Για να "ξεβρομίσει" ο τόπος θέλουν να πνιγούμε στα σκατά τους...

Ο Αντ. Σαχλαμαράς και το ακροδεξιό παρεάκι του αδικούνται από την εποχή που βρέθηκαν να κυβερνήσουν. Είναι άτυχοι που κατοίκησαν το Μέγαρο Μαξίμου στον καιρό τού διαδικτύου, όπου και η παραμικρή παρασπονδία από τη λογική γίνεται αντιληπτή εν ριπή οφθαλμού. Ο Αντωνάκης μας έπρεπε να εξουσιάζει στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, τότε που τους πολιτικούς σου αντιπάλους δεν τους αποκαλούσες λαϊκιστές και μπαχαλάκηδες κι αυτό ήταν όλο αλλά τους απαγόρευες να ψηφίζουν, να διορίζονται στο Δημόσιο, να διαβάζουν την εφημερίδα τής αρεσκείας τους κι αν, παρόλα αυτά τα "δημοκρατικά", επέμεναν να μην αρνούνται την αριστερή ιδεολογία τους, τους έστελνες και μια Μακρόνησο για να στανιάρουν. Τώρα, δυστυχώς για τον Αντωνάκη, όχι μόνο υποχρεώνεται να συλλαμβάνει το νεοναζιστικό παρακράτος που σκοτώνει κομμουνιστάς, αλλά να αποσύρει και νομοθετικές διατάξεις που θυμίζουν εποχές κατά τις οποίες ο νόμος και η τάξη είχαν ταυτιστεί με τον αστυνομικό τραμπουκισμό και τα δικαιώματα των μειονοτήτων είχαν μηδαμινή αξία. Γιατί τί άλλο είναι από ένα εκτρωματικό κατασκεύασμα η ρύθμιση που ήθελε να περάσει ο επικίνδυνος Γ. Μιχελάκης, με την οποία θα απελαύνονταν αποκλειστικώς και μόνο μετανάστες που έχουν καταγγείλει δήθεν ψευδώς τις αστυνομικές αρχές;

Από πού να πιάσεις αυτήν τη διάταξη, η οποία προς το παρόν τουλάχιστον αποσύρθηκε, και να μη βρομίσεις κι ο ίδιος; Από το ότι δε μπορείς να την περιορίζεις σε μια πληθυσμιακή κατηγορία, ακόμα κι αν θεωρήσεις πως αυτή συνάδει με το κράτος δικαίου; Ή ότι είναι αστείο να πιστεύει κανείς, με βάση και τη μέχρι τώρα εμπειρία, ότι είναι δυνατό μια ενδοαστυνομική έρευνα να καταλήξει ποτέ στο συμπέρασμα ότι ο πακιστανός που κατάγγειλε τον μπάτσο που τον σάπισε στο ξύλο έλεγε αλήθεια και το όργανο πρέπει να τιμωρηθεί και το θύμα να αποζημιωθεί; Αφού αυτοί που μας κυβερνούν, θαυμάζουν τόσο πολύ τις χρυσαυγίτικες πρακτικές γιατί φυλάκισαν τους γνήσιους εφαρμοστές τους; Ποιός ο λόγος να παραμένει στον Κορυδαλλό ο Ν. Μιχαλολιάκος όταν οι ιδεοληψίες του γίνονται νόμοι τού κράτους; Και προς τί τα κροκοδείλια κυβερνητικά δάκρυα για τον Παύλο Φύσσα όταν δημιουργούν μια κοινωνία στην οποία τα θύματα, εφόσον επιζήσουν, όχι μόνο δε βρίσκουν το δίκιο τους αλλά σε λίγο θα κινδυνεύουν και με δημόσιο λιθοβολισμό; Αν το πεντακοσάευρω πουρμπουάρ στους καραβανάδες είναι η λάιτ εκδοχή τής ακροδεξιάς ατζέντας, ρυθμίσεις όπως αυτή που ήθελε να περάσει ο σωσίας τού Γ. Ταμπάκη αγγίζουν το σκληρό πυρήνα τής νεοφασιστικής ιδεολογίας, αποτελούν καθαρή απόπειρα νομιμοποίησης της μισαλλοδοξίας... 

Κατά κάποιο αρρωστημένο τρόπο, βεβαίως, ο Γ. Μιχελάκης εμφανίστηκε μετριοπαθής. Πέρα από την απέλαση των...μαρτυριάρηδων μεταναστών θα όφειλε, για να γίνει ακόμα πιο αρεστός στο μουχλιασμένο, βραδύκαυστο ακροατήριο της παράταξής του, να καθιερώσει και την παρασημοφόρηση των αστυνομικών που θα έχουν γρονθοκοπήσει, κλοτσήσει ή χτυπήσει με αιχμηρό αντικείμενο οποιονδήποτε είχε το θράσος να αναζητήσει μια καλύτερη ζωή στην Ελλάδα και δε μας άφησε μόνους με τους ελληναράδες να καμαρώνουμε για τα ελαττώματά μας. Κανονικά θα έπρεπε να στηθεί δίπλα στο μνημείο τού Αγνωστου Στρατιώτη ένα δεύτερο προς τιμή τού "άγνωστου φασίστα", ο οποίος αγωνίστηκε για την καθαρότητα της φυλής με όλη τη δύναμη της χονδροειδούς του αφέλειας και την ευπιστία που τόσο απλόχερα χαρίζει η φύση στους ηλίθιους. Κι αφού το λούμπεν προλεταριάτο είναι πολύ εύκολο να αποδεχθεί ότι για τα δεινά του δε φταίνε αυτοί που του κρύβουν την αλήθεια, αλλά εκείνοι που λειτουργούν σαν καθρέφτης των παθογενειών του γιατί να μην προχωρήσουμε όσο πιο άμεσα γίνεται και στο επόμενο στάδιο; Να επαναφέρουμε την θανατική ποινή για τους αλλοδαπούς που τόλμησαν όχι μόνο να "εισβάλουν" στη γλυκιά μας πατρίδα, αλλά και να αποκαλέσουν κτήνη αυτές τις ευγενείς υπάρξεις που συναπαρτίζουν τα σώματα ασφαλείας τής ελίτ. Θα ήταν ανέκδοτο, αν δεν ήταν τραγικό: κάποιοι πιστεύουν ότι για να ξεβρομίσει ο τόπος πρέπει να πνιγούμε στα σκατά τους...