Το μόνο πραγματικό ερώτημα είναι Τσίπρας ή Κουτσούμπας…

Βρισκόμαστε, πλέον, πολύ κοντά στο τέλος τού δράματος, είτε αυτό είναι για καλό είτε για κακό. Τον περασμένο Αύγουστο ΣΥΡΙΖΑ,ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο γιατί η εναλλακτική ήταν η δραχμή. Σήμερα δεν έχει αλλάξει ουσιαστικώς τίποτα, απλώς βρισκόμαστε στη φάση εφαρμογής όσων αποφασίστηκαν το καλοκαίρι κι ας παριστάνει η αντιπολίτευση πως αντιδρά σε αυτά που και η ίδια είχε συμφωνήσει. Το ασφαλιστικό και το αγροτικό που έχει προτείνει η κυβέρνηση είναι πολύ μαλακότερα από αυτά που θα πρότειναν οι νεοφιλελεύθεροι Κούλης και Σταύρος και σαφώς ηπιότερα από αυτά που επιθυμούν οι δανειστές. Μπορούμε, επομένως, να κοροϊδευόμαστε για πολύ καιρό ακόμα αλλά η μοναδική πραγματική αντιπολίτευση αυτήν τη στιγμή στη χώρα είναι το ΚΚΕ, η Χρυσή Αυγή και τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, με προεξάρχουσα τη ΛΑΕ…

Οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά μας είναι δύο: είτε παίρνουμε μια βαθιά αναπνοή, εφαρμόζουμε τις μνημονιακές δεσμεύσεις, όσο σκληρές κι αν είναι, με την ελπίδα πως σε μερικούς μήνες θα ξεκινήσει η συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους και την ανάπτυξη, είτε επιλέγουμε το δρόμο της ρήξης, ο οποίος σημαίνει έξοδο από την Ευρωζώνη και πλεύση σε άγνωστα ύδατα. Μόνο αν διέθετα το κληρονομικό χάρισμα θα ήμουν σίγουρος για το ποιά είναι η ορθή επιλογή. Μόνο την εκτίμηση μπορώ να κάνω πως είναι προτιμότερο η Ευρώπη να διαλυθεί, αν διαλυθεί, για άλλο λόγο κι όχι για την Ελλάδα. Σε έναν πλανήτη που διολισθαίνει, όσο εσχατολογικό κι αν διαβάζεται, σε μια παγκόσμια σύγκρουση, μόνο συνετό δεν είναι να το παίξουμε μοναχικοί λύκοι. Πόσω μάλλον όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να αλλάξουν οι πολιτικές ισορροπίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μακριά από τη λιτότητα κι εγγύτερα στην κοινωνική δικαιοσύνη…

Όσες, λοιπόν, αντιπολιτευτικές κορόνες κι αν βγάζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ένωση Κεντρώων και Ποτάμι, οι μόνοι που διαθέτουν τα δικά τους επιχειρήματα απέναντι στην κυβέρνηση είναι ο Δ. Κουτσούμπας, ο Ν. Μιχαλολιάκος, ο Π. Λαφαζάνης, η Ζ. Κωνσταντοπούλου, ο Γιάνης Βαρουφάκης, το Μ-Λ ΚΚΕ και τα λοιπά και τα λοιπά. Οι υπόλοιποι δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να εξακολουθούν να αποτελούν εντός του Κοινοβουλίου τη φωνή της διαπλοκής που καταρρέει. Αν κάποτε, επομένως, το ερώτημα ήταν «Καραμανλής ή τανκ», τώρα στην ουσία είναι Τσίπρας ή Κουτσούμπας ή, έστω, Λαφαζάνης. Κι ό,τι προκύψει…