Τα έχουμε ξαναδεί αυτά τα ρούχα Μανωλιό και δε μας άρεσαν...

Οι ανασχηματισμοί έχουν νόημα όταν μπαίνουν στην κυβέρνηση πολλά νέα πρόσωπα και, κυρίως, όταν σηματοδοτούν ριζική αλλαγή πολιτικής. Σε διαφορετική περίπτωση δεν εξυπηρετούν τίποτα παραπάνω από μια καθαρώς επικοινωνιακή επιχειρηματολογία περί νέας αφετηρίας κι άλλα ηχηρά παρόμοια. Σε αυτό το πλαίσιο, τί παραπάνω έχει να μας προσφέρει η ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων προσώπων, τα οποία έχουν κυβερνήσει και στο παρελθόν, αλλά βασικώς η επιμονή στην ίδια αδιέξοδη πολιτική από την οποία έχουμε απλώς να χάσουμε περισσότερα;...

Δεν υπάρχει λόγος να σταθώ ιδιαιτέρως στα πρόσωπα που απαρτίζουν το νέο-παλιό κυβερνητικό σχήμα. Ποιός πιστεύει, άλλωστε, ότι η εξωτερική μας πολιτική θα γίνει πιο αποτελεσματική με ΥΠΕΞ το Β. Βενιζέλο, τα προβλήματα της υγείας θα περάσουν στην ιστορία με αρμόδιο υπουργό το "Μπουμπούκο" ή οι μεταφορές θα βελτιωθούν με το βραβευμένο από το FBI, Μ. Χρυσοχοΐδη; Από τη στιγμή που ακόμα μας κυβερνά ο σαπισμένος δικομματισμός είναι λογικό τις θέσεις στα υπουργεία να καταλαμβάνουν οι αποτυχημένοι τού χθες και του σήμερα. Το πραγματικό ζητούμενο είναι κάποιος να βάλει επιτέλους το πόδι στο φρένο και να σταματήσει την ταχεία πριν πέσει για τα καλά στον τοίχο. Θα ήμουν διατεθειμένος να έδινα μια ευκαιρία σε αυτούς που μας κυβερνούν, αν δήλωναν πως θα θέσουν τέρμα στις υφεσιακές πολιτικές άγριας λιτότητας, θα κατέστρωναν συμμαχίες με ευρωπαϊκές και μη χώρες και θα διαπραγματεύονταν ένα νέο σχέδιο σωτηρίας, στο επίκεντρο του οποίου θα υπήρχε η αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου και οι ίσες ευκαιρίες για την παραγωγή νέου.

Ωστόσο, μόνο οι αφελείς μπορεί να πιστεύουν ότι ο Β. Βενιζέλος έφυγε χθες καταχαρούμενος από το Μέγαρο Μαξίμου επειδή συναποφασίστηκε επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων κι όχι γιατί ο ίδιος έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μολονότι η εκλογική του επιρροή ολοένα και συρρικνώνεται. Μαζί με τον Αντ. Σαχλαμαρά θα πουλήσουν ακόμα και το σκοινί με το οποίο θα κρεμαστούν, ελπίζω για το δικό τους καλό μόνο μεταφορικώς...