Βάστα Σόιμπλε γιατί οι δικοί μας δεν βάστηξαν...

Ακόμα κι αν γίνει αποδεκτή η ελληνική πρόταση ως έχει, δίχως να προστεθούν δηλαδή σε αυτή κι άλλες απαιτήσεις των δανειστών, και δεν υπάρξει ουσιαστική ρύθμιση για την αναδιάρθρωση του χρέους (με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, έστω κι αν ακόμα κι αυτό απλώς μετακυλίει το πρόβλημα στις επόμενες γενιές και δεν αποτελεί πραγματική ανακούφιση όπως θα ήταν το γενναίο "κούρεμά" του), καθώς κι αναπτυξιακό πακέτο πολύ μεγαλύτερο των 35 δισ. του πακέτου Γιούνκερ, το οποίο θα πρέπει να κατευθυνθεί με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης στην αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας κι όχι στο βαρέλι δίχως πάτο τής αναχρηματοδότησης του δημόσιου χρέους, τότε το κείμενο που θα φέρει ο Αλέξης Τσίπρας προς ψήφιση από το ελληνικό Κοινοβούλιο είναι ένα τρίτο μνημόνιο. Πράγματι, στοχεύει περισσότερο στα υψηλά εισοδήματα σε σχέση με τα προηγούμενα κι όντως αποφεύγονται πολλά δεινά (όπως τα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, η μετακύλιση πολλών βασικών αγαθών στον υψηλότερο συντελεστή ΦΠΑ ή η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τα ασφαλιστικά ταμεία ή η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης) κι ανοίγει ο δρόμος για την αποκατάσταση αδικιών (όπως με την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού). Ωστόσο περιλαμβάνει αρκετά υφεσιακά μέτρα (ΕΝΦΙΑ, αύξηση ΦΠΑ και σε είδη πρώτης ανάγκης, αύξηση ασφαλιστικών εισφορών και εισφορών υγείας) τα οποία χτυπούν απευθείας τους μικρομεσαίους και στην ουσία οδηγούν στη μείωση μισθών και συντάξεων, που ήταν μία από τις κόκκινες γραμμές τής κυβέρνησης...

Ο πρωθυπουργός έχει πολλές δικαιολογίες να χρησιμοποιήσει και οι περισσότερες είναι αληθινές. Η σημαντικότερη είναι, αν κι αυτή εν μέρει αποτελεί και δική του ευθύνη, πως δεν είχε την ουσιαστική στήριξη του ελληνικού λαού. Είναι ωραίο να βλέπεις ανθρώπους στο δρόμο να διαδηλώνουν κατά τής λιτότητας, έστω κι αν έπρεπε να είναι εκατομμύρια κι όχι μερικές χιλιάδες, τί να το κάνεις όμως όταν οι ίδιοι την επόμενη ημέρα περνούν από την τράπεζα και "σηκώνουν" το υπόλοιπο του τραπεζικού τους λογαριασμού συμπεριφερόμενοι σαν πρόβατα που άγονται και φέρονται από την καθεστωτική τρομοκρατία; Δεν χρειάζεται, εξάλλου, να αναφερθώ ξανά διεξοδικώς στο μέσο έλληνα ανθρωπάκο που συγκεντρώνεται για να διαδηλώσει υπέρ της σφαγής του μόνο και μόνο γιατί ο αρχοντοχωριατισμός του, ανάλογος της Μαντάμ Σουσούς, δεν του επιτρέπει να συναλλάσσεται σε άλλο νόμισμα πέρα από το ευρώ, ακόμα κι αν δεν το έχει στην τσέπη του...

Το μεγάλο κυβερνητικό λάθος αυτούς τους πέντε μήνες δεν ήταν το ότι δεν ξεκίνησε από την πρώτη ημέρα την υλοποίηση μονομερώς όλων των μέτρων τού προγράμματος της Θεσσαλονίκης ούτε το ότι δεν αποχωρήσαμε οικειοθελώς από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. για να μετατραπούμε σε Αλβανία τού Χότζα στην καρδιά τού 21ου αιώνα δίχως καμία σανίδα σωτηρίας. Ο πρωθυπουργός ορθώς έπραξε να προσπαθήσει να πείσει πρώτα την Ευρώπη πως δεν είναι ένας λαϊκιστής χωρίς κάποιο οικονομικό πλάνο. Γι' αυτό, άλλωστε, και η επιλογή τού Γιάνη Βαρουφάκη ως υπουργού Οικονομικών ήταν πολύ καλή. Το μεγάλο κυβερνητικό σφάλμα ήταν πως δεν φρόντισε να ενημερώνει τον ελληνικό λαό από την αρχή και με το νι και με το σίγμα για το τί απαιτούν ξανά οι διεθνείς τοκογλύφοι από αυτόν ώστε να κερδηθεί η πλήρης εμπιστοσύνη του. Γι' αυτό και δεν τρέφω αυταπάτες πως ακόμα κι αν γινόταν δημοψήφισμα δεν θα υπερψηφιζόταν το τρίτο μνημόνιο αφού στο μεσοδιάστημα η ρητορική τού φόβου επικράτησε της αντίστοιχης της ρήξης...

