεδάζει ευκολότερα από τους απανταχού συνωμοσιολόγους εξυπνάκηδες; Αυτό δεν συνιστά παρέμβαση στον πυρήνα των ατομικών, κοινωνικών και πολιτικών μας δικαιωμάτων αλλά εναρμόνιση με τη στοιχειώδη λογική η οποία είναι τόσο δυσεύρετη και στη χώρα μας...