Πώς, όμως, να εξέλθουμε από την κρίση όταν οι ορίζοντες κάθε συντεχνίας φτάνουν μέχρι εκεί που καλύπτονται τα δικά της συμφέροντα κι όταν κανένας, μα κανένας σε αυτόν τον τόπο δεν τολμά να αντικρίσει τη γενική εικόνα; Τα πράγματα είναι πολύ απλά αγαπητέ αναγνώστη: ακόμα κι αν πέσει ο Αλέξης Τσίπρας, όποιος και να τον διαδεχθεί θα πρέπει να ολοκληρώσει την πρώτη αξιολόγηση με τα ίδια ή επαχθέστερα μέτρα με αυτά που προτείνονται σήμερα, σε κάποιους δικαίως και σε άλλους αδίκως. Σε διαφορετική περίπτωση η Ελλάδα μένει εκτός Ευρώπης, δίχως καμιά σανίδα σωτηρίας σε έναν πλανήτη που έχει χάσει εδώ κι αρκετό καιρό τις σταθερές του. Ποιός θα μας στηρίξει τότε; Η ανύπαρκτη δική μας παραγωγή, οι Ρώσοι που έχουν δει τον ουρανό ανάποδα με τη μεγάλη πτώση τής τιμής τού πετρελαίου ή η Κίνα που ζει το δικό της κραχ; Οποιοι συντηρούν ακόμα τέτοιου είδους ψευδαισθήσεις μάλλον δεν έχουν καταλάβει ούτε τώρα τί συνέβη το 2015. Και να δω τότε πώς θα συντηρούν την τρυφηλή τους ζωή δίχως κοινοτικές επιδοτήσεις αυτοί που τις έκαναν βίλες και κότερα αντί να τις επενδύσουν για τη βελτίωση της παραγωγής τους...
Κάποιοι αστοί πιστεύουν μέσα στην άδολη αφέλειά τους ότι η πλειονότητα των αργόσχολων αγροτών που αποκλείει τους δρόμους κι απειλεί να καταλάβει και την πλατεία Συντάγματος είναι απευθείας απόγονοι του Μαρίνου Αντύπα, του Πάντσο Βίλα ή του Εμιλιάνο Ζαπάτα, πως είναι δηλαδή κατατρεγμένοι κολίγοι από τους τσιφλικάδες. Αγνοώντας τη σκληρή πραγματικότητα της επαρχίας βάζουν στο πικάπ τους τα "Αγροτικά" του Θωμά Μπακαλάκου κι έστω από απόσταση συμπάσχουν με εκείνους που δήθεν καταστρέφονται από το νέο φορολογικό κι ασφαλιστικό...
Λυπάμαι που σας το χαλάω, αλλά η πλειονότητα των αγροτών για τους οποίους αισθάνεστε οίκτο δηλώνει εισόδημα κάτω από 1000 ευρώ ετησίως, πολλαπλάσια παραγωγή από την πραγματική για να επιδοτείται, ανύπαρκτη καταστροφή τής σοδειάς της για να λαμβάνει αποζημιώσεις και την ώρα που εσείς δουλεύετε από το πρωί μέχρι το βράδυ επτά ημέρες την εβδομάδα για να ζείτε αξιοπρεπώς κάποιοι πίνουν το ένα τσίπουρο μετά από το άλλο στην υγειά των κορόιδων και στο όνομα της περήφανης αγροτιάς και μιας πρωτογενούς παραγωγής που δεν υφίσταται παρά μόνο στο φαντασιακό όσων ζουν στις πόλεις κι ονειρεύονται την επιστροφή στη φύση. Ε, μην περιμένετε να χύσω δάκρυα για κοπρόσκυλα που για πρώτη φορά στη ζωή τους θα αναγκαστούν να πληρώσουν φόρους...
Ούτε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι, εξάλλου, τέρατα με νύχια γαμψά ώστε να μην θέλει κανένας να φιλοξενηθούν κοντά στο σπίτι του. Είναι αλήθεια ότι στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο επιθυμούν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών, αρνούμενοι να αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης που αναλογεί στους ίδιους και στα χαϊδεμένα τους "παιδιά", όπως η Τουρκία. Από την άλλη, ωστόσο, είναι ντροπή ακόμα κι ο παραλληλισμός που γίνεται ανθρώπων με σκουπίδια και ΧΥΤΑ, που επίσης κανένας δεν επιθυμεί την εγκατάστασή τους κοντά του. Οσο παραμένουμε ένας λαός παρτάκηδων μην περιμένετε να απαλλαγούμε από τα μνημόνια, όσους πρωθυπουργούς κι αν αλλάξουμε κι όσα ομοιώματα της Ανγκ. Μέρκελ ή του Β. Σόιμπλε κι αν κάψουμε. Αυτή είναι η τελευταία μας ευκαιρία κυρίες και κύριοι: ή θα την αρπάξουμε από τα μαλλιά ή θα πιανόμαστε από αυτά την ώρα τού πνιγμού μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου