Ολο αυτό το χρονικό διάστημα, άλλωστε, έχουμε παρακολουθήσει ένα θέατρο σκιών από την πλευρά των δανειστών, οι οποίοι μονίμως ζητούν ισοδύναμα από την Αθήνα στα ισοδύναμα που αυτή προσφέρει και τα οποία απορρίπτουν χωρίς καν να τα μελετήσουν. Οι ευρωπαίοι, μάλιστα, θέλουν πάση θυσία το ΔΝΤ στη συμφωνία ώστε να χρεώσουν σε αυτό ξανά τη συνέχιση της γενοκτονίας ενός ευρωπαϊκού λαού. Βλέπετε, δεν είναι μόνο αδίστακτα αλλά και δειλά ανθρωπάκια που δεν έχουν καν τα αρχίδια να αναλάβουν τις πολιτικές συνέπειες του εγκλήματός τους κατά τής Ενωμένης Ευρώπης...
Ολοι αυτοί οι "κύριοι", βεβαίως, δεν θα μπορούσαν να υλοποιήσουν το σχέδιό τους αν δεν υπήρχαν στο εσωτερικό κοινοβουλευτικές δυνάμεις που θα βυσσοδομούσαν μαζί τους προκειμένου είτε να μην μπουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας είτε να παίξουν σπουδαιότερο ρόλο από αυτόν που είναι ικανές να αναλάβουν. Αν προέτασσαν το εθνικό συμφέρον, ο Αντ. Σαχλαμαράς, ο Στ. Θεοδωράκης και η Φ. Γεννηματά θα συγκροτούσαν μέτωπο υπεράσπισης των κυβερνητικών κόκκινων γραμμών, οι οποίες είναι προς το συμφέρον τής πλειονότητας των ελλήνων πολιτών. Αντιθέτως, είτε ως βασιλικότεροι του βασιλέως είτε ακολουθώντας εντολές εγχώριων και ξένων συμφερόντων πράττουν ό,τι είναι δυνατό από την πλευρά τους ούτως ώστε να μην συγκροτηθεί ένα εθνικό ανάχωμα υπεράσπισης του ελληνικού λαού, οργανώνοντας και στηρίζοντας, για παράδειγμα, λούμπεν συγκεντρώσεις τύπου "μένουμε Ευρώπη κι ας μας γαμά πατόκορφα"...
Ονειρεύονται νέα Ιουλιανά του 1965 και νέες Κάννες του 2011, θέλουν να γκρεμιστεί με κάθε τρόπο μια κυβέρνηση με ευρεία λαϊκή αποδοχή, πολύ ευρύτερη αυτή της 25ης Ιανουαρίου, αλλά όχι για να πάμε σε εκλογές, όπως επιβάλλει η δημοκρατία, και να εξαϋλωθούν πολιτικώς οι ίδιοι ως συνέπειά τους μα για να σχηματιστεί μια κυβέρνηση δήθεν εθνικής ενότητας με πρωθυπουργό ή κάποιο φάντασμα του παρελθόντος ή έναν πιο εξευγενισμένο Τσολάκογλου. Πολύ φοβάμαι πως όταν ύστερα από κάποια χρόνια ανοίξουν στόματα και τηλεγραφήματα πρεσβειών κι όχι μόνο ο ιστορικός τού μέλλοντος θα αναρωτιέται γιατί αυτοί οι μειοδότες δεν δικάστηκαν ήδη από τον Ιούνιο του 2015 για εσχάτη προδοσία...
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να δολοφονηθεί. Αν όχι με την κυριολεκτική έννοια, τουλάχιστον με τη μεταφορική. Εχει αποδειχθεί πολύ επικίνδυνος για τα συμφέροντα που μετάτρεψαν την Ευρώπη από ένα προπύργιο του κοινωνικού κράτους δικαίου σε ένα νεοφιλελεύθερο Αρμαγεδδώνα. Αν δεν πεθάνει τώρα πολιτικώς ο έλληνας πρωθυπουργός, η σοσιαλιστική του "ασθένεια" μπορεί να μεταδοθεί αρχικώς στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, οι οποίες έχουν εκλογές εντός του τρέχοντος έτους, και, στη συνέχεια, στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Τους χάλασε τη σούπα με τις "ανοησίες" του περί κοινωνικής δικαιοσύνης, φορολόγησης των πλουσίων (αν είναι δυνατό, ο ξεδιάντροπος!) κι αποτυχίας των μνημονιακών πολιτικών...
Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια την ανοδική του πορεία, οι λακέδες τού μισανθρωπικού θατσερισμού τον αγνόησαν. Οταν απόκτησε δυναμική εξουσίας τον ειρωνεύονταν. Οταν έγινε κυβέρνηση τον πολέμησαν με όλες τους τις δυνάμεις. Τώρα είναι η ώρα να ολοκληρωθεί η ρήση τού Μαχάτμα Γκάντι: έφτασε, δηλαδή, η στιγμή η Αριστερά να νικήσει όλους αυτούς τους λωποδύτες με τα ακριβά κοστούμια που έχουν το απίστευτο θράσος να απαιτούν να μην πληρώσει έκτακτη εισφορά μια πολυεθνική με κέρδη άνω των 500.000 ευρώ με "ισοδύναμο" να μειωθεί η σύνταξη των 300 ευρώ...
Υ.Γ. Διαβάζω ότι το σκίτσο του Soloup για το "Ποντίκι", το οποίο αναπαράγω σήμερα, έχει προκαλέσει αντιδράσεις. Κατανοώ τον κομπλεξισμό των γερμανών για οτιδήποτε τους θυμίζει το ναζιστικό τους παρελθόν, αν και θα ήταν προτιμότερο να φρόντιζαν να μην επαναλαμβάνουν τα ιμπεριαλιστικά τους λάθη 70 χρόνια αργότερα, έστω με πιο "κομψό" τρόπο από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους φούρνους (κάτι έμαθαν κι αυτοί). Αηδιάζω, ωστόσο, από τον εγχώριο ραγιαδισμό εκείνων που είναι πρόθυμοι να χειροκροτήσουν όρθιοι οτιδήποτε γράφει στην ούγια "made in Germany", αλλά να λοιδορήσουν ό,τι είναι ελληνικό. Τους σιχαίνομαι εξίσου με όσους δολοφονούν ή ασελγούν σε παιδιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου