Σε Πειραιά-Βόλο άλλαξαν τους λύκους με ύαινες για να σωθούν. Πιο αφελής πεθαίνεις...

Ο τρόπος που αντέδρασε ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Ανδριανός στο άκουσμα της είδησης του θανάτου τού φιλάθλου τού Εθνικού είναι ενδεικτικός του πώς αντιλαμβανόμαστε τις παθογένειες στην Ελλάδα: όχι μόνο δεν τις προλαμβάνουμε, αλλά δεν τις αντιμετωπίζουμε καν στην ώρα τους. Θα έπρεπε, δηλαδή, να ξεψυχήσει ο φίλαθλος για να γίνει το αυτονόητο, όπως η ματαίωση μιας αγωνιστικής σε όλα τα ομαδικά αθλήματα; Δεν ήταν αρκετό ότι νοσηλευόταν κλινικώς νεκρός όλες αυτές τις ημέρες ώστε η πολιτεία να καταλάβει ότι αρμενίζουμε στραβά; Το ότι εν έτει 2014 γίναμε μάρτυρες ενός ακόμα άγριου ξυλοδαρμού σε ελληνικό γήπεδο δεν ήταν από μόνος του καλός λόγος ώστε να παγώσουν τα πάντα και να εξετάσουμε από την αρχή πού πηγαίνουμε; Ετσι κι αλλιώς, ωστόσο, πάλι στα ευχολόγια θα περιοριστούμε την ώρα που οι πραγματικοί γκάνγκστερ των γηπέδων, τα αφεντικά δηλαδή των μεγάλων ομάδων, θα συνεχίζουν να φανατίζουν τους οπαδούς τους, χρησιμοποιώντας ως οχήματα αθλητικές φυλλάδες που δεν αξίζουν ούτε για να σκουπίζεις τον κώλο σου με αυτές, προκειμένου οι ίδιοι να κονομάνε από ένα πρωτάθλημα που είναι πιο στημένο κι από αγώνα κατς...

Εδώ, βεβαίως, φτάσαμε στο σημείο δύο από τις μεγαλύτερες πόλεις τής χώρας, ο Πειραιάς κι ο Βόλος, να εκλέξουν για δημάρχους απατεώνες τού κοινού ποινικού δικαίου που φορούν την προβιά τού επιχειρηματία για να λυμαίνονται με αυτή το υπόλοιπο από το μέλι στο οποίο δεν πρόλαβαν να βουτήξουν οι επαγγελματίες πολιτικοί. Αύριο μεθαύριο ο κυρίαρχος λαός θα δηλώνει μετανιωμένος για το ολέθριο σφάλμα του να ψηφίσει γκάνγκστερ, όπως παρουσιάζεται τώρα κοψοχέρης γιατί επί 40 χρόνια ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Οποιο πρόβατο, άλλωστε, πιστεύει ότι θα σωθεί αντικαθιστώντας στο μαντρί τους λύκους με τις ύαινες είναι στην καλύτερη περίπτωση αφελές και στη χειρότερη ηλίθιο...

Η μόνη διαφορά των μαρινάκηδων και των μπέων από τους καριερίστες των κομμάτων είναι πως δεν χρησιμοποιούν μια ξύλινη γλώσσα αλλά εκείνη του πεζοδρομίου, με την οποία μπορεί να ταυτιστεί ο κάθε πειραιώτης ή βολιώτης κουτσαβάκης. Κατά τα άλλα είναι χειρότεροι κι από τα ανεπάγγελτα κομματόσκυλα, τα οποία δεν έχουν κολλήσει κανένα άλλο ένσημο στη ζωή τους παρά αυτό του βουλευτή, του δημάρχου, του υπουργού, του πρωθυπουργού ή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Κι αυτό γιατί οι μαφιόζοι ξέρουν καλύτερα πώς να κλέβουν και να το κάνουν να φαίνεται αγαθοεργία. Αν υπήρχαν σχετικά πρωταθλήματα, θα έβγαιναν συνεχώς πρωταθλητές δίχως καν να χρειάζεται να τα στήσουν...

Κανένας από αυτούς που έχουν τη δύναμη να τον κάνουν να ωριμάσει δεν επιθυμεί την ωρίμανση του λαού. Δεν είναι προς το συμφέρον τους ένας λαός ταξικώς συνειδητοποιημένος, ο οποίος δεν θα θωπεύεται από αγύρτες που του τάζουν τον ουρανό με τα άστρα την ίδια ώρα που του κλέβουν κι ό,τι έχει απομείνει από το βιος του. Χίλιες φορές να ματώνει στα γήπεδα για τη φανέλα τής αγαπημένης του ομάδας από το να πράττει το ίδιο στους δρόμους τής αντίστασης σε ένα απάνθρωπο καθεστώς. Δέκα χιλιάδες φορές προτιμότερο να αποθεώνει λαμόγια που τον εξαπατούν με πενταροδεκάρες από το να μπει στη διαδικασία να λαμβάνει μόνος του τις αποφάσεις που αφορούν στη ζωή του. Η δημοκρατία είναι πολύ δύσκολο σπορ κι όταν δεν έχεις μάθει να το παίζεις είναι πολύ εύκολο να μετατραπεί σε οχλοκρατία. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθήσει τα χνάρια τού ΠΑΣΟΚ ή αν είναι να αντικαταστήσουμε αποτυχημένους, φαύλους πολιτικούς με "Ντον Κορλεόνε" καλύτερα να μην αλλάξουμε τίποτα. Τουλάχιστον έτσι θα έχουμε απαλλαγεί από τη ζάλη των ψευδαισθήσεων...