"Μισείτε αλλήλους"...

"Η γυμνότης είναι αδίκημα", δήλωσε σε ένα ακόμα μισαλλόδοξο παραλήρημά του ο Μητροπολίτης Ανθιμος, ο μόνος των υπερπατριωτών, υπερχριστιανών τής Θεσσαλονίκης ο οποίος δεν έχει καταλήξει στη φυλακή. Προφανώς ο "άγιος" ιεράρχης εκτιμά πως σε αυτόν τον κόσμο ερχόμαστε με χρυσά άμφια, όπως αυτά που αρέσκεται να φορά κι ο ίδιος, γι' αυτό και στο θολωμένο από την πολλή πίστη μυαλό του οτιδήποτε αφορά το ανθρώπινο σώμα είναι αμαρτωλό και γι' αυτό αποδοκιμαστέο. Είναι δικαίωμα του καθενός να μη γουστάρει τους γυμνιστές, τους ομοφυλόφιλους ή όσους ξεγυμνώνονται για να διαμαρτυρηθούν σε ένα επικοινωνιακό χάπενιγκ από το οποίο χάνεται η ουσία, αν θέλετε τη γνώμη μου. Δε δικαιούται, όμως, κανείς να δικαιολογεί τα προσωπικά του κόμπλεξ κι απωθημένα επικαλούμενος ανθρώπους ή...θεούς που είναι λίγο δύσκολο να τον διαψεύσουν. Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας πιστός χριστιανός για να αντικρούσει τον ποιμένα του είναι να αποτανθεί στις Γραφές και να διαβάσει τη διδασκαλία τού Ιησού ώστε να διαπιστώσει μόνος του αν υπάρχει χωρίο στο οποίο ο ηγέτης τής εκκλησίας του επιτίθεται στους γκέι ή στους γυμνούς ή δεν είναι γιος τού θεού...

Η διαφωνία μου με την πίστη είναι, πάνω από όλα, φιλοσοφική, πέρα από την αδυναμία μου να δεχθώ  πως πίσω από τα σύννεφα και πέρα από την θλίψη υπάρχει ένας σοφός γέρος με τη φαμίλια του που καθορίζουν τί θα συμβεί στις ζωές μας. Ο δικός μου θεός, άλλωστε, δεν θα ήταν ποτέ τόσο σαδιστής, αλλά δεν είναι άλλος από το σύνολο των δισεκατομμυρίων ανθρώπων που αν ενώσουν τα ταλέντα τους μας κάνουν μια ανώτατη δύναμη που όμοιά της δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Η θρησκευτική πίστη μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την εκπλήρωση σπουδαίων οραμάτων, συνήθως όμως τυφλώνει κι αποχαυνώνει σε βαθμό που οι άνθρωποι παύουν να αγωνίζονται για να βελτιώσουν τη ζωή τους σε αυτόν τον κόσμο, με την ελπίδα πως ο πόνος τους θα ανταμειφθεί στη βασιλεία των ουρανών...

Κι αν οι ενστάσεις μου για τον θεό είναι, κατά βάση, φιλοσοφικές, αυτές που αφορούν τους  επί γης τελάληδές του, τύπου Ανθιμου ή του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιου, είναι πολύ πιο απτές. Τέτοιου είδους παπάδες έχουν αναγάγει το σκοταδισμό, το ρατσισμό, τον κομπλεξισμό και τη μισαλλοδοξία σε μια πολύ επικερδή επιχείρηση για τους ίδιους, αλλά πολύ πιο επικίνδυνη για μια λούμπεν κοινωνία που απευθύνεται όλο και περισσότερο στην εκκλησία προκειμένου να βρει αποκούμπι. Αν δε μπορούν να μεταδώσουν το μήνυμα του "αγαπάτε αλλήλους", τουλάχιστον ας πάψουν να προπαγανδίζουν το "μισείτε αλλήλους", ποτίζοντας κι άλλο το εύφορο στις ημέρες μας "χωράφι" τού φασισμού...