Αν περάσουν τα μέτρα, θα φταίω κι εγώ...

Αν η δημοκρατία, η δικαιοσύνη και η ελευθερία είχαν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, θα είχαν χαμηλώσει τα βλέμματά τους από καταισχύνη γι' αυτά που διαδραματίζονται στην πατρίδα μου. Οι εγκληματίες (λυπάμαι, αλλά αδυνατώ να χρησιμοποιήσω έναν πιο πολιτικώς ορθό χαρακτηρισμό), οι οποίοι θα υπερψηφίσουν απόψε το πολυνομοσχέδιο και την Κυριακή τον προϋπολογισμό, δεν επιτρέπουν τίποτα να τους σταματήσει από το να εξαθλιώσουν τον ελληνικό λαό. Δεν υπολογίζουν πλέον ούτε ψηφοφορίες στη Βουλή που κρίνουν τα μέτρα αντισυνταγματικά κι αυτό για να μη δυσαρεστηθεί το εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο. Χρησιμοποιούν το Σύνταγμα της Ελλάδας, για το οποίο γενιές και γενιές ελλήνων έχυσαν και το αίμα τους ακόμα, σα να είναι χαρτί τουαλέτας. Κλειδαμπαρώνονται στο Κοινοβούλιο για να ψηφίσουν όσα τους υπαγόρευσαν οι πάμπλουτοι εντολείς τους και τολμούν να αποκαλούν διάσωση της χώρας την πλήρη περιθριοποίηση της λαϊκής βούλησης, τον εργασιακό μεσαίωνα, την εξευτελιστική φτωχοποίηση της πλειονότητας του πληθυσμού. Η Ελλάδα, γι' άλλη μια φορά, μετατρέπεται σε προτεκτοράτο κι αυτοί μας κοροϊδεύουν ξετσίπωτα λέγοντάς μας πως συνομιλούν με τον θεό και ειρωνευόμενοι, διαμέσου των δημοσιογραφικών λακέδων τους, όσους δυσκολεύονται αφάνταστα να βαφτίσουν την καταστροφή σωτηρία...
Δε διαθέτω τη διάνοια ενός Σαμαρά, ενός Στουρνάρα, ενός Βενιζέλου ή ενός Κουρέλη γι' αυτό κι αδυνατώ να αντιληφθώ τα οφέλη από τη...σισυφοποίησή μου. Εδώ και δυόμισι χρόνια κουβαλούμε το βράχο των μνημονίων ο οποίος, "όλως τυχαίως", πέφτει πάντοτε όταν φτάνουμε στην κορυφή τού βουνού. Διαβάζω κι ακούω με οργή εκείνους που κάνουν λόγο για μονόδρομους και, κυρίως, είμαι απηυδισμένος με όλους όσοι καταπίνουν αμάσητη την προπαγάνδα τους. Πότε θα καταλάβουμε ότι ο δρόμος που τραβούμε μας οδηγεί ακριβώς εκεί από όπου υποτίθεται πως θέλουν να μας γλιτώσουν; Στους πόσους νεκρούς άστεγους και πεινασμένους πρώην εργαζόμενους και νυν σκλάβους θα αντιληφθούμε το παράλογο των μνημονίων που μας επιβάλλονται; Στα πόσα "τελευταία μέτρα" θα κατανοήσουμε ότι η ελίτ μάς δουλεύει ψιλό γαζί, αλλά εμείς κάνουμε πως την πιστεύουμε και βουλιάζουμε στους καναπέδες μας από φόβο μήπως χάσουμε κάποιο επεισόδιο της αγαπημένης μας τουρκικής σειράς;...
Αν περάσει κι αυτό το μνημόνιο, θα φταίω κι εγώ, θα φταίμε κι εμείς που δε σταθήκαμε αντάξιοι του ιστορικού καθήκοντός μας ως πολίτες. Θα είμαστε υπόλογοι έναντι των προγόνων μας, οι οποίοι δεν κιότεψαν να τα βάλουν με τους "ανίκητους" στρατούς των τούρκων, των ιταλών ή των γερμανών και δεν προτίμησαν την "ευκολία" τής υποδούλωσης από το δύσκολο αγώνα για την αξιοπρέπεια, την κοινωνική δικαιοσύνη και την εθνική ανεξαρτησία. Θα είμαστε, όμως, υπόλογοι και στα παιδιά μας, που όταν θα μας ρωτούν γιατί στο τραπέζι δεν υπάρχει ψωμί δεν θα μπορούμε να τα ξεγελούμε πως έφταιξαν μόνο οι άλλοι. Θα είμαστε κι εμείς συνυπεύθυνοι, με την απάθεια, τη μοιρολατρία και την εθελοδουλία μας, για την κόλαση στην οποία θα κληθούν να βρουν την περπατησιά τους. Η Ιστορία απαιτεί ξανά από τον ελληνικό λαό τη μέχρις εσχάτων σύγκρουση. Είμαστε υποχρεωμένοι να της κάνουμε το χατίρι...