Το έχω γράψει επανειλημμένως: ο Αλέξης Τσίπρας κι ο Γιάνης Βαρουφάκης πολέμησαν ηρωικώς για να αποφύγει το πόπολο τη συνέχιση πολιτικών που δεν αποσκοπούν στη διάσωσή του αλλά στο να μη χάσουν ο πιστωτές ούτε σεντ και να συνεχίζουν να κερδοσκοπούν σε βάρος των ελλήνων. Γι' αυτό και είναι κρίμα να έχεις ιδρώσει τη φανέλα για 90 λεπτά και στις καθυστερήσεις να αποδέχεσαι την ήττα όταν θα μπορούσες να πάρεις την παρτίδα, ακόμα και με τους φιλάθλους σου να έχουν βουβαθεί και να μην σε ενισχύουν με τις φωνές τους...

Τώρα που η πρώτη γραμμή άμυνας έπεσε, εφόσον-επαναλαμβάνω- δεν υπάρξει ουσιαστική ρύθμιση για το χρέος κι αναπτυξιακό πακέτο που όχι μόνο θα ισοσκελίζει αλλά και θα υπερκαλύπτει τη ζημιά στους μικρομεσαίους από τα υφεσιακά μέτρα (μακάρι να μπορούσε το οποιοδήποτε κράτος να στεκόταν στα πόδια του δίχως φόρους, αλλά μην περιμένετε να θρηνήσω γι' αυτούς που επιβάλλονται σε εκείνους που έβγαλαν μέχρι σήμερα την κρίση αβρόχοις ποσίν και οι οποίοι αυτήν την πενταετία έκαναν ελάχιστα, αν όχι τίποτα, για να αναδιανείμουν τα υπερκέρδη τους στην κοινωνία), υπάρχουν ακόμα δύο παράμετροι που είναι σε θέση να γυρίσουν το παιχνίδι. Η πρώτη αφορά το σοβαρό ενδεχόμενο η Γερμανία και το ΔΝΤ να απαιτήσουν κι άλλα μέτρα, υποχρεώνοντας σε μια τέτοια περίπτωση τον Αλέξη Τσίπρα να πει το μεγάλο "όχι" στην πλήρη υποταγή του...

Η δεύτερη, βεβαίως, σχετίζεται με την κοινοβουλευτική ομάδα τού ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα κι αν το τρίτο μνημόνιο περάσει χάρη στις ψήφους Ν.Δ.- Ποταμιού-ΠΑΣΟΚ τότε προφανώς και δημιουργείται ζήτημα πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης και πρόωρων εκλογών στις οποίες είναι πολύ πιθανό να συμμετάσχουν και σχηματισμοί που θα προέλθουν από τα σπλάχνα τής σημερινής κυβερνώσας παράταξης. Θα είναι άλλωστε ένα ακόμα μεγάλο λάθος, παρόμοιο με αυτό στο οποίο υπέπεσαν ο τουρίστας τής Ραφήνας κι ο ρεζίλης των Παπανδρέου, αν ο Αλέξης Τσίπρας πιστέψει ότι επειδή έχει μπροστά του τριάμισι χρόνια θητείας μπορεί να αλλάξει τη ροή τού παιχνιδιού στη συνέχεια. Κανένας πρωθυπουργός, όσο χαρισματικός κι αν είναι, δεν γίνεται ισχυρότερος από όσο είναι στην αρχή τής πρώτης θητείας του. Ούτε η αποφυγή τής αριστερής παρένθεσης μπορεί να λειτουργεί ως επιχείρημα. Αλίμονο αν επιτρέψουμε στο αίμα τού νεοφιλελευθερισμού να εξαγνιστεί σε αριστερά χέρια. Η εξουσία είναι αυτοσκοπός μόνο για τους αρχομανείς, όχι για τους πραγματικούς Αριστερούς. Κι αν αυτοί που βρίσκονται σήμερα στο Μαξίμου και στα υπουργεία έχουν αποφασίσει να συνθηκολογήσουν με τη διαχείριση της σαπίλας. τότε ας μας κάνουν τη χάρη κι ας παραιτηθούν πριν εξευτελίσουν την Αριστερά...