Το "ναι" την Κυριακή σημαίνει ΟΧΙ στην 28η Οκτωβρίου...

Χθες στην πλατεία Συντάγματος πραγματοποιήθηκε μια μεγαλειώδης συγκέντρωση με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων πολιτών. Οσοι, βεβαίως, δεν ήταν εκεί δεν το κατάλαβαν γιατί την ίδια ώρα τα ελληνικά ΜΜΕ, τα χειρότερα του πλανήτη, ασχολούνταν αποκλειστικώς και μόνο με την κατατρομοκράτηση του πόπολου. Οι ίδιοι οι οποίοι στην ουσία οδήγησαν στο "bank run" με τη χυδαία επίθεσή τους στην άμεση δημοκρατία οιμώζουν για την υποβάθμιση της χώρας από τους οίκους αξιολόγησης και προφητεύουν την επερχόμενη καταστροφή με την ίδια αντικειμενικότητα με την οποία διάλεγε ο Χίτλερ όσους θα έστελνε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από το πρωί μέχρι το βράδυ στα συστημικά μίντια δεν ακούς τίποτα άλλο παρά την εκδοχή των ξένων τοκογλύφων για την αλήθεια...

Ο Ζ.Κ. Γιούνκερ έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί πως οι θεσμοί δεν πρότειναν τη μείωση των συντάξεων-όταν στην πρότασή τους περιλαμβάνεται η κατάργηση του ΕΚΑΣ και της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος- και πως είναι διατεθειμένος να συζητήσει (εκ των υστέρων κι αφού ο Αλέξης Τσίπρας τους έβαλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι με το δημοψήφισμα) για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, αλλά από τον Οκτώβριο και βλέπουμε. Για να μην αναφέρω τη δήθεν νέα πρόταση στο σύνολό της, στην οποία η μόνη διαφορά είναι ο ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από το 23% της προηγούμενης στο 13%. Παραλλήλως, η καγκελάριος Μέρκελ κι ο σοσιαλδημοκράτης (το ακραίο κέντρο τής Γερμανίας) Ζ. Γκάμπριελ έκαναν λόγο για ένα πολύ γενναιόδωρο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Ισως και να είναι έτσι, αφού δεν ζήτησαν τελικώς κι από ένα νεφρό από κάθε έλληνα...

Αυτοί οι τύποι είναι ψεύτες και συνωμότες, αντιευρωπαϊστές κι εχθροί τής δημοκρατίας. Ολος ο κόσμος, άλλωστε, έχει καταλάβει πλέον ότι στόχος τους δεν ήταν μια συμφωνία για την Ελλάδα αλλά η αλλαγή κυβέρνησης στη χώρα μας με νομιμοφανή μέσα. Ο Αλέξης Τσίπρας υπόβαλε την προηγούμενη εβδομάδα μια πρόταση που απέχει πολύ από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και η οποία περιλαμβάνει αρκετά υφεσιακά μέτρα. Απόδειξε, δηλαδή, με τον πιο καθαρό τρόπο ότι θέλει μια έντιμη συμφωνία, έστω κι αν εμπεριέχει ιδεολογικές παραχωρήσεις, με προϋπόθεση φυσικά μια καθαρή λύση για το χρέος κι αναπτυξιακό πακέτο...

Οι δανειστές, ωστόσο, δεν επιθυμούσαν απλώς την υπογραφή τού έλληνα πρωθυπουργού αλλά την ταπείνωσή του κι αυτό έχει εξεγείρει ακόμα και μετριοπαθείς έλληνες, οι οποίοι δεν ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές αλλά αντιλαμβάνονται πλέον καθαρώς την κρυφή ατζέντα των εταίρων. Την έχουν καταλάβει και στο εξωτερικό γι' αυτό και πληθαίνουν οι φωνές συμπαράστασης στον ελληνικό λαό. Γι' αυτό και οι εγχώριοι υποτακτικοί, εκείνοι που είναι πρόθυμοι να υιοθετήσουν οποιοδήποτε πρόγραμμα αρκεί να γίνουν πρωθυπουργοί ή υπουργοί, οι ίδιοι που κατηγορούν την κυβέρνηση για αυταρχισμό, αισθάνονται μια βαθιά αμηχανία όταν ο Αλέξης Τσίπρας προσφεύγει στην πηγή τού πολιτεύματος, τον κυρίαρχο ελληνικό λαό, για να απαντήσει εκείνος κι όχι τα παπαγαλάκια τής ελίτ για το  μέλλον του...

Δεν είναι αυτός ο λόγος που θα ψηφίσω ΟΧΙ την Κυριακή, αλλά ένας παραπάνω να μην δω τη Δευτέρα να κυβερνούν τη χώρα μου οι σύγχρονοι Τσολάκογλου, ο Αντ. Σαχλαμαράς, η Φ. Γεννηματά κι ο απηνής διώκτης των δημοσίων υπαλλήλων Στ. Θεοδωράκης, ο οποίος βεβαίως έγινε εκατομμυριούχος από το Δημόσιο, όπως συμβαίνει με κάθε τυπικό νεοφιλελεύθερο. Αν η απάντησή μας την Κυριακή είναι "ναι", τότε με ποιό ηθικό δικαίωμα θα ξαναγιορτάσουμε την 28η Οκτωβρίου; Αηδιάζω και μόνο στη σκέψη πως οι ποταμίσιοι πασοκονεοδημοκράτες θα εκφωνήσουν δακρύβρεχτους λόγους για το περήφανο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στον κατακτητή, τον ηρωικό του αγώνα στη Βόρειο Ήπειρο, την Εθνική Αντίσταση τον καιρό που δεν διακυβευόταν αν θα βγάζαμε από τα ΑΤΜ 60 ευρώ ή λιγότερα ημερησίως αλλά η ίδια η ζωή μας...

Με τί ιστορικό θράσος θα καταθέσουν στεφάνια στα μνημεία εκείνων που έβαλαν την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία πάνω από την εξευτελιστική επιβίωση υπό τη μπότα τού κατακτητή; Στους νεκρούς ήρωές μας λογοδοτούμε πρωτίστως κυρίες και κύριοι κι όχι στις αγορές, στις τράπεζες και τους εγχώριους και διεθνείς λακέδες τους. Τη Δευτέρα θα βρω τη δύναμη να ζήσω σε μια χρεοκοπημένη οικονομικώς χώρα, ακόμα κι αν πραγματοποιηθεί δηλαδή το χειρότερο δυνατό σενάριο. Πού θα βρω τα λόγια, ωστόσο, για να απολογηθώ στην ελληνική Ιστορία γιατί δεν στάθηκα αντάξιός της; Πώς να εξηγήσω στους γενναίους οπλαρχηγούς άλλων κρίσιμων στιγμών πως υπόκυψα γιατί τρέμω και μόνο στην ιδέα μήπως μου "κουρέψουν" έστω και στο ελάχιστο τις καταθέσεις μου; Και τί θα πω αύριο μεθαύριο στα παιδιά μου, που ο ίδιος θα τα έχω καταδικάσει στη φτώχεια δίχως τέλος, αν με ρωτήσουν "τί έκανες στον πόλεμο μπαμπά"; Πως έκανα τον προδότη για να μην χάσω μερικές χιλιάδες ευρώ; Αυτός είναι ο πραγματικός εφιάλτης τής επόμενης ημέρας...

Υ.Γ.: Με διασκεδάζουν ορισμένα από τα επιχειρήματα των "μένουμε μαλάκες, συγγνώμη, Ευρώπη", όπως αυτό του ότι ψηφίζουν "ναι" την Κυριακή γιατί η Χρυσή Αυγή ψηφίζει ΟΧΙ. Εχει τόση σχέση με την πραγματικότητα όση και το ότι "ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι". Θα τους κάνω, όμως, τη χάρη να προστρέξω στη "λογική" τους και να γράψω πως ψηφίζω ΟΧΙ γιατί ο μητροπολίτης Ανθιμος, ο οποίος μισεί οποιονδήποτε δεν είναι το ίδιο μισαλλόδοξος με αυτόν και πριν λίγες ημέρες για παράδειγμα κήρυξε ιερό πόλεμο για το Gay Parade, θα ψηφίσει "ναι" γιατί είναι ευρωπαϊστής κατά δήλωσή του. Ας πάψουμε, επιτέλους, να κοροϊδευόμαστε σε αυτόν τον τόπο...