Ξημέρωσε η 15η Ιουνίου χωρίς να ρωτήσει τους εσχατολόγους τής χρεοκοπίας...

Αν διάβαζε ή άκουγε κανείς τί έγραφαν και τί έλεγαν το βράδυ τής Κυριακής οι νεοφιλελέδες θα πίστευε ότι δεν θα έβγαινε ποτέ το φως το πρωί τής Δευτέρας. Συνεχίζουν να βλέπουν χρεοκοπία εκεί που γίνεται διαπραγμάτευση: ναι, μακρόσυρτη, σκληρή και με ορισμένα λάθη από ελληνικής πλευράς, όπως το ότι δεν ζητήσαμε χρήματα στις 20 Φεβρουαρίου, αλλά διαπραγμάτευση με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Γελούσα για να μην κλάψω με τις αναλύσεις των διάφορων εσχατολόγων, οι οποίοι το νέο ψαλίδισμα των κύριων συντάξεων και την αύξηση του ΦΠΑ στο ρεύμα στο 23% το παρουσίαζαν ως δημόσιες δαπάνες που πρέπει να μειωθούν στο όνομα της καταπολέμησης του κρατισμού κι ως καλύτερη επιλογή από το Grexit. Σαν να μιλούσαν για πατάτες κι όχι για ανθρώπινες ζωές...

Ακόμα, όμως, και οι "Financial Times", που δεν τους λες ούτε "Αυγή" ούτε "Ριζοσπάστη", γράφουν πλέον το αυτονόητο εδώ και καιρό: πρώτον, αν η ελληνική κυβέρνηση αποδεχθεί το τρίτο μνημόνιο που απαιτούν από αυτή οι διεθνείς τοκογλύφοι η χώρα, δίχως αναδιάρθρωση χρέους κι αναπτυξιακό πακέτο, θα απολέσει επιπλέον 12% του ΑΕΠ της και το χρέος θα εκτοξευτεί πάνω από το 200%. Κι όλα αυτά σε ένα λαό που είναι γνωστό τοις πάσι πόσοι ανάμεσά του ζουν ήδη κάτω από το όριο της φτώχειας, πόσοι είναι άνεργοι και πόσοι μετανάστες. Δεύτερον, η άμεση ζημιά για Γερμανία και Γαλλία από ένα Grexit ξεπερνά τα 160 δισεκατομμύρια ευρώ. Προσοχή, η άμεση οικονομική ζημιά, δίχως να συνυπολογιστούν οι συνέπειες για το μέλλον τής ευρωζώνης και, βεβαίως, οι γεωπολιτικές αν η Ελλάδα αισθανθεί ο παρίας τής Ευρώπης...

Δεν χρειάζεται να έχεις αποφοιτήσει από σχολή διπλωματίας για να καταλάβεις ότι όσο περισσότερο πλησιάζουμε σε καταληκτικές ημερομηνίες τόσο θα εντείνονται και οι πιέσεις, οι εκβιασμοί και τα ψευτοδιλήμματα. Υπενθυμίζω, ωστόσο, πως στην ουσία η 30ή Ιουνίου αποτελεί "deadline" για τους δανειστές κι όχι για την Ελλάδα, η οποία έχει εγκαίρως προειδοποιήσει πως ανάμεσα στις δόσεις στο ΔΝΤ και στην ΕΚΤ και στους μισθούς και στις συντάξεις θα επιλέξει τις δεύτερες. Η Ανγκ. Μέρκελ μπορεί να λέει στον Αλέξη Τσίπρα να έχει πίστη στο θεό, αν και είναι άθεος, αλλά οφείλει κι εκείνη να ξεκολλήσει τη βελόνα από τον ίδιο, εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον, ήχο τής ταξικής άγριας λιτότητας...

Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα δεν θα σωθεί ακόμα κι αν της χαριστεί όλο το χρέος ή δεν επιβληθεί κανένα νέο φοροεισπρακτικό μέτρο σε βάρος των μικρομεσαίων. Εχει ανάγκη από σαρωτικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όχι όπως τις εννοούν οι νεοφιλελέδες προς την κατεύθυνση της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς κι ασυδοσίας τού μεγαλου κεφαλαίου δηλαδή, αλλά προς εκείνη της κοινωνικής δικαιοσύνης. Από τη φορολογική πολιτική έως την απονομή τού δικαίου, τον τερματισμό των πελατειακών σχέσεων, της οικογενειοκρατίας, της γραφειοκρατίας, του αναποτελεσματικού δημόσιου τομέα, των επενδύσεων με θετικό πρόσημο για τους πολίτες, την αναδιανομή τού πλούτου και την παροχή ίσων ευκαιριών για την παραγωγή νέου η χώρα οφείλει να κάνει άλματα για να αφήσει μια και καλή πίσω της την εποχή των μνημονίων, τα οποία ναι μεν δεν έφεραν την κρίση αλλά αποτέλεσαν δηλητήριο στον άρρωστο οργανισμό...

Ολα αυτά, όμως, δεν μπορούν να συμβούν με μπακαλίστικες λογικές "τρεις το λάδι τρεις το ξίδι, έξι το λαδόξιδο". Κι αυτό το ξέρουν, βεβαίως, και οι θεσμοί, οι οποίοι ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν για τη διάσωση ενός "εταίρου" αλλά για δύο κυρίως πράγματα: πρώτον, να μην χάσουν ούτε σεντ οι τράπεζές τους και, δεύτερον, να υφαρπάξει η ελίτ τους την ελληνική δημόσια περιουσία. Δεν ισχυρίζομαι πως για όλα φταίνε οι ξένοι. Εμείς αφήσαμε την κερκόπορτα ανοιχτή. Οποιος, ωστόσο, βλέπει κάποιον πεσμένο και δεν του δίνει το χέρι του για να σηκωθεί αλλά τον βιάζει κι από πάνω δεν είναι δυνατό να αποκαλείται φίλος...

Το παιχνίδι και την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι στο 0-0 κι ας βιάζονται ορισμένοι να φύγουν από το γήπεδο απογοητευμένοι γιατί η ομάδα μας δεν έχει ανοίξει ακόμα τα πόδια της στους αντιπάλους της. Αν οι ποταμίσιοι πασοκονεοδημοκράτες θέλουν πράγματι εθνική συνεννόηση ας δηλώσουν δημοσίως πως ούτε εκείνοι δέχονται νέες μειώσεις στις κύριες συντάξεις και το ρεύμα με ΦΠΑ 23% κι ας αφήσουν τις πομφόλυγες περί σύγκλησης συμβουλίου αρχηγών και συμφωνίας πάση θυσία. Δεν εκτιμώ πως η Ανγκ. Μέρκελ θα θελήσει να κόψει το σκοινί, αλλά κι αν το κάνει αυτή θα είναι προτιμότερη λύση από ένα τρίτο μνημόνιο με τους όρους που θέλουν να επιβάλουν ΔΝΤ-ΕΚΤ-Κομισιόν. Οταν οι τσέπες σου είναι σκισμένες και δεν σε αφήνουν να τις μπαλώσεις, τί σημασία έχει ποιό νόμισμα θα βάζεις σε αυτές;...