Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Σύντροφοι, αν μείνουμε στους καναπέδες ο φασισμός θα βγάλει φλας προσπέρασης...

Καλές οι ιδεολογικές συζητήσεις με σκοπό τη χάραξη ενιαίας στρατηγικής, οι λαϊκές συνελεύσεις, ο μετασχηματισμός συνιστωσών σε κόμμα, όπως βεβαίως και η αναζήτηση κοινής πλατφόρμας πάνω στην οποία θα μπορέσει να σταθεί μια αριστερή κυβέρνηση στο αμέσως προσεχές μέλλον. Μόνο που για να κυβερνήσεις, πρέπει πρώτα να πάρεις την εξουσία και για να συμβεί αυτό δεν αρκεί η διαλεκτική για το μέλλον τού σοσιαλισμού, αλλά και η προσπάθεια να δίνεις λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Κι αυτό δεν είναι δουλειά μόνο της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά του καθένα, πόσω μάλλον όταν θέλει να κυβερνήσει κι αυτός με τη σειρά του θέτοντας ως "προμετωπίδα" την κοινωνική δικαιοσύνη. Οσο, όμως, η Αριστερά μένει κολλημένη σε ένα καταγγελτικό λόγο, συνοδεία προφορικών δεσμεύσεων για ανατροπή των σημερινών δεδομένων, και δε σκύβει πάνω στις ανάγκη τού λαού να έχει ένα πιάτο φαγητό, στέγη, ρούχα και τρόπους για να μετακινείται χωρίς να ξοδεύει μια περιουσία, θα αφήνει πεδίο δόξης λαμπρό στην ακροδεξιά για να τον καλύπτει με μισαλλόδοξες ενέργειες όπως το συνδικάτο ταξί που θα απασχολεί αποκλειστικώς έλληνες και το οποίο θα απευθύνεται μόνο σε έλληνες...
Διακρίνω το τελευταίο διάστημα μια προσπάθεια περιθωριοποίησης ή και γελοιοποίησης του ακτιβισμού ακόμα κι από ανθρώπους τής Αριστεράς, συνήθως νεόκοπους, οι οποίοι μάλλον θεωρούν πως είναι ανάξιο για το...μεγαλείο τους να συζητούν και να προσπαθούν να βρίσκουν λύσεις για το στομάχι που γουργουρίζει ή για το σώμα που κρυώνει. Οι ίδιοι προφανώς εκτιμούν πως η αταξική κοινωνία θα έρθει πατώντας πλήκτρα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, πίνοντας γαλλικά κρασιά σε σικάτα μπιστρό, φιλοσοφώντας περί της ύπαρξης και, όταν το επαναστατικό κέφι φτάνει στο αποκορύφωμά του, κάνοντας μια απεργιακή πεζοπορία από το Πεδίον τού Αρεως ως τη Βουλή. Λυπάμαι, αλλά αν δε σηκώσουν άμεσα τα μανίκια και δε σκύψουν πάνω στις καθημερινές ανάγκες των πολιτών, θα διαπιστώσουν πολύ σύντομα ότι θα έχουν πάρει την θέση τους μελανοχίτωνες οι οποίοι θα έχουν μεταδώσει τη φασιστική τους ασθένεια στη μάζα σε βαθμό πανδημίας...
Σύντροφοι, δεν είναι ντροπή να μοιράζετε φαγητά και ρούχα σε όσους πεινούν και κρυώνουν ούτε να παρέχετε δωρεάν ιατρικές ή εκπαιδευτικές υπηρεσίες σε εκείνους που δε μπορούν να πληρώνουν γιατρούς ή φροντιστήρια. Αντιθέτως, αυτός είναι ο κορμός τής ιδεολογίας σας, αν πραγματικά πιστεύετε σε αυτή και δεν παλεύετε μόνο για τα οφίτσια της νέας εποχής, που σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι "φτυστή" οι προηγούμενες...
   

Δεν υπάρχουν σχόλια: