Μόνο ότι θα έπιανε από το λαιμό την Ανγκ. Μέρκελ και θα την εξανάγκαζε με αυτόν τον τρόπο να εγκαταλείψει την άγρια λιτότητα για χάρη δικαιότερων πολιτικών δεν είχε γραφτεί κι ακουστεί τότε. Και να που πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις αποδείχθηκε ότι ο γάλλος πρόεδρος δεν είναι καθόλου μα καθόλου διαφορετικός από όλους αυτούς τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες που παρέδωσαν την Ευρώπη στη μέγγενη του θατσερισμού: εφαρμόζει κι ο ίδιος ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο έχει οδηγήσει στην αλματώδη άνοδο της ακροδεξιάς, όπως φάνηκε στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στη χώρα του. Με λίγα λόγια, μόνο η νέα αγαπημένη του, τυφλωμένη ίσως ακόμα από έρωτα, δε βλέπει πόσο πολύ μοιάζουν ο Φρ. Ολάντ με τον ρεζίλη των Παπανδρέου, περισσότερο κι από όσο θεωρούσαν αρκετοί από εκείνους που είχαν βαφτίσει τον πρόεδρο της Γαλλίας "Ολαντρέου"...
Η κεντροαριστερά εξέθρεψε το νεοφασισμό στην Ευρώπη και θα τον οδηγήσει σε έναν ιστορικό θρίαμβο στις ευρωεκλογές τού Μαΐου. Ο νεοφιλελευθερισμός τον γέννησε, αλλά η σοσιαλδημοκρατία ήταν αυτή που τον πήρε από το χέρι, εκουσίως ή ακουσίως, και τον έκανε το ανδρείκελο που είναι σήμερα. Οταν οι λαοί ήθελαν κάποιον να τους προστατεύσει από τη λαίλαπα του εντελώς ανεξέλεγκτου καπιταλισμού οι σοσιαλδημοκράτες τους πρόδωσαν. Τους εξαπάτησαν, λέγοντάς τους πως εκείνοι θα εξανθρωπίσουν το κτήνος, αλλά είτε ήταν οι ίδιοι τέρατα από την αρχή είτε μεταμορφώθηκαν στα τέρατα που υποτίθεται πως κυνηγούσαν.
Εφάρμοσαν πανομοιότυπες πολιτικές με αυτές που εισήγαγαν στον πολιτικό στίβο ο Ρ. Ρέιγκαν και η Μ. Θάτσερ, την ίδια ώρα που εξακολουθούσε να παιανίζει από τα μεγάφωνα των προεκλογικών τους συγκεντρώσεων η "Διεθνής", διέλυσαν έστω αυτήν την ψευδαίσθηση κοινωνικής δικαιοσύνης που είχε θεωρηθεί ευρωπαϊκό κεκτημένο στο όνομα μιας ανταγωνιστικότητας που θα μπορούσε να κερδηθεί στο πεδίο τής καινοτομίας, της έρευνας και της δημιουργίας κι όχι σε αυτό της επιστροφής στον εργασιακό μεσαίωνα. Οι νεοφιλελεύθεροι, τουλάχιστον, φέρθηκαν πιο έντιμα. Δεν έκρυψαν ποτέ τόσο χυδαία στις "Κοκκινοσκουφίτσες" πως είναι λύκοι...
Και τώρα έχουν το θράσος οι απανταχού κεντροαριστεροί να ρίχνουν την ευθύνη για την άνοδο του νεοφασισμού σε όλους τους άλλους εκτός από τους εαυτούς τους. Μου θυμίζουν όλο και περισσότερο το χαρακτήρα τού Αντονι Πέρκινς στο "Ψυχώ", που αφού έχει δολοφονήσει όλον τον κόσμο, στο φινάλε τού χιτσκοκικού αριστουργήματος ψελλίζει πως δεν θα μπορούσε να πειράξει ούτε μυρμήγκι. Εχουμε πιάσει επ' αυτοφώρω τους σοσιαλδημοκράτες να κρατούν τσίλιες για τους νεοναζί με το όπλο τού εγκλήματος στα χέρια κι εκείνοι εξακολουθούν να μας παραμυθιάζουν πως για τη δολοφονία τής Δημοκρατίας θα πρέπει να λογοδοτήσει η Αριστερά. Στη ρητορική τους, ιδιαιτέρως στην Ελλάδα, απουσιάζει κάθε ίχνος αυτοκριτικής. Αντιθέτως, βαυκαλίζονται τους σωτήρες που δε δίστασαν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις για να διασώσουν το πόπολο.
Αντί, δηλαδή, στο δικαστήριο της Ιστορίας να αποδεχθούν ότι η θέση τους βρίσκεται στο εδώλιο του κατηγορούμενου, μας κουνούν το δάχτυλο από την έδρα τού εισαγγελέα σε ρόλο Νίκου Κούρκουλου στα φωσκολικά δράματα. Μόνο που το παιδί-έκτρωμα που ονομάζεται νεοφασισμός είναι δικό σας "κύριοι", κι ας μη βγήκε από τη δική σας μήτρα. Κι αυτό γιατί όταν είχατε χρέος να το πετάξετε στον Καιάδα, εσείς το πήρατε στοργικώς στην αγκαλιά σας και του δώσατε φτερά για να σκεπάζει σήμερα σαν απειλητικό σύννεφο ολόκληρη την Ευρώπη. Και τώρα περιμένουμε την καταιγίδα δίχως ούτε μια ομπρέλα των τριών ευρώ ανά χείρας, αφού μας την πήρατε κι αυτή στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας η οποία ξεπερνά τα όρια της πολιτικής αλητείας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου