Θέλει η δεξιά να κρυφτεί και η ακροδεξιά δεν την αφήνει...

Το σύστημα έχει δοκιμάσει τα τελευταία τρία χρόνια κάθε πιθανό συνδυασμό ώστε να διαιωνίσει την εξουσία του. Υστερα από τον "παραδοσιακό" δικομματισμό που εξέπνευσε τα λοίσθια, δοκιμάσαμε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με τραπεζίτη πρωθυπουργό και μετά από τις περσινές εκλογές η ακροδεξιά σαντιγί αντικαταστάθηκε από την αριστερά τής συνευθύνης. Τώρα φαίνεται πως πρέπει να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα προκειμένου να μην αλλάξει τίποτα ουσιαστικώς σε αυτήν τη χώρα. Μήπως ήρθε, επομένως, η στιγμή να πέσουν εντελώς οι μάσκες και να δούμε τη ΝΔ να συγκυβερνά με τη Χρυσή Αυγή πριν ή μετά από εκλογές; Ηδη, άλλωστε, η μεγάλη "γαλάζια" παράταξη έχει απορροφήσει αρκετά "μπουμπούκια" τής ακροδεξιάς, όπως το Μ. Βορίδη ή τον Αδ. Γεωργιάδη. Γιατί να μείνουν απέξω τα νέα "φυντάνια", όπως ο Ηλ. Κασιδιάρης;...

Ο Αντ. Σαχλαμαράς θέλει σαν τρελός να οδηγηθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα η χώρα στις κάλπες. Κι ο ίδιος ξέρει πολύ καλά ότι δε μπορεί να κοροϊδεύει τους πάντες για πάντα με το "success story" του, γι' αυτό κι όσο πιο γρήγορα πάμε σε εκλογές κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει προλάβει καν να συγκροτηθεί ως κόμμα τόσο το καλύτερο για τον ίδιο. Το πρόβλημα, όμως, για τη χώρα δεν είναι το αν θα παραμείνει ο Αντ. Σαχλαμαράς στην εξουσία ή αν ο Αλέξης Τσίπρας γίνει πρωθυπουργός, αλλά η ανεπάρκεια του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων να προβούν στις αναγκαίες ρήξεις. Η πλειονότητα των πολιτών βρίσκεται μπλεγμένη ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες τού νεοφιλελευθερισμού και του συντεχνιασμού και προσπαθεί να βρει λύσεις τρώγοντας ο ένας τις σάρκες τού άλλου. Η ΕΡΤ μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για τη δημιουργία ενός κοινού παλλαϊκού μετώπου απέναντι στην υποβάθμιση της ζωής μας. Αυτό, βεβαίως, δε σημαίνει πως αρκεί για τη συγκρότησή του μία και μόνο ημέρα γενικής απεργίας. Θέλει συνέχεια και, κυρίως, να μην αυτοπαγιδευτούμε σε έναν ταξικό εμφύλιο, λαμβάνοντας ως δεδομένο, για παράδειγμα, ότι όλοι στην ΕΡΤ έτρωγαν με χρυσά κουτάλια. Κι αυτό όχι μόνο γιατί δεν ισχύει, αλλά γιατί αποπροσανατολίζει ως προς το ποιοί είναι οι πραγματικοί ή οι πιο επικίνδυνοι αντίπαλοί μας...